< Opinberun Jóhannesar 18 >

1 Eftir þetta sá ég annan engil koma niður af himni. Hann hafði mikið vald og dýrð hans varpaði ljóma á jörðina.
Hi teng zawkciang in a vanglian mama vantungmi khat van pan hong tuaksuk ka mu hi; a minthanna taw leitung bup tangsak zo hi.
2 Hann kallaði hárri röddu: „Babýlon hin mikla er fallin, hún er fallin! Hún er orðin bæli illra anda, samastaður djöfla og alls þess sem illt er.
Ama sia a nging tatak in au a, a lian Babylon puk zo hi, puk zo hi, taciang doai ngilo te omna suak zo hi, tha niin te kua suak zo a, a thiangtho ngawl le a etsat huai vacim inn suak zo hi.
3 Ástæðan er sú að hún gaf öllum þjóðum að drekka sitt hræðilega saurlifnaðarvín. Konungar jarðarinnar nutu blíðu hennar og kaupsýslumenn um allan heim græddu á eyðslusemi hennar.“
Banghangziam cile minam theampo in ama i paktatna le thin-ukna sapittui kham siat zo uh a, taciang leitung kumpi te in zong ama taw paktat na vawtzo uh hi, leitung i sumleang te zong ama hauna pan in mihau suak siat zo uh hi, ci hi.
4 Nú heyrði ég aðra rödd kalla frá himni: „Gangið út úr henni, fólk mitt, og takið ekki þátt í syndum hennar, annars mun ykkur verða refsað ásamt henni.
Van pan in aw dang khat ka za hi, ka mihing te hi nupi nu mawna sung ah kihel ngawl tu in ahizong, ama vawtsiatna na thuak ngawl natu in a sung pan pusuak vun.
5 Syndir hennar hafa hlaðist upp allt til himins og Guð er reiðubúinn að dæma hana fyrir glæpi hennar.
Banghangziam cile a mawna te in van ban zo a, a mawna te Pathian in ciamte hi, ci hi.
6 Gjaldið henni í sömu mynt og hún galt ykkur, jafnvel enn ríkulegar – gjaldið henni tvöfalt fyrir öll ódæðisverk hennar. Hún leiddi bölvun yfir marga, gefið henni því tvöfaldan skammt.
Ama in note hong thukkik bang in thukik vun, ama sep te a za ni in thukkik vun a; hai sung ah a dipsa zong a za ni in dipsak kik vun.
7 Hún var hrokafull og lifði í munaði, mælið henni nú sem því nemur af kvölum og sorg. Hún sagði í hroka sínum: „Ég er drottningin. Ég sit í hásætinu. Ég er ekki vesæl ekkja – nei, ógæfan forðast mig!“
Ama le ama ki minthangsak tawm in a ukbang in a nuntak bangma in, nasiatak in vawtsia in thinngimsak kik vun: keima sia kumpinu ka hihi, meingong ka hi ngei a, he na ka thuak batu hi, ci in ngaisun tawm lai hi,
8 Vegna þessara orða munu sorg og dauði koma yfir hana á sama degi og hún mun eyðast í eldi. Vald Drottins er mikið og hann er dómari hennar.“
Tua ahikom ama vawtsiatna tu in thina, ka na le kialpi te sia nikhat sung hong theng tu a; mei taw kangtum siat in ki hal tu hi: banghangziam cile ama thu a khen Topa Pathian sia a Thahat Pathian a hihi.
9 Leiðtogar heimsins, sem þátt tóku í siðleysi hennar og nutu blíðu hennar, munu fyllast angist þegar þeir sjá hana brenna og reykinn stíga upp af ösku hennar.
Ama taw paktat na a vawt te le a uk uh bang in a nungta khawm leitung kumpi te in, ama ki hal na meikhu a mu uh ciang in, khuangai in kaatap tu uh hi.
10 Þeir munu standa langt frá, skjálfandi af ótta og hrópa: „Æ, þú Babýlon, borgin mikla! Dómur þinn kom eins og þruma úr heiðskíru lofti.“
Ama vawtsiatna a mu te in lau in a khuala mama na pan ding tu uh a, Ala! Ala! khuapi lian Babylon, a thahat khuapi, nangma thukhenna sia nai khat sung in hong theng ziau thong hi, ci tek uh hi.
11 Kaupmenn jarðarinnar gráta og kveina yfir henni, því nú finnst enginn til að kaupa vörur þeirra framar.
Sumleang te in zong khuangai in ama ka tu uh hi; banghangziam cile amate van zuak te a lei tu om nawn ngawl hi:
12 Hún var þeirra besti viðskiptavinur. Hún keypti af þeim gull, silfur, gimsteina, perlur, dýran vefnað, purpura, silki og skarlat og alls konar ilmvið, fílabein og dýrmætan útskorinn við, eir, járn og marmara.
A van zuak uh te sia, kham, ngun, suang manpha, pale, puan neam no, puan sandup, nai puan, puan sannum, thyine thing, sai ha taw a ki vawt van tatuam, thing maphabel, tau ngo, thik le marble suang taw a ki vawt van tatuam te,
13 Þeir seldu henni einnig krydd, ilmefni og reykelsi, smyrsl, vín, olífuolíu, fínmalað korn, hveiti, nautgripi, sauðfé, hesta, vagna og þræla – jafnvel mannssálir.
Tuabek domngawl in cinnamon sathau namtui, ngim namtui tatuam, zatui ki zut thei tatuam, frankincense, sapittui, sathau, zungtang vui, zungtang, ngamsa tatuam, tuu le siphu te, siphu leang te, sila te le mihing nuntakna te a hihi.
14 „Nú er allt þetta góss, sem þú sóttist eftir, orðið að engu!“hrópa þeir. „Framvegis munt þú ekki augum líta allan þennan dýrindismunað og allt þetta skraut sem þú sóttist eftir, því að það er farið veg allrar veraldar.“
Na neak nop thingnga te zong om nawn ngawl hi, a dawnmoi no te le a mu nop huai mamate zong na kung pan in tai siat zo a, bangma hun in na mu kik nawn batu hi.
15 Kaupmennirnir, sem auðguðust af viðskiptum sínum við hana, munu standa langt frá, skelfingu lostnir, því að þeir óttast afkomu sína í framtíðinni. Þeir munu gráta og kveina og segja:
Hi van te taw sumleang te in a thuak vawtsiatna te lau in a khuala mama pan ding tu uh a, kap in tau kik tu uh hi,
16 „Æ, æ, borgin mikla. Þú varst eins og fögur kona sem klæddist dýrum purpura og skarlatslitu líni, hlaðin skartgripum úr gulli, gimsteinum og dýrum perlum.
Taciang Ala! Ala! hizata a lian khuapi, puan neam no, puan sandup le puan sannum taw a ki tun, kham le suang manpha te le pale te taw a ki zeam!
17 Á einni svipstundu urðu öll þín miklu auðæfi að engu!“Eigendur kaupskipa, skipstjórar þeirra og áhafnir, munu horfa úr fjarlægð á reykinn stíga til himins
Nai khat sung a hau na teng beam suak siat hi, ci uh hi. Taciang tembaw ulianbel te le a naseppui teng theampo, tembaw taw sumleang te theampo zong, a khuala na ah ding in,
18 og segja með grátstafinn í kverkunum: „Engin borg í öllum heiminum jafnaðist á við þessa!“
Hi nupi nu ki hal na meikhu a mu uh ciang in, hi khuapi taw a kibang khuapi dang om ngawl hi! ci in au uh hi.
19 Þeir munu kveina hátt, viti sínu fjær af sorg og segja: „Hvílík ógæfa kom yfir þessa miklu borg! Það voru auðæfi hennar sem gerðu okkur ríka, en nú er allt orðið að engu á einu augabragði.“
Amate i lutung ah leivui te the uh hi, kap kawm le tau kawm in au uh a, Ala! Ala! tua khuapi sung pan in tuipi sung a tembaw nei te mihau suaksak siat ngei napi, tu in nai khat sung in bangma ngawl in ngamkhing cip hi, ci uh hi.
20 En þú, himinn, þú skalt fagna örlögum hennar og sömuleiðis þið, börn Guðs, spámenn og postular. Guð hefur leitað réttar ykkar gegn henni.
Vantung pan kipan in a thiangtho sawltak te le kamsang te; hi nupi nu tung ah lungdam vun, banghangziam cile Pathian in note atu in thukkik zo hi.
21 Þá tók voldugur engill upp stóran stein, líkan kvarnarsteini, fleygði honum í hafið og hrópaði: „Babýlon, borgin mikla, henni mun verða fleygt burt eins og ég fleygði þessum steini. Hún mun hverfa svo að hvorki sjáist tangur né tetur af henni upp frá því.
A thahat vantungmi khat in tang ngoaina suangtumpui taw a kibang khat la a, tuipi sung ah a khiaksuk zawkciang in, khuapi Babylon sia nasiatak in ki khiasuk tu a, bangmahun in kuama in mu kik nawn ngawl tu hi, ci hi.
22 Framvegis mun engin tónlist heyrast í henni, hvorki hörpusláttur né lúðurhljómur. Enginn iðnaður mun þrífast þar framar og ekkert korn verður malað.
Tengtong, tamngai, lemle le tumnging tumthiam te aw zong na sung pan ki za nawn ngawl tu hi; tang ngoaina suangtum nging zong kuama in za nawn ngawl tu hi.
23 Nætur hennar verða dimmar, niðdimmar, og þar mun aldrei framar sjást ljós í glugga. Þar verða engar klingjandi brúðkaupsbjöllur né glaðværar raddir brúðar og brúðguma. Kaupmenn hennar voru heimskunnir og hún leiddi þjóðirnar afvega með kukli sínu og göldrum.
Na sung ah khuaimei zong ki vak nawn ngawl tu a; mopa le monu aw zong ki za nawn ngawl tu hi: banghangziam cile na sumleang te sia leitung i ulian te a hi uh hi; minam theampo bum le ai taw na theam siat zo hi, ci in vantungmi in ci hi.
24 Hún bar ábyrgð á dauða spámanna og margra helgra manna.“
Hi khuapi sung ah kamsang le mithiangtho te thisan, leitung buppi ah a ki that theampo i thisan zong mu hi.

< Opinberun Jóhannesar 18 >