Opinberun Jóhannesar 9
1 Nú blés fimmti engillinn. Þá sá ég einhvern, sem hafði fallið frá himnum og niður til jarðarinnar, og var honum fenginn lykillinn að hinum botnlausu undirdjúpum. (Abyssos g12)
Kange umunyamola ghwa vuhano akakuva ulukelema lwa mwene. Nilwa jaghile inondue kuhuma kukyanya jino jilyaghuile mu iisi. Inondue jikapelilue ifungulo sa mwina lino likalungime ku mwina ghusila vusililo. (Abyssos g12)
2 Þegar hann opnaði þau gaus upp reykur, eins og úr stórum ofni, svo að sólin og loftið myrkvuðust. (Abyssos g12)
Alyadindwile u mwina ghuno naghudughile, nilyosi likatogha kukyanya likatavine kuhuman'kate mu lina heene lyoosi kuhuma mu mbembelo imbaha. Ilijuva nu vulanga filyahambuike fikava ng'iisi vwimila vwa lyosi lino lilyahumile ku mwina. (Abyssos g12)
3 Allt í einu flugu engisprettur út úr reyknum og settust á jörðina. Þeim var gefið vald til að stinga á sama hátt og sporðdrekar.
N'kate mulyosi sikahuma imasi sikisa pakyanya pa iisi, sope sikapelua ingufu ndavule sila isa king'omilivuli pakyanya pa iisi.
4 Þeim var sagt að hlífa grasi, plöntum og trjám, en ráðast hins vegar á fólk sem ekki hafði innsigli Guðs á enni sér.
Sikavulua imasi sileke kunangania ilisoli mu iisi nambe umela ghwoghwoni umwololo nambe umpiki, apene looli vavaanhu vano vakale vasila muhuri ughwa Nguluve muvweni vwa pamaso ghavanave.
5 Þeim var bannað að drepa, en þær máttu kvelja fólkið í fimm mánuði og líkjast kvalir þess, sviða eftir sporðdrekabit.
Napakatavulua kukuvabuda avaanhu avuo, looli pikuvapumusia kwene amesi gha hano. Uvuvafi vuvanave vulyahwene ndavule uvwa kung'enyua ni king'omilivuli ndavule ja jing'enya avaanhu.
6 Þá munu menn reyna að fremja sjálfsmorð, en án árangurs – dauðinn mun forðast þá! Menn munu óska þess að deyja, en dauðann verður hvergi að finna.
Mofighono ifio avaanhu vilondagha uvufue, looli navangakuvone uvufue. Vinogheluagha kufua, looli uvufue vulikuvakimbila.
7 Engisprettur þessar líktust hestum búnum til bardaga. Á höfðinu báru þær eitthvað sem líktist gullkórónum og andlit þeirra voru eins og mannsandlit.
masi silyaling'ine ni farasi sinosilyaling'anisivue kuvuligu. Ku matu ghasene kwe kilyale ikiinu heene ngela ja sahabu nu vweni vwa sene vulyale nndavule avaanhu.
8 Þær höfðu sítt hár eins og konur, en tennur þeirra voru líkastar ljónstönnum.
Silyale nilinyele heene sa va mama namino gha sene ghalyale hee nyalupala.
9 Þær voru klæddar brynjum, sem virtust vera úr járni, og vængjaþytur þeirra var eins og gnýr frá vögnum sem bruna fram til orrustu.
Silyale nikifuva heene kifuva kya kyuma nilisio na mapiika gha seene ghalyale heene lisio lya gale nyinga isa vulugu ni farasi sino sikimbila kuluta kuvulugu.
10 Þær höfðu hala sem gat stungið eins og broddar á sporðdrekum. Þar bjó valdið sem þeim hafði verið gefið til að kvelja mennina í fimm mánuði.
Soope silyale namakila heene ki ng'omilivuli mumakila gha seene mwesilyale ingufu isa kunangania avaanhu amesi ghahano.
11 Foringi þeirra er konungur undirdjúpanna. Nafn hans er Abaddón á hebresku. Á grísku heitir hann Apollýón – eyðandinn. (Abyssos g12)
Valyale na ghope hwene n'tua pakyanya pa vanyamola ava mwina ilya kuvusila kusila. Ilitavua lya lyeene mu Kiebrania lye li Abadoni, na mukiyunani ilitavua lya mweene Appolioni. (Abyssos g12)
12 Hér endar fyrsti þáttur hörmunganna, en tveim er enn ólokið!
Iiga ja kwasia jikilile. Lolagha! Yelikilile iili kulifua ivili sikwisa.
13 Þegar sjötti engillinn þeytti lúðurinn, heyrði ég rödd sem kom frá fjórum hornum gullaltarisins, sem stendur fyrir framan hásæti Guðs.
Umunyamola ghwa tanda akakuva ulukelema lwa mwene, nikapulika ilisio lihuma mu lipembe ilya pakitekeloikya sahabu kino kilipavulongolo pa Nguluve.
14 Röddin sagði við sjötta engilinn: „Slepptu hinum fjórum illu og voldugu öndum sem eru í haldi við fljótið mikla Evfrat.“
Ilisio likam'bula umunyamola ghwa tanda juno alyale nulukelema, “Valeke avanyamola vane vano vakungiluemu kikogha ikivaha ikya Efrata.”
15 Þar höfðu þeir beðið þessarar stundar og talið mánuðina og dagana, en nú var þeim sleppt svo að þeir gætu drepið þriðjung alls mannkynsins.
Avanyamola vala vane vakaling'anisivue kukivalilo ikio ikighelanifu, ikighono ikio, umweesi ughuo, nu mwaka ughuo, valyavalekile va vam'bude avaanhu ikighavo kimo.
16 Þeir stjórnuðu her sem í voru 200 milljónir manna – mér var sögð talan.
Ikighelelo kya va sikali vano valya ngalile ifarasi valyale imbilima ifilundo fivili. Nilyapulike ikighelelo kivanave.
17 Það næsta sem ég sá í sýninni, var að hestar þeirra geystust fram. Flestir riddaranna voru í eldrauðum brynjum, en þó voru sumir í bláum og aðrir í gulum. Höfuð hestanna líktust mest ljónshöfðum og reykur, eldur og glóandi brennisteinn vall út úr skoltum þeirra, svo að þriðjungur mannkynsins lét lífið.
Uluo fye nilyalolile ifarasi mumbonekelo sango navala vano valyangalile: Ififuva fivanave filyale filangali ndavule u mwoto, ibululu jino jikapile ni njano jino najikapile vunono. Amatu gha farasi ghalyahwanine nagha nyalupala, namumalomo gha seene ghukahuma umwoto, bilyosi nikibiriti.
Ikighavo kya vaanhu valyabudilue ni mumuko isio itatu: umwooto, ilyosi niki biriti kino kika humile mumalomo gha seene.
19 Þeir notuðu ekki aðeins kjaftinn til þess að drepa, heldur einnig töglin og þau líktust helst eitruðum höggormum, sem valda banvænum sárum.
Ulwakuva ingufu sa farasi silyale mumalomo ghaave na mumakila gha seene ulwakuva amakila gha seene ghalyaheene ndavule injoka, silyale na maatu ghano ghalyavombile pi kuvalemasia avaanu.
20 En þrátt fyrir þessar plágur vildu þeir, sem lifðu þær af, ekki enn snúa sér til Guðs. Þeir vildu ekki hætta að tilbiðja illu andana né skurðgoð úr gulli, silfri, eir, steini og tré – sem hvorki geta séð, heyrt né gengið.
Avaanhu vanovalyasighile, vala vano valyakyale kubudua ni mumusio isio, navakalatile imbombo sivanave sino vakavombile, kange navakabuhilile kukufunya kumapepo na kuma nguluve agha sahabu, indalama, shaba, amavue na mapiki ifinu fino nafilola, kupulika na kughenda.
21 Þeir vildu ekki iðrast og hætta manndrápum, kuldi, göldrum, lauslæti og þjófnaði.
Kange navalyalatile uvubudi vuvanave, uvuhavi vuvanave, uvuvwafu vuvanave nambe isila sivanave isa vuhiji.
