Rómverjabréfið 12
1 Kæru vinir, bræður og systur, ég minni ykkur á að fyrst Guð hefur miskunnað ykkur þá skuluð þið gefast Guði heilshugar sem lifandi, heilög og honum þóknanleg fórn. Það er skynsamleg guðsdýrkun.
ହେ ଭ୍ରାତର ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ କୃପଯାହଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ୱିନଯେ ଯୂଯଂ ସ୍ୱଂ ସ୍ୱଂ ଶରୀରଂ ସଜୀୱଂ ପୱିତ୍ରଂ ଗ୍ରାହ୍ୟଂ ବଲିମ୍ ଈଶ୍ୱରମୁଦ୍ଦିଶ୍ୟ ସମୁତ୍ସୃଜତ, ଏଷା ସେୱା ଯୁଷ୍ମାକଂ ଯୋଗ୍ୟା|
2 Takið ekki framkomu og lífsvenjur heimsins ykkur til fyrirmyndar. Lifið sem nýir menn! Látið orð Guðs og anda hans móta hugarfar ykkar og alla framkomu ykkar, orð og verk. Ef þið gerið þetta, þá munuð þið fá að reyna og þekkja vilja Guðs sem er hið góða, fagra og fullkomna. (aiōn g165)
ଅପରଂ ଯୂଯଂ ସାଂସାରିକା ଇୱ ମାଚରତ, କିନ୍ତୁ ସ୍ୱଂ ସ୍ୱଂ ସ୍ୱଭାୱଂ ପରାୱର୍ତ୍ୟ ନୂତନାଚାରିଣୋ ଭୱତ, ତତ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ନିଦେଶଃ କୀଦୃଗ୍ ଉତ୍ତମୋ ଗ୍ରହଣୀଯଃ ସମ୍ପୂର୍ଣଶ୍ଚେତି ଯୁଷ୍ମାଭିରନୁଭାୱିଷ୍ୟତେ| (aiōn g165)
3 Nú ætla ég, sem er sendiboði Guðs, að gefa ykkur hverju og einu þessa viðvörun: Metið hæfileika sjálfra ykkar af réttsýni, í samræmi við þann trúarstyrk sem Guð hefur gefið ykkur.
କଶ୍ଚିଦପି ଜନୋ ଯୋଗ୍ୟତ୍ୱାଦଧିକଂ ସ୍ୱଂ ନ ମନ୍ୟତାଂ କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱରୋ ଯସ୍ମୈ ପ୍ରତ୍ୟଯସ୍ୟ ଯତ୍ପରିମାଣମ୍ ଅଦଦାତ୍ ସ ତଦନୁସାରତୋ ଯୋଗ୍ୟରୂପଂ ସ୍ୱଂ ମନୁତାମ୍, ଈଶ୍ୱରାଦ୍ ଅନୁଗ୍ରହଂ ପ୍ରାପ୍ତଃ ସନ୍ ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଏକୈକଂ ଜନମ୍ ଇତ୍ୟାଜ୍ଞାପଯାମି|
4 Eins og líkami ykkar hefur marga limi, eins er líkami Krists. Öll erum við hlutar af honum, og ef hann á að vera heill, þá verðum við að standa saman, því að hvert um sig höfum við mismunandi verk að vinna. Þannig tilheyrum við hvert öðru, og hvert um sig þarf á öllum hinum að halda.
ଯତୋ ଯଦ୍ୱଦସ୍ମାକମ୍ ଏକସ୍ମିନ୍ ଶରୀରେ ବହୂନ୍ୟଙ୍ଗାନି ସନ୍ତି କିନ୍ତୁ ସର୍ୱ୍ୱେଷାମଙ୍ଗାନାଂ କାର୍ୟ୍ୟଂ ସମାନଂ ନହି;
ତଦ୍ୱଦସ୍ମାକଂ ବହୁତ୍ୱେଽପି ସର୍ୱ୍ୱେ ୱଯଂ ଖ୍ରୀଷ୍ଟେ ଏକଶରୀରାଃ ପରସ୍ପରମ୍ ଅଙ୍ଗପ୍ରତ୍ୟଙ୍ଗତ୍ୱେନ ଭୱାମଃ|
6 Guð hefur gefið okkur hverju og einu hæfileika til ákveðinna hluta. Ef Guð hefur gefið þér hæfileika til að spá – flytja öðrum boð frá sér – spáðu þá hvenær sem þú getur, eins oft og trú þín er nægilega sterk til að taka á móti boðum frá honum.
ଅସ୍ମାଦ୍ ଈଶ୍ୱରାନୁଗ୍ରହେଣ ୱିଶେଷଂ ୱିଶେଷଂ ଦାନମ୍ ଅସ୍ମାସୁ ପ୍ରାପ୍ତେଷୁ ସତ୍ସୁ କୋପି ଯଦି ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାକ୍ୟଂ ୱଦତି ତର୍ହି ପ୍ରତ୍ୟଯସ୍ୟ ପରିମାଣାନୁସାରତଃ ସ ତଦ୍ ୱଦତୁ;
7 Hafir þú fengið þá náðargjöf að þjóna öðrum, gerðu það þá vel. Ef þú kennir, gerðu það þá af kostgæfni.
ଯଦ୍ୱା ଯଦି କଶ୍ଚିତ୍ ସେୱନକାରୀ ଭୱତି ତର୍ହି ସ ତତ୍ସେୱନଂ କରୋତୁ; ଅଥୱା ଯଦି କଶ୍ଚିଦ୍ ଅଧ୍ୟାପଯିତା ଭୱତି ତର୍ହି ସୋଽଧ୍ୟାପଯତୁ;
8 Sértu predikari, gættu þess þá að predikanir þínar séu þróttmiklar og öðrum til hjálpar. Ef Guð hefur falið þér ábyrgð á efnislegum gæðum, vertu þá gjafmildur og notaðu þau öðrum til gagns. Hafi Guð gefið þér stjórnunarhæfileika og sett þig sem leiðtoga yfir aðra, ræktu þá hlutverk þitt og ábyrgð af alúð. Þeir sem hafa það hlutverk að hugga og sýna miskunnsemi, geri það með gleði.
ତଥା ଯ ଉପଦେଷ୍ଟା ଭୱତି ସ ଉପଦିଶତୁ ଯଶ୍ଚ ଦାତା ସ ସରଲତଯା ଦଦାତୁ ଯସ୍ତ୍ୱଧିପତିଃ ସ ଯତ୍ନେନାଧିପତିତ୍ୱଂ କରୋତୁ ଯଶ୍ଚ ଦଯାଲୁଃ ସ ହୃଷ୍ଟମନସା ଦଯତାମ୍|
9 Talið ekki bara um að þið elskið hvert annað, heldur sýnið það í verki. Hatið hið illa en styðjið hið góða.
ଅପରଞ୍ଚ ଯୁଷ୍ମାକଂ ପ୍ରେମ କାପଟ୍ୟୱର୍ଜିତଂ ଭୱତୁ ଯଦ୍ ଅଭଦ୍ରଂ ତଦ୍ ଋତୀଯଧ୍ୱଂ ଯଚ୍ଚ ଭଦ୍ରଂ ତସ୍ମିନ୍ ଅନୁରଜ୍ୟଧ୍ୱମ୍|
10 Elskið hvert annað með djúpri umhyggju og verið hvert öðru fyrra til að veita hinum virðingu.
ଅପରଂ ଭ୍ରାତୃତ୍ୱପ୍ରେମ୍ନା ପରସ୍ପରଂ ପ୍ରୀଯଧ୍ୱଂ ସମାଦରାଦ୍ ଏକୋଽପରଜନଂ ଶ୍ରେଷ୍ଠଂ ଜାନୀଧ୍ୱମ୍|
11 Verið aldrei löt við vinnu, heldur þjónið Drottni með gleði og í krafti heilags anda.
ତଥା କାର୍ୟ୍ୟେ ନିରାଲସ୍ୟା ମନସି ଚ ସୋଦ୍ୟୋଗାଃ ସନ୍ତଃ ପ୍ରଭୁଂ ସେୱଧ୍ୱମ୍|
12 Gleðjist yfir öllu því sem Guð hefur gefið ykkur. Sýnið þolinmæði í mótlæti og biðjið án afláts.
ଅପରଂ ପ୍ରତ୍ୟାଶାଯାମ୍ ଆନନ୍ଦିତା ଦୁଃଖସମଯେ ଚ ଧୈର୍ୟ୍ୟଯୁକ୍ତା ଭୱତ; ପ୍ରାର୍ଥନାଯାଂ ସତତଂ ପ୍ରୱର୍ତ୍ତଧ୍ୱଂ|
13 Takið þátt í að sinna efnislegum þörfum annarra og stundið gestrisni.
ପୱିତ୍ରାଣାଂ ଦୀନତାଂ ଦୂରୀକୁରୁଧ୍ୱମ୍ ଅତିଥିସେୱାଯାମ୍ ଅନୁରଜ୍ୟଧ୍ୱମ୍|
14 Blessið þá sem ofsækja ykkur vegna trúarinnar en bölvið þeim ekki.
ଯେ ଜନା ଯୁଷ୍ମାନ୍ ତାଡଯନ୍ତି ତାନ୍ ଆଶିଷଂ ୱଦତ ଶାପମ୍ ଅଦତ୍ତ୍ୱା ଦଦ୍ଧ୍ୱମାଶିଷମ୍|
15 Gleðjist með þeim sem eru glaðir og samhryggist þeim sem eru sorgbitnir.
ଯେ ଜନା ଆନନ୍ଦନ୍ତି ତୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧମ୍ ଆନନ୍ଦତ ଯେ ଚ ରୁଦନ୍ତି ତୈଃ ସହ ରୁଦିତ|
16 Starfið saman af gleði. Þykist ekki vera vitrir og sækist ekki eftir vinsældum þeirra sem hátt eru settir. Leitið heldur samfélags við þá sem lægra eru settir og látið ykkur ekki detta í hug að þið vitið allt!
ଅପରଞ୍ଚ ଯୁଷ୍ମାକଂ ମନସାଂ ପରସ୍ପରମ୍ ଏକୋଭାୱୋ ଭୱତୁ; ଅପରମ୍ ଉଚ୍ଚପଦମ୍ ଅନାକାଙ୍କ୍ଷ୍ୟ ନୀଚଲୋକୈଃ ସହାପି ମାର୍ଦୱମ୍ ଆଚରତ; ସ୍ୱାନ୍ ଜ୍ଞାନିନୋ ନ ମନ୍ୟଧ୍ୱଂ|
17 Gjaldið engum illt fyrir illt. Látið alla sjá að þið hafið hreinan skjöld.
ପରସ୍ମାଦ୍ ଅପକାରଂ ପ୍ରାପ୍ୟାପି ପରଂ ନାପକୁରୁତ| ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ଦୃଷ୍ଟିତୋ ଯତ୍ କର୍ମ୍ମୋତ୍ତମଂ ତଦେୱ କୁରୁତ|
18 Forðist allar deilur og lifið í sátt og samlyndi við alla menn, ef mögulegt er.
ଯଦି ଭୱିତୁଂ ଶକ୍ୟତେ ତର୍ହି ଯଥାଶକ୍ତି ସର୍ୱ୍ୱଲୋକୈଃ ସହ ନିର୍ୱ୍ୱିରୋଧେନ କାଲଂ ଯାପଯତ|
19 Kæru vinir, hefnið ykkar aldrei, heldur látið Guð um slíkt. Guð hefur sagt að hann muni endurgjalda hverjum um sig eins og hann á skilið.
ହେ ପ୍ରିଯବନ୍ଧୱଃ, କସ୍ମୈଚିଦ୍ ଅପକାରସ୍ୟ ସମୁଚିତଂ ଦଣ୍ଡଂ ସ୍ୱଯଂ ନ ଦଦ୍ଧ୍ୱଂ, କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରୀଯକ୍ରୋଧାଯ ସ୍ଥାନଂ ଦତ୍ତ ଯତୋ ଲିଖିତମାସ୍ତେ ପରମେଶ୍ୱରଃ କଥଯତି, ଦାନଂ ଫଲସ୍ୟ ମତ୍କର୍ମ୍ମ ସୂଚିତଂ ପ୍ରଦଦାମ୍ୟହଂ|
20 Gefið heldur óvini ykkar mat sé hann svangur og drykk sé hann þyrstur og þá mun hann iðrast þess að hafa gert ykkur illt.
ଇତିକାରଣାଦ୍ ରିପୁ ର୍ୟଦି କ୍ଷୁଧାର୍ତ୍ତସ୍ତେ ତର୍ହି ତଂ ତ୍ୱଂ ପ୍ରଭୋଜଯ| ତଥା ଯଦି ତୃଷାର୍ତ୍ତଃ ସ୍ୟାତ୍ ତର୍ହି ତଂ ପରିପାଯଯ| ତେନ ତ୍ୱଂ ମସ୍ତକେ ତସ୍ୟ ଜ୍ୱଲଦଗ୍ନିଂ ନିଧାସ୍ୟସି|
21 Láttu ekki hið vonda yfirbuga þig, heldur sigraðu illt með góðu.
କୁକ୍ରିଯଯା ପରାଜିତା ନ ସନ୍ତ ଉତ୍ତମକ୍ରିଯଯା କୁକ୍ରିଯାଂ ପରାଜଯତ|
