Job 34
1 Mgbe ahụ Elihu sịrị:
Og Elihu tok til ords og sagde:
2 “Nụrụ okwu m, unu ndị amamihe; gee m ntị unu ndị ikom nwere mmụta.
«Vismenner, høyr på ordi mine! Kunnige folk, lyd no på meg!
3 Ntị na-anwale okwu dịka ire si anụ ụtọ ihe oriri.
For ordi prøver ein med øyro, som ein med gomen maten smakar.
4 Ka anyị chọpụtara onwe anyị ihe ziri ezi; ka anyị nọkọta mụta ihe dị mma.
So lat oss no det rette velja og saman finna ut det gode!
5 “Job na-asị, ‘Abụ m onye ezi omume, ma Chineke na-anapụ m ikpe ziri ezi.
For Job hev sagt: «Eg skuldfri er; min rett hev Gud ifrå meg teke;
6 Ọ bụ eziokwu na aka m dị ọcha ma a na-ahụta m dịka onye ụgha; ọ bụ eziokwu na ikpe amaghị m ma ọnya na-enweghị ngwọta ka àkụ ya na-enye m.’
tråss i min rett, stend eg som ljugar, uskuldig fekk eg ulivssår.»
7 Olee nwoke dịka Job, nke na-aṅụ ịkwa emo dịka mmiri?
Finst det vel nokon mann som Job? som gløyper hædings ord som vatn,
8 Ya na ndị na-eme ajọ ihe bụ enyi, ya na ndị ajọ omume na-emekọkwa ihe.
som held med illgjerdsmenner lag, hev umgang med gudlause folk?
9 Nʼihi na ọ na-asị, ‘Ọ dịghị uru dị ya na mmadụ na-achọ ime ihe na-atọ Chineke ụtọ.’
For han hev sagt: «Kva gagnar det ein mann å vera ven med Gud?»
10 “Ya mere, geenụ m ntị, unu ndị ikom nwere nghọta. Ya bụrụ ihe dị anya nʼebe Chineke nọ, bụ ime ajọ omume, bụrụkwa ihe dị anya nʼebe Onye pụrụ ime ihe niile nọ, bụ ime ihe na-ezighị ezi.
Difor, de menn med vit, høyr meg! D’er langt frå Gud å vera gudlaus, frå Allvalds-Gud å gjera urett.
11 Ọ na-akwụghachi onye ọbụla dịka ihe o mere si dị, ọ na-ewetara mmadụ dịka omume ya kwesiri.
Han løner mannen for hans gjerd, fer med han etter all hans ferd.
12 Ọ bụ ihe a na-ekwesighị iche nʼuche na Chineke pụrụ ime ihe na-ezighị ezi, na Onye pụrụ ime ihe niile ga-ekpe ikpe nʼezighị ezi.
Nei, urettferdig er’kje Gud, og Allvald krenkjer ikkje retten.
13 Onye họpụtara ya ịchị ụwa? Onye mere ya onye nlekọta ụwa niile?
Kven let vel honom styra jordi? Og kven hev grunna jordheims-kringen?
14 Ọ bụrụ na ọ bụ ebumnuche ya iweghachi mmụọ ya na nkuume ya,
Um han på seg åleine tenkte og drog sin ande til seg att,
15 mmadụ niile ga-alakọta nʼiyi, mmadụ niile ga-alaghachikwa nʼaja.
då gjekk alt livande til grunns, og menneskja vart atter mold.
16 “Ọ bụrụ na i nwere nghọta, nụrụ nke a; gee ntị nʼokwu m.
Um du er klok, so høyr på dette, og lyd på ljoden av mitt ord!
17 Ọ pụrụ ịchị bụ onye ahụ kpọrọ ikpe ziri ezi asị? Ị ga-ama Onye ezi omume na onye dị ike ikpe?
Kann ein som hatar retten, styra? Fordømer du den allrettvise?
18 Ọ bụghị ya na-agwa ndị eze okwu sị, ‘Unu abaghị uru,’ ma na-agwakwa ndị a mara aha ha sị, ‘Unu bụ ndị ajọ omume.’
Kann ein til kongen segja: «Niding!» Og til dei megtige: «Du brotsmann?»
19 Onye na-adịghị ekpe ikpe mmegide nye ụmụ ndị ikom eze, onye na-adịghị emenyere ndị ọgaranya, ma megbuo ndị ogbenye, nʼihi na ha niile bụ ọrụ aka ya.
Til han som ei gjer skil på fyrstar, og ikkje vyrder rik mot fatig. Av di hans hand hev skapt deim alle?
20 Nʼotu ntabi anya, ha na-anwụ nʼime etiti abalị; ndị ahụ na-ama jijiji ma gabiga; a na-ewezugakwa ndị dị ike ma ọ bụghị site nʼaka mmadụ.
Dei andast brått og midt um natti, eit folk avjagast og kverv burt, stormenn forgjengst i hjelpeløysa.
21 “Anya ya na-elekwasị ụzọ niile nke ụmụ mmadụ; ọ na-ahụkwa nzọ ụkwụ ha niile.
Hans augo ser til mannsens ferd, han skodar kvart eit stig han tek;
22 Ọ dịghị ọchịchịrị dị, ọ dịghịkwa oke ọchịchịrị dị, ebe ndị na-eme ajọ ihe pụrụ izo.
det finst’kje skugge eller myrker der illgjerdsmenn kann løyna seg.
23 Ọ dịghị mkpa ọ dịịrị Chineke ịga nʼihu inyocha ụmụ mmadụ, nke mere na ha ga-abịa nʼihu ya maka ikpe ikpe.
Han tarv’kje lenge sjå på mannen fyrr han lyt møta Gud til doms.
24 Na-ajụghị ajụjụ Chineke na-akụtu ndị a maara aha ha ma were ndị ọzọ dochie nʼọnọdụ ha.
Han utan forhøyr storfolk krasar og andre set i deira stad.
25 Nʼihi na ọ na-agụkọ ọrụ ha niile, ọ na-achụpụ ha nʼabalị mee ka ha ghọọ ndị e gwepịara egwepịa.
Han kjennar heile deira verk og gjev um natti deim til tyning.
26 Nʼebe mmadụ niile ga-ahụ ha ka ọ na-ata ha ahụhụ nʼihi ajọ omume ha,
Han tuktar deim som illgjerdsmenner, ein stad der alle kann det sjå,
27 nʼihi na ha sitere nʼiso ya wezuga onwe ha, ha enweghịkwa uche ilebanye anya nʼụzọ ya ọbụla.
dei som hev vike burt frå han og ikkje hev hans vegar fylgt -
28 Ha mere ka iti mkpu akwa nke ndị ogbenye ruo ya ntị, nke mere na ọ nụrụ akwa ndị nọ na mkpa.
so han kann høyra armods klaga og jammerskrik frå undertrykte.
29 Ma ọ bụrụ na ọ gba nkịtị, onye ga-ama ya ikpe? Ọ bụrụ na o zoo ihu ya, onye pụrụ ịhụ ya? Ma ya onwe ya na-achị isi nʼebe mmadụ na mba nọ,
Fær han det stilt, kven vil fordøma? Løyner han seg - kven kann då sjå han? - for folkemugen og for mannen,
30 igbochi nwoke na-adịghị atụ egwu Chineke ịchị obodo, ka ọ gharakwa ịbụ ihe ọnya nye ndị mmadụ.
so ikkje gudlaus mann skal råda og vera snaror yver folket.
31 “Ọ bụrụ na mmadụ a sị Chineke, ‘Abụ m onye ikpe mara ma agaghị m emehie kwa ọzọ.
For segjer ein vel so til Gud: «Ovmodigt hev eg bore meg; eg vil ikkje lenger vera vond.
32 Biko, zi m ihe ndị ahụ m na-apụghị ịhụ; ọ bụrụ na m emehiela, agaghị m emekwa ya ọzọ.’
Vis du meg det eg ikkje ser! hev eg gjort synd, vil eg snu um?»
33 Chineke ọ ga-akwụghachi gị ụgwọ ọrụ site na mkpebi gị mgbe ị jụrụ ichegharị? Gị onwe gị ga-ekpebi, ọ bụghị mụ; ya mere gwa m ihe ị mara.
Skal han då straffa som du tykkjer? D’er du som er den misnøgde; so lyt du velja, ikkje eg; og du fær segja det du veit.
34 “Ndị ikom ndị nwere nghọta na-ekwu si, ndị amamihe nụrụ okwu m na-asị m,
Dei kloke folk vil segja til meg, og kvar ein vismann som meg høyrer:
35 ‘Job na-ekwu okwu dịka onye na-amaghị ihe; okwu ya dị ka nke onye na-enweghị uche.’
«Job talar ikkje med forstand hans ord er utan ettertanke.»
36 Ọ ga-adị nnọọ mma ma a sị na a nwaa Job ruo nsọtụ maka ọsịsa ya dịka nke ajọ mmadụ!
Gjev Job må allstødt verta prøvd for sine svar på nidings vis!
37 Ọ na-atụkwasị nnupu isi nʼelu mmehie ya; na-akụ aka nʼetiti anyị nʼụzọ ịkwa emo, ma werekwa okwu nkwulu bara ụba megide Chineke.”
For han legg brotsverk til si synd og ber seg vyrdlaust millom oss, og talar mange ord mot Gud.»
