Job 38
1 Mgbe ahụ, Onyenwe anyị sitere nʼoke ifufe gwa Job okwu sị:
Nu nam Jahweh het woord, en sprak tot Job in de storm:
2 “Onye bụ onye a nke ji okwu ihe ọmụma na-adịghị na ya na-eme ka atụmatụ m ghara ịpụta ìhè?
Wie zijt gij, die de Voorzienigheid duister maakt Door woorden zonder verstand?
3 Ugbu a, jikere onwe gị dịka dimkpa nʼihi na enwere m ajụjụ m ga-ajụ gị nke m chọrọ ka i nye m ọsịsa ha.
Omgord uw lenden als een man, Ik zal u vragen stellen, gij moogt Mij leren!
4 “Ebee ka ị nọ mgbe m tọrọ ntọala ụwa? Gwa m ma ọ bụrụ na ị ghọtara.
Waar waart ge, toen Ik de aarde grondde: Vertel het, zo ge er iets van weet!
5 Onye kpebiri ihe ụwa ga-aha ka ya? Nʼezie ị maara, onye setịrị ihe ọtụtụ e ji tụọ ya nʼelu ya?
Wie heeft haar grootte bepaald: gij weet het zo goed; Wie het meetsnoer over haar gespannen?
6 Nʼelu gịnị ka a tọrọ ntọala ya, onye doro nkume mbụ e ji tọọ ntọala ya?
Waarop zijn haar zuilen geplaatst, Of wie heeft haar hoeksteen gelegd:
7 Mgbe kpakpando nke isi ụtụtụ zukọrọ bụọ abụ, ụmụ Chineke niile tisikwara mkpu ọṅụ ike?
Onder het gejuich van het koor der morgensterren, Het jubelen van de zonen Gods?
8 “Onye kara akara nye osimiri iwu ebe ọ ga-ejedebe mgbe o nupụtara dịka a ga-asị na o si nʼakpanwa pụta,
Wie heeft de zee achter deuren gesloten, Toen zij bruisend uit de moederschoot kwam;
9 mgbe m yikwasịrị ha igwe ojii dịka uwe, werekwa ọchịchịrị meere ya akwa okike,
Toen Ik haar de wolken gaf als een kleed, De nevel als haar windsels;
10 mgbe m kpaara ya oke ebe ọ ga-akwụsị, tinye ibo ọnụ ụzọ na mkpọrọ e ji akpọchi ya,
Toen Ik haar grenzen heb gesteld, Slagboom en grendels haar gaf;
11 mgbe m sịrị, ‘Ruo ebe a ka ị ga-asọrute, ị gaghị agabiga ya, nʼebe a ka a ga-akwụsị ebili mmiri mpako gị’?
Toen Ik sprak: Ge komt tot hier en niet verder, Hier wordt de trots van uw golven gebroken!
12 “O nweela oge i nyere ụtụtụ iwu, maọbụ mee ka chi ọbụbọ maara ọnọdụ ya,
Hebt gij ooit in uw leven de morgen ontboden, De dageraad zijn plaats bestemd,
13 ka o jide akụkụ niile nke ụwa aka ma site nʼụwa yọpụ ndị mmebi iwu?
Om de zomen der aarde te bezetten En er vlammen uit te schudden?
14 Ụwa na-ewere ụdịdị ya dịka ụrọ a kakwasịrị akara; ụdịdị ya na-egosipụta dịka uwe.
Zij flonkert als een kostbare zegelsteen, Wordt bontgeverfd als een kleed,
15 A na-eme ka ndị na-emebi iwu ghara inwe ìhè, meekwa ka aka e weliri elu bụrụ nke a nyajiri.
Totdat de stralen hun licht wordt ontnomen, Hun opgeheven arm wordt gebroken.
16 “I jeruola nʼisi iyi mmiri dị nʼosimiri, ka i jegharịala nʼebe miri emi nke ogbu mmiri?
Zijt ge doorgedrongen tot de bronnen der zee, Hebt ge de bodem van de Oceaan bewandeld;
17 O nweela onye gosiri gị ọnụ ụzọ ọnwụ? Ka i jirila anya gị hụ ọnụ ụzọ nke onyinyo ọnwụ?
Zijn u de poorten des doods getoond, De wachters der duisternis u verschenen;
18 Ị ghọtara ịdị ukwu nke ụwa na otu o si gbasapụ? Gwa m, ma ọ bụrụ na ị maara ihe ndị a niile.
Hebt ge de breedten der aarde omvat: Zeg op, wanneer ge dit allemaal weet!
19 “Olee ụzọ e si aga ebe ìhè bi? Olee ebe ọchịchịrị bi?
Waar is de weg naar de woning van het licht, En waar heeft de duisternis haar verblijf,
20 Ị nwere ike iduru ha jee nʼebe ha bi? Ị maara ụzọ e si eje ebe obibi ha?
Zodat gij ze naar hun plaats kunt brengen, En hun de paden naar huis kunt leren?
21 Nʼezie ị maara, nʼihi na a mụọla gị tupu e kee ihe ndị a! Ị bikwaala ọtụtụ afọ.
Ge weet het toch, want toen werdt ge geboren, Het getal van uw jaren is immers zo groot!
22 “Ị banyela nʼụlọ niile ebe a na-achịkọba snoo, ka ị hụla ụlọ niile ebe a na-achịkọba mkpụrụ mmiri igwe,
Zijt ge doorgedrongen tot de schuren der sneeuw, Hebt ge de opslagplaatsen van de hagel aanschouwd,
23 nke m chekwara nye oge nsogbu, nʼoge ọgụ na nʼoge agha?
Die Ik heb opgespaard voor de tijd van benauwing, Voor de dag van aanval en strijd?
24 Kedụ ụzọ e si ejeru ebe a na-anọ ekesasị amụma egbe eluigwe, ebee ka e si ekesasị ifufe ọwụwa anyanwụ nʼelu ụwa?
Waar is de weg, waar de kou zich verspreidt, Waar de oostenwind over de aarde giert?
25 Onye wara ụzọ maka oke mmiri ozuzo, onye kwa waara amụma na egbe eluigwe ụzọ?
Wie heeft voor de stortvloed kanalen gegraven, En paden voor de donderwolken,
26 Si otu a mee ka mmiri zokwasị ebe mmadụ na-ebighị, ala ọzara ebe ọ dịghị onye nọ nʼime ya,
Om regen te geven op onbewoond land, Op steppen, waar zich geen mens bevindt;
27 ka mmiri ozuzo mee ka ala kpọrọ nkụ nweta mmiri iji mee ka ahịhịa pupụta nʼime ya.
Om woestijn en wildernis te verzadigen, Uit de dorre grond het gras te doen spruiten?
28 Mmiri ozuzo o nwere nna? Onye mụrụ igirigi?
Heeft de regen een vader, Of wie heeft de druppels van de dauw verwekt;
29 Site nʼakpanwa onye ka mkpụrụ mmiri si apụta? Onye kwa bụ nne oke oyi nke eluigwe,
Uit wiens schoot is het ijs te voorschijn gekomen, Wie heeft het rijp in de lucht gebaard?
30 nke na-eme ka mmiri kpụkọtaa dịrị ike dịka nkume, meekwa ka ihu ogbu mmiri kpụkọta?
De wateren worden hard als steen, De vlakte van de Afgrond sluit zich aaneen!
31 “Ị pụrụ ikechi agbụ niile nke Pleiades? Ị pụrụ ịtọpụ ihe nkechikọta Orion?
Kunt gij de banden der Plejaden knopen, Of de boeien van de Orion slaken;
32 Ị pụrụ ime ka igwe kpakpando pụta nʼoge ha maọbụ dupụta anụ ndọgbu Bịa na ụmụ ya ndị ọzọ?
Kunt gij de maan op tijd naar buiten doen treden, Leidt gij de Beer met zijn jongen?
33 Ị maara iwu na-achị ihe niile dị na mbara eluigwe? Ị pụrụ inye ha ike ịchị ụwa?
Schrijft gij de hemel de wetten voor, Stelt gij zijn macht over de aarde vast;
34 “Ị pụrụ iti mkpu ruo igwe ojii si otu a mee ka idee mmiri kpuchie gị?
Verheft gij uw stem tot de wolken, Gehoorzaamt ù de watervloed?
35 Ị pụrụ izipụ amụma egbe eluigwe nʼụzọ ha? Ha na-asị gị, ‘Ebe a ka anyị nọ’?
Zendt gij de bliksems uit, en ze gaan; Zeggen ze tot u: Hier zijn we terug?
36 Onye na-etinye amamihe nʼobi mmadụ, maọbụ na-enye oke ọkpa nghọta?
Wie heeft inzicht aan den reiger gegeven Verstand geschonken aan den haan;
37 Onye nwere amamihe ịgụ igwe ojii niile dị na mbara eluigwe ọnụ? Onye kwa pụrụ ịhulata karama mmiri niile nke eluigwe niile,
Wie telt met wijsheid de wolken af, En giet de zakken van de hemel leeg:
38 mgbe aja dị nʼala siri ike, mgbe ọkpụrụkpụ aja dị nʼala na-akpụkọta nʼahụ ibe ha?
Wanneer de bodem hard is als ijzer, De kluiten aan elkander kleven?
39 “Ọ bụ gị na-achụtara nne ọdụm ihe oriri, mee ka afọ ju ụmụ ọdụm
Jaagt gij een prooi voor de leeuwin, Stilt gij de honger der welpen,
40 mgbe ha makpuuru nʼime ọgba ha, maọbụ mgbe ha zoro onwe ha na-eche anụ nʼọhịa?
Wanneer ze in hun holen liggen, Of loeren tussen de struiken?
41 Onye na-edoziri ugolọma ihe oriri ya, mgbe ụmụ ya na-etiku Chineke mkpu agụ, mgbe ha na-akpagharị na-achọ ihe oriri?
Wie geeft ze tegen de avond haar buit, Wanneer haar jongen tot de Godheid roepen, En zonder voedsel rond blijven snuffelen, Op zoek naar spijs?
