Rómverjabréfið 1
1 Kæru vinir í Róm. Þetta bréf er frá mér, Páli, þjóni Jesú Krists. Guð hefur kallað mig til að boða trú og sent mig til að flytja gleðiboðskap Guðs.
Eu, Paulo, um fiel servo de Jesus Cristo, é quem escreve esta carta. Foi Deus quem me chamou e me separou para me tornar um apóstolo, a fim de que eu anuncie as boas novas
2 Langt er nú liðið síðan spámenn Guðs hétu því að þessi gleðiboðskapur yrði kunngerður.
que ele já havia prometido, por intermédio dos seus profetas, nas Sagradas Escrituras.
3 Gleðiboðskapurinn er um son Guðs, Jesú Krist, Drottin okkar sem fæddist sem lítið barn af ætt Davíðs konungs.
As boas novas falam a respeito do seu Filho, de quem Davi foi o antepassado aqui na terra,
4 Upprisa hans frá dauðum sýnir, svo ekki verður um villst, að hann er hinn voldugi sonur Guðs, gæddur sama heilaga eðli og sjálfur Guð.
mas, que se revelou como Filho de Deus por meio de sua ressurreição dos mortos, pelo poder do Espírito Santo. Ele é Jesus Cristo, o nosso Senhor.
5 Nú er svo komið, að vegna Krists, hefur Guð úthellt kærleika sínum yfir okkur óverðuga syndara. Eftir það hefur hann sent okkur út um allan heiminn, til að segja öllum, hvar sem þeir eru, frá því stórkostlega sem Guð hefur gert fyrir þá, svo að einnig þeir komist til trúar og læri að hlýða honum.
Foi por meio dele que recebi o privilégio de me tornar um apóstolo, para chamar todas as nações para se dedicarem à fé nele.
6 Kæru vinir í Róm, þið eruð í hópi þeirra sem Guð elskar. Jesús Kristur hefur einnig kallað ykkur til að verða Guðs börn og tilheyra hans heilögu þjóð. Náð og friður Guðs föður og Drottins Jesú Krists sé með ykkur öllum.
Vocês também se incluem entre aqueles que foram chamados para pertencerem a Jesus Cristo.
Eu escrevo a todos vocês em Roma, que são amados por Deus e chamados para serem o seu povo especial. Que a graça e a paz de Deus, nosso Pai, e do Senhor Jesus Cristo estejam com vocês!
8 Fyrst vil ég segja ykkur að þið eruð á allra vörum! Hvarvetna ræða menn um traust ykkar á Guði. Ég þakka Guði vegna Jesú Krists fyrir þessar góðu fréttir og fyrir hvert og eitt ykkar.
Deixem-me começar dizendo que agradeço ao meu Deus, por meio de Jesus Cristo, por todos vocês, pois a sua fé em Deus é reconhecida no mundo todo.
9 Guð veit hversu oft ég bið fyrir ykkur. Dag og nótt legg ég ykkur og þarfir ykkar fram fyrir hann í bæn. Honum þjóna ég af heilum hug með því að flytja öðrum gleðifréttirnar um son hans.
Deus, a quem eu sirvo com todo o meu coração, compartilhando as boas novas a respeito de seu Filho, é testemunha de que eu sempre oro por vocês.
10 Ég vil að þið vitið að ég bið Guð stöðugt um að gefa mér tækifæri til að koma til ykkar.
Em minhas orações, sempre peço que, se for da vontade de Deus, eu tenha a oportunidade de visitá-los.
11 Ég þrái að hitta ykkur svo ég geti gefið ykkur eitthvað, sem styrkir trú ykkar á Drottin, og til að uppörvast með ykkur í trúnni.
Eu realmente quero visitá-los e repartir com vocês alguma bênção espiritual, para lhes fortalecer a fé.
Assim, poderemos dar forças uns aos outros por intermédio da fé que vocês e eu temos em Deus.
13 Kæru vinir, ég vil að þið vitið að oft hef ég ætlað að koma einhverju góðu til leiðar, á sama hátt og í öðrum kristnum söfnuðum meðal heiðinna þjóða.
Eu gostaria que soubessem, meus irmãos e minhas irmãs, que eu sempre planejei me reunir com vocês, mas tal oportunidade não surgiu até agora. Eu quero ver alguns bons resultados espirituais entre vocês, da mesma forma que vi em outros não-judeus.
14 Ég er í mikilli skuld við ykkur og alla aðra, hvort sem það eru menningarþjóðir eða ekki, bæði við menntaða og ómenntaða.
Pois tenho o dever de trabalhar tanto para os povos civilizados quanto para os não civilizados, tanto para os instruídos quanto para aqueles que não têm instrução.
15 Ég er því fyrir mitt leyti reiðubúinn að koma og boða fagnaðarerindið, einnig ykkur sem eruð í Róm.
É por isso que eu me sinto tão entusiasmado para anunciar o evangelho também a vocês que moram em Roma.
16 Ég blygðast mín ekki fyrir fagnaðarerindið, því það er leið Guðs til eilífs lífs fyrir hvern þann sem trúir honum og treystir á hann. Fyrst var þessi boðskapur einungis fluttur Gyðingum, en nú er öllum opið að koma til Guðs á þennan hátt.
Eu, absolutamente, não me envergonho do evangelho, pois é o poder de Deus para salvar todos os que creem, sendo primeiramente para o povo judeu e depois para todos os outros povos também.
17 Þetta eru gleðifréttir, því þær segja okkur að Guð geri okkur hæfa til að lifa með sér, eða með öðrum orðum – geri okkur réttláta. Þetta gerist þegar við trúum á Krist og treystum því að hann hafi frelsað okkur. Trúin á Krist er því leiðin til Guðs, enda segir Biblían: „Sá sem leitar lífsins, finnur það með því að trúa á Guð.“
Pois, no evangelho, Deus é mostrado como bom e justo, confiável do início ao fim. Como as Sagradas Escrituras dizem: “Aqueles que são justos para com Deus viverão por meio da fé que têm nele.”
18 Guð sýnir reiði sína frá himni gegn öllum vondum og syndugum mönnum sem hafna sannleikanum.
A hostilidade de Deus se revela do céu contra as pessoas que não creem e que não são moralmente justas, contra aqueles que escondem a verdade por meio do mal que praticam.
19 Þessir menn þekkja sannleikann um Guð hið innra með sér, því Guð hefur lagt þeim þá þekkingu í brjóst.
O que pode ser conhecido sobre Deus é evidente, pois ele tornou tudo muito claro para elas.
20 Mennirnir hafa frá upphafi virt fyrir sér jörðina, himininn og allt sem Guð hefur gert. Þeir hafa því verið sér meðvitandi um tilveru hans og hans mikla, eilífa mátt. Þess vegna hafa þeir enga afsökun (þegar þeir standa frammi fyrir honum á degi dómsins). (aïdios g126)
Desde que o mundo foi criado, os aspectos invisíveis de Deus, tanto o seu poder eterno quanto a sua natureza divina, são claramente visíveis para os seres humanos, por meio do que Deus criou. Não há desculpa para essas pessoas, (aïdios g126)
21 Mennirnir vissu af Guði, en þó vildu þeir hvorki viðurkenna hann né tilbiðja né heldur þakka honum fyrir daglega umhyggju hans. Ekki leið á löngu uns þeir fóru að gera sér heimskulegar hugmyndir um Guð og hvers hann vænti af þeim. Afleiðingin varð sú að þeir blinduðust í heimsku sinni og lentu á villigötum.
pois, mesmo tendo conhecido a Deus, elas não o louvam, nem lhe são agradecidas. Pelo contrário, o seu pensamento sobre Deus as tornou completamente tolas, e as trevas preencheram suas mentes vazias.
22 Þeir töldu sig ekki þurfa á þekkingu frá Guði að halda og urðu því heimskingjar.
Embora elas afirmem ser sábias, tornaram-se tolas.
23 Í stað þess að tilbiðja hinn dýrlega, eilífa Guð, bjuggu þeir sér til goð sem líktust fuglum, ferfætlingum, skriðdýrum og dauðlegum mönnum.
Elas trocaram a glória do Deus imortal por ídolos, imagens de seres humanos mortais, aves, animais e répteis.
24 Þess vegna hefur Guð gefið þeim lausan tauminn og leyft þeim að svala girndum sínum í afskræmdu kynlífi og gera hvað sem þá langaði til, einnig að meðhöndla líkama hvers annars á svívirðilegan og viðbjóðslegan hátt.
Então, Deus as abandonou aos desejos mundanos de suas mentes depravadas, e elas cometeram atos vergonhosos e degradantes umas às outras.
25 Í stað þess að trúa því sem þeir vita að er sannleikurinn um Guð, kjósa þeir að trúa lyginni! Afleiðingin er sú að þeir tilbiðja það sem Guð hefur skapað, í stað þess að tilbiðja Guð, skaparann. (aiōn g165)
Elas trocaram a fé em Deus por uma mentira, servindo e adorando as criaturas, em vez de servirem e adorarem o próprio Criador, o qual sempre merece ser louvado. Amém! (aiōn g165)
26 Þess vegna hefur Guð ofurselt mennina svívirðilegum girndum. Þeir ganga jafnvel svo langt að konurnar snúast gegn eðli sínu og leita kynferðislegrar fullnægju hver með annarri.
E é por isso que Deus as abandonou aos seus desejos malignos. Até mesmo as suas mulheres trocaram as relações naturais pelas que vão contra a natureza.
27 Sama er að segja um karlmennina. Í stað þess að hafa eðlileg mök við konurnar, brenna þeir af girnd hver til annars og lifa í skömm hver með öðrum. Af þessu hafa þeir uppskorið þá bölvun sem þeir eiga sannarlega skilið.
E da mesma forma, os homens deixaram as relações naturais com as mulheres para se entregarem a paixões ardentes uns pelos outros. Os homens fizeram coisas indecentes uns com os outros e, como resultado, sofreram as consequências inevitáveis de suas perversões.
28 Þar eð mennirnir höfnuðu Guði með þessum hætti og vildu ekki við hann kannast, lét hann þá fara sína leið, svo að þeir gætu gert allt það sem illska þeirra gat fundið upp á.
Como eles não achavam que valia a pena conhecer os ensinamentos de Deus, ele os abandonou aos seus pensamentos desprezíveis e duvidosos, fazendo o que nunca deveria ser feito.
29 Og þeir urðu ranglátir, vondir, ágjarnir, hatursfullir, öfundsjúkir, manndráparar, þrasgjarnir, lygnir og bitrir.
Eles se deixaram tomar por tudo o que é errado: maldade, ganância, ódio, inveja, assassinato, brigas, mentira, malícia e intriga.
30 Þeir tala illa hver um annan og hata Guð, eru hrokafullir, gorta af sjálfum sér, finna sífellt upp á nýjum leiðum til að syndga og eru foreldrum sínum óhlýðnir.
Eles falam mal uns dos outros e odeiam a Deus. Eles são prepotentes, arrogantes e pretensiosos. A imaginação deles é grande quanto a inventar novas formas de pecar. Eles desobedecem aos seus pais.
31 Þeir misskilja hver annan, eru heimskir, óáreiðanlegir, kærleikslausir og miskunnarlausir.
Não procuram entender, não mantêm as suas promessas e não demonstram qualquer gentileza ou compaixão.
32 Þeir vita vel að fyrir þessa glæpi hefur Guð kveðið upp yfir þeim dauðadóm en samt halda þeir áfram á sömu braut og hvetja aðra til að gera hið sama.
Mesmo que saibam exatamente o que Deus exige, eles fazem coisas que merecem a morte. Eles não apenas fazem essas coisas, mas, também, apoiam outros que fazem o mesmo que eles.
