Rómverjabréfið 5
1 Fyrst við erum sýknuð og réttlát í augum Guðs vegna trúarinnar á fyrirheit hans, þá getum við lifað í friði og sátt við hann vegna þess sem Jesús Kristur, Drottinn okkar, gerði fyrir okkur.
Therefore, being justified by faith, we have peace with God through our Lord Jesus Christ,
2 Vegna trúar okkar hefur hann veitt okkur hin æðstu forréttindi og þannig er aðstaða okkar nú. Við horfum með djörfung og gleði fram til alls þess sem Guð ætlar okkur að verða.
through whom we have had access, by faith, into this grace in which we stand; and we rejoice in hope of the glory of God.
3 Þegar við lendum í erfiðleikum og raunum þá getum við líka glaðst, því að við vitum að slíkt verður okkur til góðs. Það eflir þolgæði okkar,
And not only so, but we rejoice in afflictions also; because we know that affliction produces patience,
4 styrkir persónuleikann og það auðveldar okkur að treysta Guði æ betur, eða þangað til trú okkar verður að lokum sterk og óhagganleg.
and patience, an approved character, and an approved character, hope;
5 Þegar þessu marki er náð, getum við verið hughraust, hvað sem á dynur því að þá vitum við að allt muni fara vel. Við vitum að Guð elskar okkur og hann hefur gefið okkur heilagan anda og fyllt hjörtu okkar af kærleika sínum. Við finnum að við erum umvafin kærleika hans!
and this hope disappoints us not; because the love of God is poured abundantly into our hearts through the Holy Spirit that is given to us.
6 Við vorum hjálparvana og sáum enga undankomuleið. Þá kom Kristur á réttum tíma og dó fyrir okkur syndarana, enda þótt við bæðum hann ekki um slíkt.
For when we were yet without strength, at the appointed time, Christ died for the ungodly.
7 Þess er varla að vænta að nokkur hafi viljað deyja fyrir okkur, jafnvel þótt við hefðum verið góðir menn, þó að það sé auðvitað hugsanlegt.
For hardly, indeed, will one die for a just man; yet, perhaps, for the good man some one would even dare to die.
8 En Guð sýndi okkur takmarkalausan kærleika sinn, er hann sendi Krist í dauðann fyrir okkur meðan við vorum enn fjötruð í synd og aðskilin frá honum.
But God makes known his love to us in this, that while we were yet sinners, Christ died for us:
9 Allt þetta gerði Kristur fyrir okkur syndarana með dauða sínum og hversu miklu meira skyldi hann þá ekki vilja gera fyrir okkur nú, eftir að hann hefur sýknað okkur? Nú vill hann forða okkur undan dómi Guðs sem er í vændum.
much more, then, since we are now justified by his blood, we shall be saved from the wrath through him.
10 Við vorum óvinir Guðs, en fyrst hann, þrátt fyrir það, leiddi okkur aftur til sín fyrir dauða sonar síns, hvílíka blessun hlýtur hann þá ekki að hafa búið okkur nú, eftir að við erum orðnir vinir hans?
For if, while we were enemies, we were reconciled to God by the death of his Son, much more, having been reconciled, shall we be saved by his life.
11 Við gleðjumst vegna þessa nýja og undursamlega sambands okkar við Guð og allt er það að þakka því sem Jesús Kristur, Drottinn okkar, gerði, þegar hann dó fyrir syndir okkar og sætti okkur við Guð.
And not only so, but we rejoice in God through our Lord Jesus Christ, by whom we have now received the reconciliation.
12 Þegar Adam syndgaði, kom syndin inn í líf allra manna. Með synd hans hélt dauðinn innreið sína í þennan heim og þar sem allir syndguðu, tók allt að hrörna og deyja.
For this reason, as by one man sin entered into the world, and by his sin, death; and so death passed through to all men, because all have sinned:
13 Við vitum að synd Adams var orsök alls þessa en þrátt fyrir syndir mannanna, allt frá dögum Adams og til Móse, þá dæmdi Guð þá ekki til dauða fyrir að brjóta lögin, því þá hafði hann ekki enn birt þeim þau né sagt þeim hvað hann vildi að þeir gerðu.
for till the law, sin was in the world; but sin is not charged where there is no law.
14 Þegar þessir menn dóu, var það ekki vegna þess að þeir höfðu syndgað, því að þeir höfðu aldrei brotið það boðorð Guðs að borða forboðna ávöxtinn, eins og Adam hafði gert.
Yet death reigned from Adam to Moses, even over them that did not sin in the likeness of Adam’s transgression, who is the type of him that was to come.
15 Hvílíkur reginmunur var á Adam og Kristi – honum sem koma átti. Hvílíkur munur einnig á synd mannsins og fyrirgefningu Guðs! Þessi eini maður, Adam, leiddi marga í dauðann með synd sinni. Jesús Kristur veitti mörgum fyrirgefningu vegna miskunnar Guðs.
But the favor bestowed is not, in all respects, like the offense: for if, by the offense of one, the many have died, much more have the grace of God and the gift which is by the grace of the one man Jesus Christ, been made abundant for the many.
16 Annars vegar leiddi þessi eina synd Adams dauðadóm yfir marga, en hins vegar fjarlægir Kristur fúslega syndir hinna mörgu og gefur dýrlegt líf í staðinn.
And the gift is not like the sentence that came through one who sinned: for the sentence to condemnation was because of one offense; but the favor bestowed in order to justification, is because of many offenses.
17 Synd þessa eina manns, Adams, gerði dauðann að húsbónda í lífi mannanna en allir sem taka á móti gjöf Guðs – fyrirgefningu og sýknun – fá mátt til að lifa vegna hins eina manns, Jesú Krists.
For if, by one man’s offense, death has reigned through that one, much more shall those who receive the abundance of the grace, and of the gift of righteousness, reign in life through the one, who is Jesus Christ.
18 Synd Adams leiddi hegningu yfir alla,
Therefore, as, by one offense, sentence came on all men to condemnation, so, also, by one act of righteousness, the gift has come on all men to justification of life.
19 en réttlæti Krists leiddi hins vegar af sér, að margir verða þóknanlegir í augum Guðs.
For as by the disobedience of the one man the many have been made sinners, so, also, by the obedience of the one, the many shall be made righteous.
20 Boðorðin tíu voru gefin mönnunum til þess að þeir sæju að í eigin mætti er þeim ómögulegt að hlýða lögum Guðs, því betur sem við sjáum syndina – því ljósari verður okkur takmarkalaus miskunn Guðs og fyrirgefning.
But, besides the first offense, law was introduced, in order that offenses might abound: but where sin abounded, grace did much more abound:
21 Áður fyrr ríkti syndin í lífi allra manna og dró þá til dauða, en nú ríkir gæska Guðs og hún veitir okkur á ný samfélag við Guð og hlut í eilífa lífinu sem fæst fyrir Jesú Krist, Drottin okkar og frelsara. (aiōnios g166)
that as sin has reigned, ending in death, so might grace reign by justification, ending in life eternal, through Jesus Christ our Lord. (aiōnios g166)
