Opinberun Jóhannesar 6
1 Nú sá ég að lambið rauf fyrsta innsiglið af bókinni og opnaði hana. Þá sagði ein af verunum fjórum, og rödd hennar líktist þrumugný: „Kom þú!“
Tuuno in ceptena te sung pan khat a hon keima in ka mu hi, taciang nganhing li te sung pan khat in, hongpai tan a en in, a ci aw sia vanto nging bang in ka za hi.
2 Ég sá hvítan hest og sá sem á honum sat hafði boga og honum var fengin kóróna. Síðan reið hann út til að vinna mikla sigra.
Taciang in ka en a, siphu ngo ka mu hi: siphu tung a to pa in thal nei hi; kumpi tokhum zong pia a; zawna nga in le zawna nga thua tu in kuan khia hi.
3 Þegar lambið rauf annað innsiglið sagði önnur veran: „Kom þú!“
Ceptena ni na a hon ciang in, nganhing ni na in, hongpai tan a en in, hong ci ka za hi.
4 Í þetta skipti kom rauður hestur í ljós. Þeim sem hann sat var fengið langt sverð, og auk þess gefið vald til að spilla friði og leiða ógnaröld yfir jörðina. Þá blossuðu upp styrjaldir og menn voru teknir af lífi.
Taciang in siphu dang a san khat pusuak a: tua siphu tung a to pa sia leitung pan in kilemna la tu in, vangletna le namsau lianpi pia ahikom, khat le khat ki that uh hi.
5 Þegar lambið hafði rofið þriðja innsiglið, heyrði ég þriðju veruna segja: „Kom þú!“Þá sá ég svartan hest og hélt knapi hans á vog í hendi sér.
Ceptena thum na a hon zawkciang in, nganhing thum na in, hongpai tan a en in, hong ci ka za hi. Ka et ciang in siphu vom ka mu a; a tung a to pa in a khut ah toaikhai khat nei hi.
6 Þá heyrðist rödd mitt á milli veranna fjögurra, sem sagði: „Brauðið kostar daglaun og þrjú pund af byggi kosta daglaun, en láttu olíuna og vínið standa í stað.“
Taciang nganhing li te sung pan in a pau na aw sia, zungtang hai khat sia denari khat, tangpi hai thum ciang in denari khat in ki lei thei hi; sathau le sapittui zong sutha heak in, a ci ka za hi.
7 Þegar fjórða innsiglið rofnaði heyrði ég fjórðu veruna segja: „Kom þú!“
Ceptena li na a hon zawkciang in, nganhing a li na in, hongpai tan a en in, hong ci na aw ka za hi.
8 Þá sá ég fölbleikan hest og sá sem hann sat hét Dauði. Á hæla hans kom annar hestur og hét knapi hans Hel. Þeim var gefið vald yfir fjórðungi jarðarinnar, svo að þeir gætu eytt lífi með styrjöldum, hungursneyðum, drepsóttum og villidýrum. (Hadēs g86)
Ka et ciang in siphu puang khat ka mu hi: taciang a tung a to pa min sia thina hi a, Hell in zui hi. Amate tung ah leitung khen li sua khen khat te sia namsau, ngilkialna, thina le leitung nganhing te taw that tu in vangletna pia hi. (Hadēs g86)
9 Þegar lambið hafði rofið fimmta innsiglið, sá ég altari og fyrir neðan það voru sálir þeirra, sem deyddir höfðu verið fyrir að predika orð Guðs og fyrir vitnisburð sinn.
Ceptena nga na a hon zawkciang in, Pathian thu le tetti panna atu in thalup a thuak te i thaa te sia biaktau nuai ah ka mu hi:
10 Þessir hrópuðu hárri röddu til Drottins og sögðu: „Konungur konunganna, þú sem ert sannur og heilagur, hvað mun líða langur tími þar til þú dæmir íbúa jarðarinnar fyrir það sem þeir hafa gert okkur? Hvenær ætlar þú að hefna blóðs okkar á þeim sem lifa á jörðinni?“
Amate sia a ngingtak in au uh a, maw a thiangtho le a maan Topa awng, leitung a om te sia ka thisan atu thukhen ngawl le thukkik ngawl in bangtanvei ngei lai tu ni ziam? ci hi.
11 Hver þeirra um sig fékk nú hvíta skikkju og var þeim sagt að hvílast enn um stund eða þar til bræður þeirra, sem einnig þjóna Jesú, væru dánir fyrir trú sína og hefðu slegist í hóp þeirra.
Amate sia puanpak a tual pia tek a; naseppui le suapui dang thalup a thuak lai tu te a cin mateng, hun tomno sung tawlnga hi tu in son hi.
12 Nú sá ég lambið brjóta sjötta innsiglið. Þá varð mikill jarðskjálfti, sólin myrkvaðist og varð lík svörtu klæði og tunglið varð blóðrautt.
Ceptena a luk na a hon ciang in ka en a, nasiatak in zinling hi; taciang ni zong sam taw a kitak khau ip bang in vomcip a, tha zong thisan bang suak hi;
13 Þá virtust stjörnur himinsins hrapa til jarðar – eins og þegar grænar fíkjur falla af fíkjutré, sem hristist í vindi.
Vantung aksi te zong leitung ah theikung pan in a zun te khuapi hui in a thin bang in taksuk vaphung hi.
14 Himinhvolfið sviptist burt líkt og þegar blöð eru vafin saman, og fjöll og eyjar færast úr stað.
Van sia laidal zial bang in len a; mual le tuikul te zong amate om mun tek pan in ki khin siat hi.
15 Þá földu konungar jarðarinnar sig í hellum og klettum fjallanna, ásamt leiðtogum heimsins, auðmönnum hans, herforingjum og öllum öðrum, háum og lágum, frjálsum og ánauðugum.
Taciang in leitung ah kumpi te, mi thupi te, mihau te, ngalkap mang lianbel te, a thahat te, sila le a suakta te kibangtek in kuahawng le mualtung lianglak theampo ah bu siat uh a;
16 Og þeir hrópuðu til fjallanna og grátbændu þau: „Hrynjið yfir okkur og felið okkur fyrir ásjónu hans sem situr í hásætinu, og fyrir reiði lambsins,
Mual te le suangpi te awng hong del tavun a, kumpi tokhum tung a topa mai le Tuuno thin-ukna pan in hong seal tavun:
17 því að nú er dagur reiðinnar runninn upp, og hver fær þá staðist?“
Banghangziam cile Ama thin-ukna ni lianpi hong theng zo hi; akua in thuakzo tu ziam? ci uh hi.
