Job 15
1 Mgbe ahụ, Elifaz onye Teman zara sị:
Saa tog Temaniten Elifaz til Orde og sagde:
2 “Onye maara ihe ọ ga-eji okwu na-abaghị uru zaghachi? Ọ ga-emeju afọ ya nʼifufe na-ekpo ọkụ nke si nʼọwụwa anyanwụ?
Mon Vismand svarer med Mundsvejr og fylder sit Indre med Østenvind
3 Ọ ga-eji okwu na-abaghị uru rụọ ụka, maọbụ kwuo okwu na-enweghị isi?
for at hævde sin Ret med gavnløs Tale, med Ord, som intet baader?
4 Ma ị na-eleda ezi omume anya na-egbochikwa ịsọpụrụ Chineke.
Desuden nedbryder du Gudsfrygt og krænker den Stilhed, som tilkommer Gud.
5 Mmehie gị na-eme ka ọnụ gị kwuo okwu ngwangwa; ọ bụkwa ire ndị aghụghọ ka i nwere.
Din Skyld oplærer din Mund, du vælger de listiges Sprog.
6 Ọnụ gị na-ama gị ikpe, ọ bụghị mụ onwe m, egbugbere ọnụ gị na-ekwu okwu megide gị.
Din Mund domfælder dig, ikke jeg, dine Læber vidner imod dig!
7 “Ị bụ mmadụ mbụ a mụrụ? A mụọla gị tupu e kee ugwu niile?
Var du den første, der fødtes, kom du til Verden, før Højene var?
8 Ọ getụla ntị nʼizu nzuzo nke Chineke? Amamihe niile ọ bụ nʼime gị ka ha juru?
Mon du lytted til, da Gud holdt Raad, og mon du rev Visdommen til dig?
9 Gịnị ka ị maara nke anyị na-amaghị? Ụdị nghọta dị aṅaa ka i nwere nke anyị na-enweghị?
Hvad ved du, som vi ikke ved, hvad forstaar du, som vi ikke kender?
10 Ndịisi awọ na ndị kara nka nọ nʼetiti anyị, ndị ikom mere agadi karịa nna mụrụ gị.
Ogsaa vi har en gammel iblandt os, en Olding, hvis Dage er fler end din Faders!
11 Ọ ga-abụ na nkasiobi Chineke bụrụ gị ihe nta, ka ọ bụ okwu dị nro nke ọ gwara gị?
Er Guds Trøst dig for lidt, det Ord, han mildelig talede til dig?
12 Gịnị mere obi gị ji duhie gị, gịnị mekwara anya gị abụọ ji chagharịa,
Hvi river dit Hjerte dig hen, hvi ruller dit Øje vildt?
13 nke mere iwe gị jiri dị ọkụ megide Chineke, meekwa ka okwu ọjọọ ndị a niile si nʼọnụ gị pụta?
Thi du vender din Harme mod Gud og udstøder Ord af din Mund.
14 “Gịnị ka mmadụ efu bụ, ọ ga-eji dị ọcha nʼobi, gịnị ka mmadụ nwanyị mụrụ bụ, na ha nwere ike ị bụ ndị ezi omume?
Hvor kan et Menneske være rent, en kvindefødt have Ret?
15 Ọ bụrụ na Chineke atụkwasịghị ndị nsọ ya obi, ọ bụrụkwa na eluigwe adịghị ọcha nʼanya ya,
End ikke sine Hellige tror han, og Himlen er ikke ren i hans Øjne,
16 ọ ga-esi aṅaa tụkwasị mmadụ efu onye rụrụ arụ obi, bụ onye na-aṅụ ajọ omume dịka mmiri.
hvad da den stygge, den onde, Manden, der drikker Uret som Vand!
17 “Gee m ntị ka m kọwaara gị; kwerekwa ka m gwa gị ihe m hụrụ,
Jeg vil sige dig noget, hør mig, jeg fortæller, hvad jeg har set,
18 bụ ihe ndị amamihe kwuru, ndị na-ezobeghị ihe ha natara nʼaka nna nna ha,
hvad vise Mænd har forkyndt, deres Fædre ikke dulgt,
19 bụ ndị e nyefere ala ndị a nʼaka ha mgbe ọ dịghị onye ọbịa gabigara nʼetiti ha.
dem alene var Landet givet, ingen fremmed færdedes blandt dem:
20 Ụbọchị ndụ ya niile, onye ajọ omume na-ata ahụhụ mmekpa ahụ, bụ nke e debere ogologo afọ nye nwoke ahụ na-eme ihe ike.
Den gudløse ængstes hele sit Liv, de stakkede Aar, en Voldsmand lever;
21 Ụzụ na-eweta oke egwu na-eju ya ntị, mgbe ọ dị ka ihe niile na-aga nke ọma, ndị na-apụnara mmadụ ihe na-abịakwasị ya.
Rædselslyde fylder hans Ører, midt under Fred er Hærgeren over ham;
22 O nweghị olileanya ịgbanarị ọchịchịrị; mma agha nọ na-echere ya.
han undkommer ikke fra Mørket, opsparet er han for Sværdet,
23 Ọ na-akpagharị na-achọ ebe nri dịka udele; ọ makwara na ụbọchị ọchịchịrị nọ nso.
udset til Føde for Gribbe, han ved, at han staar for Fald;
24 Ahụhụ na mkpagbu na-eme ka ọ tụọ oke egwu, nsogbu na-abịakwasị ya dịka eze nke nọ na njikere ibuso ndị iro ya agha.
Mørkets Dag vil skræmme ham. Trængsel og Angst overvælde ham som en Konge, rustet til Strid.
25 Nʼihi na ọ na-atụ Chineke aka nʼihu, dokwaa onwe ya imegide Onye pụrụ ime ihe niile.
Thi Haanden rakte han ud mod Gud og bød den Almægtige Trods,
26 O ji ikwesi olu ike, dịka ọta siri ike, na-emegide Chineke.
stormed haardnakket mod ham med sine tykke, buede Skjolde.
27 “Ọ bụ ezie na abụba kpuchiri ihu ya, abụba nke dị nʼukwu ya na-eme ka anụ ahụ nupụtakwa,
Thi han dækked sit Ansigt med Fedt og samlede Huld paa sin Lænd.
28 ọ ga-ebi nʼobodo e bibiri ebibi, nʼụlọ nke mmadụ na-ekwesighị ibi nʼime ha, ụlọ nke na-adakasị adakasị.
tog Bolig i Byer, der øde laa hen, i Huse, man ikke maa bo i, bestemt til at ligge i Grus.
29 Ma ọ gaghị aga nʼihu ị bụ ọgaranya, akụ ya agaghị adịgidekwa. Ihe o nwere agakwaghị agbasapụ nʼala niile ahụ.
Han bliver ej rig, hans Velstand forgaar, til Jorden bøjer sig ikke hans Aks;
30 Ọ gaghị agbanarị ọchịchịrị, ire ọkụ ga-eme ka ome ya kpọnwụọ, iku ume nke ọnụ Chineke ga-ebufu ya.
han undkommer ikke fra Mørket. Solglød udtørrer hans Spire, hans Blomst rives bort af Vinden.
31 Ka onye dị otu a hapụ ịghọgbu onwe ya site nʼịtụkwasị uche nʼihe efu, nʼihi na ọ dịghị ụgwọ ọrụ ọbụla ọ ga-enweta.
Han stole ikke paa Tomhed — han farer vild — thi Tomhed skal være hans Løn!
32 Tụpụ oge ya eruo, ọ ga-anata ụgwọ ọrụ ya nʼuju, ọzọ, alaka ya ga-akpọnwụ
I Utide visner hans Stamme, hans Palmegren skal ikke grønnes;
33 Ọ ga-adị ka osisi vaịnị nke mkpụrụ ya dapụsịrị na-achaghị acha, dịka osisi oliv nke akwụkwọ ya kpọnwụrụ akpọnwụ.
han ryster som Ranken sin Drue af og kaster som Olietræet sin Blomst.
34 Nʼihi na ndị na-amaghị Chineke ga-adị ka nwanyị aga, ọkụ ga-erepịa ụlọ ikwu niile nke ndị hụrụ iri ngarị nʼanya.
Thi vanhelliges Samfund er goldt, og Ild fortærer Bestikkelsens Telte;
35 Ha na-atụrụ ihe ọjọọ dịka ime, ma mụọkwa ajọọ omume; naanị aghụghọ ka akpanwa ha na-arụpụta.”
svangre med Kvide, føder de Uret, og deres Moderskød fostrer Svig!
