< Opinberun Jóhannesar 2 >

1 Skrifaðu bréf til leiðtoga safnaðarins í Efesus og segðu honum þetta: Ég skrifa þér orðsendingu frá honum sem gengur á milli safnaðanna sjö og heldur leiðtogum þeirra uppi með hægri hendi sinni. Hann segir við þig:
Chatzꞌibꞌaj we tzij riꞌ che ri komontyox ri kꞌo pa Éfeso: Ri kꞌo wuqubꞌ chꞌumil pa ri uwiqiqꞌabꞌ, ri kꞌo puꞌnikꞌajil ri wuqubꞌ kꞌolibꞌal kantela bꞌantal che qꞌana pwaq, kubꞌij:
2 Ég þekki allt hið góða sem þú hefur gert. Ég hef fylgst með erfiði þínu og þekki þolinmæði þína. Ég veit að þú sættir þig ekki við vonda menn í söfnuðinum og hefur rannsakað fullyrðingar þeirra sem telja sig vera postula, en eru það ekki. Þú hefur komist að því að þeir eru lygarar.
Ri in wetaꞌm ri tajin kabꞌano, ri kꞌax laj chak xuqujeꞌ ri ajeqelem. Wetaꞌm chi man kaqꞌiꞌtaj katkꞌojiꞌk kukꞌ ri itzel taq winaq. Qas xaꞌsolij na ri winaq ri kakijaluj chi e nutaqoꞌn xawil kꞌut chi xaq e bꞌanal taq tzij.
3 Þú hefur þolað illt mín vegna, en þó ekki gefist upp.
Qas xjeqiꞌ akꞌuꞌx xuqujeꞌ xariq kꞌax rumal ri nubꞌiꞌ, man at qꞌiꞌtajinaq ta kꞌut.
4 En eitt er að: Kærleikur þinn til mín er ekki sá sami og áður.
Pune jeriꞌ at noꞌjininaq, kꞌo jun jastaq ri man utz taj wilom chawe, man kinaloqꞌaj ta chik jetaq ri xabꞌan chinuloqꞌaxik are kꞌa te wi xatkojonik.
5 Manstu hvernig þú elskaðir mig í upphafi? Sérðu breytinguna? Snúðu þér aftur til mín og farðu eins að og í byrjun, annars kem ég og fjarlægi lampann þinn.
Naꞌtaj bꞌa chawe jas jeꞌ ri katnoꞌjin kan nabꞌe, chattzalij chunimaxik ri Dios. Chatzaqa kanoq ubꞌanik ri etzelal, are chawilij ubꞌanik ri utz taq chak ri kabꞌan kan nabꞌe. We man jeriꞌ kabꞌano, keꞌnqꞌata tzij paꞌwiꞌ xuqujeꞌ kinwesaj bꞌik ri kꞌolibꞌal akantela pa ri ukꞌolibꞌal.
6 En þú hatar verk þessara ósvífnu Nikólaíta, rétt eins og ég, og það fellur mér vel.
Ri utz kinwilo che ri kabꞌano, are chi kawetzelaj ri kakibꞌan ri winaq ri kabꞌix Nicolaítas chike, are waꞌ jun jastaq ri kinwetzelaj xuqujeꞌ in.
7 Taktu eftir því sem andinn segir nú við söfnuðina: „Þeim sem sigrar, mun ég gefa ávöxt af lífsins tré, sem vex í paradís Guðs.“
Ri kꞌo uxikin, chutatabꞌej ri kubꞌij ri Uxlabꞌixel chike ri komontyox. Ri kachꞌeken puꞌwiꞌ ri kꞌaxkꞌolal, kinya na bꞌe che kutij ri uwach ri cheꞌ ri kuya kꞌaslemal, are waꞌ ri kꞌo pa ri jun jeꞌl laj kꞌolibꞌal ri utikom ri Dios.
8 Leiðtoga safnaðarins í Smýrnu skaltu skrifa þetta: Þetta er boðskapur frá honum sem er hinn fyrsti og hinn síðasti, honum, sem var dauður, en lifnaði við.
Xuqujeꞌ chatzꞌibꞌaj che ri ángel rech ri komontyox ri kꞌo pa Esmirna: In riꞌ ri in nabꞌe xuqujeꞌ in kꞌisbꞌal, ri xinkam na kꞌa te riꞌ xinkꞌastajik:
9 Ég veit hversu mjög þú þarft að líða vegna Drottins og ég þekki fátækt þína en mundu að þú átt himnesk auðæfi! Ég veit að þeir, sem segjast vera Gyðingar og Guðs börn, tala illa um þig, en þeir eru ekki Guðs börn, heldur fulltrúar Satans.
In wetaꞌm ri achak xuqujeꞌ ri kꞌax ri kariqo, je xuqujeꞌ ri amebꞌail, pune jeriꞌ at, at qꞌinom. Wetaꞌm chi ri winaq ri kakibꞌij chi aꞌj Israel kakibꞌan bꞌanoj tzij chawij pune kꞌu jeriꞌ kakibꞌano, we winaq riꞌ xaq e rachoch ri Itzel.
10 Innan skamms mun djöfullinn varpa sumum ykkar í fangelsi til þess að reyna ykkur, en vertu þó ekki hræddur vegna þjáninganna sem bíða þín. Þið munuð verða ofsótt í tíu daga. En gefist ekki upp, jafnvel þótt þið þurfið að horfast í augu við dauðann. Vertu trúr allt til dauða og þá mun ég gefa þér kórónu lífsins – dýrlega framtíð, sem aldrei tekur enda.
Maxiꞌj awibꞌ che ri kꞌax ri kariq na. Ri itzel kuꞌkoj na nikꞌaj chiꞌwe pa cheꞌ, rech jeriꞌ karilo we qas jeqel ikꞌuꞌx chwij. Xuqujeꞌ kiriq na kꞌax jun lajuj qꞌij. We kꞌu kajeqiꞌ ikꞌuꞌx chwij kꞌa pa ri kamikal kinya na chiꞌwe ri korona rech jun alik kꞌaslemal.
11 Takið eftir því sem andinn segir nú við söfnuðina: „Þeim sem sigrar mun hinn annar dauði ekki granda.“
Ri kꞌo uxikin, chutatabꞌej ri kubꞌij ri Uxlabꞌixel chike ri komontyox. Ri kachꞌeken puꞌwiꞌ we jastaq riꞌ man kuriq ta ri ukabꞌ kamikal.
12 Þetta skaltu skrifa leiðtoga safnaðarins í Pergamos: Þetta bréf er frá honum, sem berst með hinu beitta og tvíeggjaða sverði.
Chatzꞌibꞌaj we tzij riꞌ che ri ángel rech ri komontyox pa Pérgamo: Are waꞌ ri kubꞌij ri ajchoqꞌe ri sakꞌibꞌal ri nitzꞌ uwach kebꞌ upuꞌchiꞌ.
13 Ég veit vel að í borginni þar sem þú býrð, er hásæti Satans og að hann er tilbeðinn þar af miklu kappi. En samt hefur þú verið mér trúr og ekki viljað afneita mér, jafnvel þótt áhangendur Satans tækju Antípas, minn trúa vott, af lífi mitt á meðal ykkar.
Wetaꞌm chi chilaꞌ katel wi jawjeꞌ kꞌo wi ri utꞌuyulibꞌal ri Itzel. Pune jeriꞌ xaq jeꞌ jeqel akꞌuꞌx chwij. Man xkabꞌalaj ta akꞌuꞌx chwij pune xawilo chi xkamisax ri sukꞌalaj patanil we Antipas, ri xkamisax pa ri tinimit jawjeꞌ kꞌo wi ri Itzel.
14 Samt finn ég eitt athugavert hjá þér. Þú umberð menn í ykkar hópi, sem feta í fótspor Bíleams, sem sagði Balak hvernig ætti að tæla Ísraelsmenn – fá þá til að drýgja hór – og hvetja þá til að taka þátt í heiðnum hátíðum til heiðurs skurðgoðunum.
Pune jeriꞌ, kꞌo jujun jastaq ri man utz taj kinwil chawe, are chi man awetzelam taj ri kakitereneꞌj ri ukꞌutuꞌn ri Balaam. Ri Balaam xuya unoꞌj ri Balac rech xuꞌtaqchiꞌj pa mak ri aꞌj Israel xuqujeꞌ xukoj kikꞌuꞌx rech kakiqꞌijilaꞌj e bꞌanom taq tyox xuqujeꞌ chutijik ri jastaq ri ikꞌowisatal chikiwach ri e bꞌanom taq tyox, je xuqujeꞌ chubꞌanik makaj kukꞌ taq achyabꞌ xuqujeꞌ ixoqibꞌ.
15 Slíkir menn, fylgjendur Bíleams, finnast á meðal ykkar!
Xuqujeꞌ man aꞌwetzelam taj ri winaq ri are kakitereneꞌj ri kikꞌutuꞌn ri winaq ri kabꞌix nicolaítas chike.
16 Afstaða þín til þessara manna verður að breytast, annars kem ég fyrirvaralaust og berst við þá með sverði munns míns.
Rumal riꞌ kinbꞌij chawe chakꞌexa akꞌuꞌx, rumal cher we man kinanimaj, rukꞌ ri sakꞌibꞌal ri kel loq pa nuchiꞌ, kinpe na chubꞌanik kꞌax chawe xuqujeꞌ chike ri e tereneꞌl taq ke ri e nicolaítas
17 Allir, sem heyrn hafa, taki eftir því sem andinn segir söfnuðunum: „Þeir sem sigra, fá að eta hið hulda manna – hina leyndu fæðu himnanna. Ég mun gefa hverjum um sig hvítan stein, sem á verður grafið nýtt nafn, sem viðtakandinn einn þekkir.“
Ri kꞌo uxikin chutatabꞌexik, chutatabꞌej ri kubꞌij ri Uxlabꞌixel chike ri komontyox. Ri kachꞌeken puꞌwiꞌ we jastaq riꞌ, kayaꞌtaj na che ri maná ri awatalik, xuqujeꞌ jun laj nitzꞌ saq abꞌaj jawjeꞌ ri tzꞌibꞌatal wi jun kꞌakꞌ bꞌiꞌaj ri xwi ri winaq ri kakꞌamawaꞌnik ketaꞌmanik jas ri tzꞌibꞌatal choch.
18 Þetta skaltu skrifa leiðtoga safnaðarins í Þýatíru: Þessi boðskapur er frá syni Guðs. Augu hans loga sem eldur og fætur hans eru eins og fægður eir.
Chatzꞌibꞌaj we tzij riꞌ che ri ángel ri kꞌo pa Tiatira: Are waꞌ ri kubꞌij ri Ukꞌojol ri Dios, ri kꞌo ubꞌoqꞌoch ri jer kꞌo ri qꞌaqꞌ ri kajinowik xuqujeꞌ ri raqan ri jer kꞌo qꞌanqꞌoj chꞌichꞌ ri kajuluwik. Chatatabꞌej ri kubꞌij:
19 Ég þekki þín góðu verk: Umhyggju þína fyrir fátæklingum – allar gjafirnar og þjónustuna, sem þú hefur veitt þeim. Ég veit líka um kærleika þinn, trú þína og þolinmæði og ég sé að þér fer stöðugt fram.
Wilom chi kuꞌlinaq akꞌuꞌx chwij, ri chak ri abꞌanom, ri aloqꞌanik, ri apatanijik xuqujeꞌ ri ajeqelem, xuqujeꞌ ri kꞌisbꞌal taq achak are nimaꞌq cho ri nabꞌe taq chak ri xabꞌano.
20 Eitt finnst mér samt aðfinnsluvert hjá þér: Þú leyfir Jessabel, konunni sem telur sig hafa spádómsgáfu, að segja þjónum mínum að siðleysi sé ekki alvarlegt mál. Hún hvetur þá til að drýgja hór og borða kjöt sem fórnað hefur verið skurðgoðunum.
Pune jeriꞌ katnoꞌjinik, kꞌo jun jastaq ri man utz taj wilom chawe, are chi utz kawilo chi ri jun ixoq Jezabel xaq jeꞌ tajin kuꞌtaqchiꞌj ri e patanil taq we pa mak, xuqujeꞌ ubꞌim chike chi utz kakitij ri jastaq ri tzujtal chikiwach ri e bꞌanom taq tyox, kꞌa te riꞌ kukoj kikꞌuꞌx rech man kajeqiꞌ ta kikꞌuꞌx chwij.
21 Ég gaf henni frest til að skipta um skoðun og taka nýja stefnu, en hún vildi það ekki.
Ri in nuyoꞌm na jun janipa qꞌij che rech kukꞌex ukꞌuꞌx, rech katzalij chinunimaxik, man tanalinaq ta kꞌu che ri uterenem chikij ri e bꞌanom taq tyox.
22 Taktu nú eftir því sem ég segi: Ef hún og þeir, sem fylgt hafa siðleysi hennar, iðrast ekki synda sinna, mun ég láta þau öll leggjast á sóttarsæng
Rumal riꞌ kinbꞌan na che kuriq jun nimalaj yabꞌil, ri winaq kꞌut ri kakibꞌan mak rukꞌ kakiriq na nimalaj kꞌax we man kakikꞌex kikꞌuꞌx che ri xketaꞌmaj rukꞌ we ixoq riꞌ.
23 og börn hennar mun ég deyða. Með þessu munu söfnuðirnir skilja, að ég er sá sem rannsaka leyndustu hugsanir mannsins og geld hverjum um sig eins og hann á skilið.
Ri e tereneꞌl taq rech we ixoq riꞌ kakiriq na yabꞌil rech kamikal. Jeriꞌ konojel ri komontyox kaketaꞌmaj na chi in kinsolin ri uchomabꞌal xuqujeꞌ ri ranimaꞌ ri winaq. Are kinya na ri kataqiꞌk chike ri winaq pa kijujunal.
24 Þið í Þýatíru, sem ekki hafið fylgt þessari fölsku kenningu (sem þau kalla „Hinn djúpa sannleika“– og sem í raun og veru er runnin undan rifjum Satans), ég krefst einskis frekar af ykkur. Haldið aðeins fast við það sem þið hafið, þangað til ég kem.
Are kꞌu ri ix, ri ix kꞌo xuqujeꞌ pa Tiatira ri man iwetaꞌmam ta iwe ri ukꞌutuꞌn we ixoq riꞌ xuqujeꞌ man iwetaꞌmam ta ri kabꞌix ri ukꞌuꞌx ri uchomabꞌal ri Itzel che ri awatalik, kinbꞌij chiꞌwe: Man kinya ta chi jun eqaꞌn chiꞌwij.
Are kꞌu ri yaꞌtal chiꞌwe chiyakaꞌ, kꞌa pa ri qꞌij ri kintzalij loq.
26 Þeim sem sigra – þeim sem gera minn vilja allt til enda – mun ég gefa vald yfir þjóðunum.
Ri kachꞌeken puꞌwiꞌ we jastaq riꞌ xuqujeꞌ kubꞌan ri urayibꞌal na kꞌuꞌx kꞌa pa ri kꞌisbꞌal re ronojel, kinya na kwinem che kabꞌan re pa kiwiꞌ konojel ri tinimit ri e kꞌo cho ri uwachulew.
27 Þið munuð stjórna þeim með járnsprota á sama hátt og ég – slíkt vald gaf faðir minn mér – og þær munu brotna eins og leirkrukka, sem fer í þúsund mola.
Jetaq ri ubꞌim ri Tataxel chwe in, ri winaq ri jewaꞌ kanoꞌjinik, kabꞌan na rech pa kiwiꞌ we tinimit riꞌ, rukꞌ kꞌaxal, xuqujeꞌ kuꞌpaxij na jetaq ri kabꞌan che ri tꞌuꞌy ri bꞌantal che rulewal bꞌoꞌj.
28 En ykkur færi ég morgunstjörnuna að gjöf!
Kinya na ri kwinem ri xuya ri Tataxel chwe in, xuqujeꞌ kinya na che ri chꞌumil rech aqꞌabꞌil.
29 Þið sem heyrið, hlustið á það sem Guðs andi segir söfnuðunum.
Ri kꞌo uxikin, chutatabꞌej ri kubꞌij ri Uxlabꞌixel chike ri e komontyox.

< Opinberun Jóhannesar 2 >