< Jọn 21 >

1 Mgbe ihe ndị a gasịrị, Jisọs gosiri ndị na-eso ụzọ ya onwe ya ọzọ. O mere nke a nʼakụkụ osimiri nke Tiberịas, lee otu o si mee.
Depois disso, Jesus apareceu novamente aos discípulos, junto ao mar da Galileia. Foi assim que aconteceu:
2 Ụfọdụ nʼime ndị na-eso ụzọ ya nọkọrọ otu ebe. Ndị a bụ Saimọn Pita na Tọmọs (onye a na-akpọ Didimọs), na Nataniel, onye Kena nke Galili na ụmụ Zebedi, na mmadụ abụọ ndị ọzọ bụkwa ndị ozi ya.
Simão Pedro, Tomé, o Gêmeo, Natanael de Caná, na Galileia, os filhos de Zebedeu e outros dois discípulos estavam juntos.
3 Saimọn Pita sịrị ha, “Ana m aga igbu azụ.” Ha sịrị, “Anyị ga-eso gị.” Ha biliri gaa, banye nʼime ụgbọ mmiri. Ma nʼabalị ahụ niile ha egbuteghị ihe ọbụla.
Simão Pedro lhes disse: “Eu vou pescar.” Eles responderam: “Nós iremos com você.” Então, eles saíram e entraram no barco, mas não pegaram um único peixe a noite toda.
4 Mgbe chi na-abọ Jisọs guzoro nʼakụkụ mmiri. Ma ndị na-eso ụzọ ya amataghị na ọ bụ Jisọs.
Quando estava amanhecendo, Jesus estava na praia; mas os discípulos não sabiam que era ele.
5 Jisọs sịrị ha, “Ụmụntakịrị, unu gbutere azụ ọbụla?” Ha zara ya, “Mba.”
Jesus os chamou: “Olá, meus amigos! Vocês pegaram alguma coisa?” Eles responderam: “Nada!”
6 Ọ gwara ha, “Wụnyenụ ụgbụ unu nʼakụkụ aka nri nke ụgbọ. Unu ga-egbutekwa azụ.” Mgbe ha mere nke a, ha enwekwaghị ike ịdọpụta ụgbụ ha, nʼihi ọtụtụ azụ nke dị nʼime ya.
Ele lhes disse: “Joguem a rede do lado direito do barco e vocês encontrarão peixe.” Então, eles jogaram a rede, mas não conseguiram puxá-la de volta, porque havia muitos peixes dentro dela.
7 Mgbe ahụ onye ahụ na-eso ụzọ ya Jisọs hụrụ nʼanya gwara Pita, “Ọ bụ Onyenwe anyị!” Ngwangwa Saimọn Pita nụrụ na “ọ bụ Onyenwe anyị,” ọ yiiri uwe ya (nʼihi na ọ gba ọtọ), wụba nʼime mmiri ahụ.
O discípulo a quem Jesus amava disse a Pedro: “É o Senhor Jesus!” Quando Pedro ouviu que era Jesus, ele se vestiu, pois havia tirado a roupa e pulou no mar.
8 Ndị ọzọ ndị na-eso ụzọ ya bịara nʼụgbọ mmiri nta ahụ, na-adọpụta ụgbụ ha nke azụ juru nʼime ya, nʼihi na ha nọ nso nʼala ihe dị ka narị nzọ ụkwụ na ise.
Os outros discípulos seguiram no barco, puxando a rede cheia de peixes, pois eles estavam apenas a uns cem metros da praia.
9 Mgbe ha pụtara nʼelu ala, ha hụrụ ọkụ a kwanyere, nke a hụkwasịrị azụ nʼelu ya na ogbe achịcha.
Assim que eles saíram do barco, viram uma fogueira, onde peixes estavam sendo assados e havia também pão.
10 Jisọs gwara ha, “Wetanụ ụfọdụ nʼime azụ ndị ahụ unu gbutere ugbu a.”
Jesus lhes disse: “Tragam um pouco dos peixes que pegaram.”
11 Saimọn Pita pụrụ gaa dọgota ụgbụ azụ ahụ nʼelu ala. Ihe juru ya bụ azụ ndị ukwuu nke ọnụọgụgụ ya dị narị na iri ise na atọ. Ma ụgbụ ahụ adọwaghị nʼagbanyeghị na azụ juru nʼime ya.
Simão Pedro subiu no barco e arrastou a rede para a terra. Havia cento e cinquenta e três peixes grandes e, mesmo assim, a rede não arrebentou.
12 Jisọs sịrị ha, “Bịanụ rie nri ụtụtụ.” Ọ dịghị onye ọbụla nʼime ndị ahụ na-eso ụzọ ya jụrụ ya, “Ị bụ onye?” Nʼihi na ha maara na ọ bụ Onyenwe anyị.
Jesus lhes disse; “Venham e tomem o café da manhã!” Nenhum dos discípulos teve coragem o bastante de perguntar: “Quem é você?” Eles sabiam que era o Senhor.
13 Jisọs bịara were achịcha ahụ nye ha. Otu ahụ ka o mekwara azụ ahụ.
Jesus pegou o pão e os peixes e os distribuiu entre eles.
14 Nke a bụ ugboro atọ Jisọs gosiri ndị na-eso ụzọ ya onwe ya mgbe e mere ka o si nʼọnwụ bilie.
Essa foi a terceira vez que Jesus apareceu para os discípulos depois que ressuscitara.
15 Mgbe ha risiri nri ụtụtụ, Jisọs sịrị Saimọn Pita, “Saimọn nwa Jọn, ị hụrụ m nʼanya karịa ndị a niile?” Ọ sịrị ya, “E, Onyenwe anyị, ị maara na m hụrụ gị nʼanya.” Jisọs sịrị ya, “Na-azụ ụmụ atụrụ m.”
Depois do café da manhã, Jesus perguntou a Simão Pedro: “Simão, filho de João, você me ama mais do que estes?” Pedro respondeu: “Sim, Senhor! Você sabe que eu o amo!”
16 Jisọs sịrị ya nke ugboro abụọ, “Saimọn nwa Jọn, ị hụrụ m nʼanya?” Ọ sịrị, “E, Onyenwe anyị, ị maara na m hụrụ gị nʼanya.” Ọ sịrị ya, “Na-elekọta atụrụ m.”
Jesus lhe disse: “Cuide das minhas ovelhas!” Jesus perguntou novamente: “Simão, filho de João, você me ama?” Ele respondeu: “Sim, Senhor! Você sabe que eu o amo!”
17 Ọ sịrị ya nke ugboro atọ, “Saimọn nwa Jọn, ị hụrụ m nʼanya?” O wutere Pita na ọ sịrị ya nke ugboro atọ, “ị hụrụ m nʼanya?” Ọ sịrị ya, “Onyenwe anyị, ị mazuru ihe niile, ị makwaara na m hụrụ gị nʼanya.” Jisọs sịrị ya, “Na-azụ atụrụ m.
Jesus lhe disse: “Cuide das minhas ovelhas!” E perguntou uma terceira vez: “Simão, filho de João, você me ama?” Pedro ficou triste por Jesus lhe perguntar uma terceira vez se ele o amava. E respondeu para Jesus: “O Senhor sabe tudo. O Senhor sabe que eu o amo!” Jesus disse: “Cuide das minhas ovelhas!”
18 Nʼezie, nʼezie asị m gị, mgbe ị bụ okorobịa ị na-eke ajị nʼukwu, gaa ebe ị chọrọ ịga. Ma mgbe ị ghọrọ agadi, ị ga-esetipụ aka gị, onye ọzọ ga-ekee gị ihe okike nʼukwu ma duru gị gaa ebe ị na-achọghị ịga.”
Jesus disse: “Eu lhe digo que isto é verdade: quando você era jovem, você se vestia e ia para onde queria. Mas, quando for velho, você estenderá as suas mãos e alguém o irá vestir e o levará para onde você não quer ir.”
19 O kwuru nke a iji gosi ụdị ọnwụ ọ ga-anwụ iji nye Chineke otuto. Mgbe nke a mesịrị, ọ sịrị ya, “Soro m.”
Jesus disse isso para explicar o tipo de morte que Pedro teria e que, assim, ele iria glorificar a Deus. Então, ele disse a Pedro: “Siga-me!”
20 Pita chigharịrị hụ onye ahụ na-eso ụzọ ya nke Jisọs hụrụ nʼanya ka ọ na-esokwa ha nʼazụ. (Ọ bụ onyeozi ahụ dabeere ya nʼobi na nri anyasị, nke sịrị, “Onyenwe anyị, onye ga-arara gị nye?”)
Quando Pedro se virou para trás, ele viu o discípulo a quem Jesus amava, seguindo-os. Foi esse o discípulo que havia chegado mais próximo de Jesus durante a refeição da Páscoa e perguntado: “Senhor, quem irá traí-lo?”
21 Mgbe Pita hụrụ ya, ọ sịrị Jisọs, “Onyenwe anyị kedụ maka onye a?”
Pedro perguntou a Jesus: “E a respeito deste aqui, Senhor?”
22 Jisọs sịrị ya, “Ọ bụrụ na m achọọ ka ọ nọgide ruo mgbe m ga-alọghachi gịnị ka nke a bụ nye gị? Soro m.”
Jesus lhe respondeu: “Se eu quiser que ele fique vivo até que eu volte, o que você tem a ver com isso? Quanto a você, siga-me!”
23 Ya mere, akụkọ a gbasara nʼetiti ụmụnna na onye a na-eso ụzọ ya agaghị anwụ. Ma Jisọs asịghị ya na ọ gaghị anwụ anwụ, kama, “Ọ bụrụ na m chọrọ ka ọ nọgide ruo mgbe m ga-abịa, ọ gbasara gị?”
E foi assim que se espalhou a notícia entre os seguidores de Jesus de que aquele discípulo não morreria. Mas, Jesus não disse isso. Ele apenas disse: “Se eu quiser que ele fique vivo até que eu volte, o que você tem a ver com isso?”
24 Nke a bụ onye ahụ na-eso ụzọ ya onye na-agba ama ihe ndị a niile, ma deekwa ha nʼakwụkwọ. Anyị makwaara na ama ya bụ eziokwu.
Este é o discípulo que confirma essas coisas e que escreveu a respeito delas. E nós sabemos que o que ele diz é verdade.
25 Ma ọ dị ọtụtụ ihe ndị ọzọ Jisọs mere. Ọ bụrụ na e dee ha niile nʼakwụkwọ, ọ dịghị m ka ụwa niile ọ ga-aba akwụkwọ a ga-ede banyere ha.
Jesus fez muitas outras coisas também e, se tudo o que ele fez fosse registrado, eu acho que não haveria espaço no mundo todo para guardar os livros que seriam escritos.

< Jọn 21 >