Opinberun Jóhannesar 8
1 Þegar lambið hafði rofið sjöunda innsiglið, varð þögn á himni um það bil hálfa stund.
Acunüng Toca naw msingnak akhyühnak a kphyan üng khankhaw avan üng naji acipcäp kba dipsiki.
2 Eftir það sá ég að englunum sjö, sem standa frammi fyrir Guði, voru fengnir sjö lúðrar.
Acunüng Pamhnama ma ngdüikia khankhawngsä khyüh üng kpun khyüh jah pe u se ka jah hmuh.
3 Þá kom enn einn engill, hélt sá á glóðarkeri úr gulli, og tók hann sér stöðu við altarið. Honum var fengið mikið af reykelsi, sem hann blandaði við bænir Guðs barna, til að fórna á gullaltarinu frammi fyrir hásætinu.
Khankhawngsä akce mat ng'uinghnam mkhihnaka xüi kbe kpawm lü lawki cun kphyawnkung peia ngdüi lawki. Pamhnama khyang hea ktaiyünak jah mkhah pe lü, Bawingawhnaka ma ngdüikia xüi kphyawnkunga khana acun mkhih khaia ani üng ng’uinghnam khawjah ami pet.
4 Ilmurinn af reykelsinu blandaðist bænunum og steig upp til Guðs úr hendi engilsins sem stóð við altarið.
Ng'uinghnam mkhiha meikhu cun Pamhnama khyang hea ktaiyünak mah mah am atänga, Pamhnama ma ngdüikia khankhawngsäa kut üngka naw Pamhnama ma tho lü jeng kaiki.
5 Engillinn fyllti nú glóðarkerið af eldi frá altarinu og fleygði því niður á jörðina. Þá komu þrumur og eldingar og jörðin nötraði.
Acunüng khankhawngsä naw ng'uinghnam mkhihnaka kbe lo lü, kphyawnkung üngka mei am kbe lü khawmdeka khana a tawn. Acunüng khaw nghmüm law lü, kthaih ng’yüng law lü, khaw mlaih law lü, mkhyü ngsün law ktäihki.
6 Englarnir sjö bjuggu sig síðan undir að blása í lúðrana.
Acunüng kpun khyüh kpawmki hea khankhawngsä khyüh he cun tum khai hea ngtünki he.
7 Fyrsti engillinn blés og kom þá hagl og eldur, blóði blandað, og var því varpað niður á jörðina. Eldurinn læsti sig um þriðjung jarðarinnar og þriðjungur trjánna brann, og grasið eyddist.
Khankhawngsä akcüknak naw kpun a han tum la thisen am ngcawkia yen la mei khawmdek khana kya lawki. Acunüng khawmdek kthum üngka mat cun meia däiki, thing he pi kthum üngka mat cun meiha däiki, msai kxüng naküt pi meiha däi bäihki he.
8 Næsti engill þeytti lúðurinn og þá var einhverju, sem líktist stóru brennandi fjalli, varpað í hafið og eyddi það þriðjungi allra skipa. Þriðjungur hafsins varð rauður sem blóð og þriðjungur fiskanna drapst.
Acunüng khankhawngsä anghnginak naw kpun tumki. Khawmcungnu meikdäi üngka mäih cun mliktui üng ami tawn. Acunüng mliktui kthum üngka mat cun thisena kya lawki.
Mliktui üng awmkia xüngksei naküt kthum üngka mat thiki he. Mlawng he pi kthum üngka mat pyehki he.
10 Nú blés þriðji engillinn í sinn lúður og þá féll stór brennandi stjarna af himni. Kom hún yfir þriðjung allra fljóta og yfir uppsprettur vatnanna.
Khankhawngsä akthumnak naw kpun a tum. Meikdäia kba däikia aisi angbaü cun khan üngka naw kya law lü mliktui la tuilawng kthum üngka mat a jah sip.
11 Stjarnan var kölluð „Remma, “því að hún mengaði þriðjung alls vatns á jörðinni og margir dóu.
(Aisia ngming cun “Akha”) tia kyaki. Tui kthum üngka mat cun kha lawki. Acuna tui kha awkia khyang he cun thiki he. Isetiakyaküng tui kha a nglata phäha kyaki.
12 Fjórði engillinn blés og jafnskjótt myrkvaðist þriðjungur sólarinnar, sömuleiðis þriðjungur tunglsins og stjarnanna. Við þetta minnkaði dagsbirtan um þriðjung og nóttin varð enn dimmari en áður.
Acunüng khankhawngsä akphyünak naw a kpun a tum. Khawnghngi kthum üngka mat, khya thum üngka mat, aisi he kthum üngka mat cun cimpyeh u lü nghmüp lawki he. Khawmhmüp kthum üngka mat, khawmthan kthum üngka mat akvai am awm.
13 Meðan ég var að virða þetta fyrir mér, sá ég örn sem flaug um himininn, og sagði hann hárri röddu: „Vei! Vei! Vei, íbúum jarðarinnar, því að þegar englarnir, sem eftir eru, hafa blásið í lúðra sína munu hryllilegir atburðir gerast og þeir eru skammt undan.“
Acunüng teng ni se, nghmunu mat khankhaw ak'hlüng üng jawng hü lü angsanga, “Khankhawngsä he kthuma tum law vaia kpuna ng’yüna phäh khawmdek khyang he phäha kyühkse ve kyühkse ve” a ti cun hmu lü ka ngjak.
