< Opinberun Jóhannesar 16 >

1 Næst heyrði ég volduga rödd hrópa frá musterinu til englanna sjö: „Farið og hellið úr þessum sjö reiðiskálum Guðs yfir jörðina.“
ⲁ̅ⲁⲓⲥⲱⲧⲙ ⲉⲩⲛⲟϭ ⲛⲥⲙⲏ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛⲧⲡⲉ ⲉⲥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲛⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ϫⲉ ⲡⲱϩⲧ ⲛⲛⲉⲫⲓⲁⲗⲏ ⲙⲡϭⲱⲛⲧ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
2 Þá yfirgaf fyrsti engillinn musterið og hellti úr sinni skál yfir jörðina. Þá brutust út ljót og illkynja sár á þeim sem báru merki dýrsins og tilbáðu líkneski þess.
ⲃ̅ⲁϥⲃⲱⲕ ⲛϭⲓⲡϣⲟⲣⲡ ⲁϥⲡⲱϩⲧ ⲛⲧⲉϥⲫⲓⲁⲗⲏ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲙⲡⲕⲁϩ ⲁⲩⲱ ⲁϥϣⲱⲡⲉ ⲛϭⲓⲟⲩⲥⲁϣ ⲙⲡⲟⲛⲏⲣⲟⲛ ⲉϥϩⲟⲟⲩ ⲉϫⲛⲛⲉⲧⲉⲟⲩⲛⲧⲁⲩⲡⲙⲁⲉⲓⲛ ⲙⲡⲉⲑⲩⲣⲓⲟⲛ ⲙⲛⲛⲉⲧⲟⲩⲱϣⲧ ⲛⲧⲉϥϩⲓⲕⲱⲛ
3 Annar engillinn hellti úr sinni skál yfir höfin. Þau urðu eins og blóð úr dauðum manni og lífvana.
ⲅ̅ⲁⲡⲙⲉϩⲥⲛⲁⲩ ⲡⲱϩⲧ ⲛⲧⲉϥⲫⲓⲁⲗⲏ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲛⲑⲁⲗⲗⲁⲥⲥⲁ ⲁⲥⲣⲥⲛⲟϥ ⲛⲑⲉ ⲙⲡⲁⲛⲉⲧⲙⲟⲟⲩⲧ̅ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲙⲟⲩ ⲛϭⲓⲯⲩⲭⲏ ⲛⲓⲙ ⲉⲧⲟⲛϩ ϩⲛⲑⲁⲗⲗⲁⲥⲥⲁ
4 Þriðji engillinn tæmdi sína skál í fljótin og uppspretturnar og þá breyttist vatnið í þeim í blóð.
ⲇ̅ⲁⲡⲙⲉϩϣⲟⲙⲛⲧ ⲡⲱϩⲧ ⲛⲧⲉϥⲫⲓⲁⲗⲏ ⲉϫⲛⲛⲉⲓⲉⲣⲱⲟⲩ ⲙⲛⲛⲡⲩⲅⲏ ⲛⲙⲙⲟⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲣⲥⲛⲟϥ
5 Þá heyrði ég engil vatnanna segja: „Þú hinn heilagi, þú sem ert og sem varst, það er rétt af þér að senda þennan dóm,
ⲉ̅ⲁⲓⲥⲱⲧⲙ ⲉⲡⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ⲛⲙⲙⲟⲟⲩ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲛⲧⲕⲟⲩⲇⲓⲕⲁⲓⲟⲥ ⲡⲉⲧϣⲟⲟⲡ ⲁⲩⲱ ⲡⲉⲧⲉⲛⲉϥϣⲟⲟⲡ ⲡⲡⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ ϫⲉ ⲁⲕⲕⲣⲓⲛⲉ ⲛⲛⲁⲓ
6 því að blóði heilagra og spámannanna hefur verið úthellt á jörðinni. En nú hefur þú svarað með því að gefa þeim, sem myrtu þá, blóð að drekka og það eiga þeir sannarlega skilið.“
ⲋ̅ϫⲉ ⲁⲩⲡⲱϩⲧ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲉⲥⲛⲟϥ ⲛⲛⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲁⲩⲱ ⲁⲕϯ ⲛⲁⲩ ⲛⲟⲩⲥⲛⲟϥ ⲉⲥⲟⲟϥ ϫⲉ ⲥⲉⲙⲡϣⲁ
7 Þá heyrði ég engilinn við altarið segja: „Já, Drottinn Guð, þú hinn almáttki, þínir dómar eru réttlátir og sannir.“
ⲍ̅ⲁⲓⲥⲱⲧⲙ ⲉⲡⲉⲑⲩⲥⲓⲁⲥⲧⲏⲣⲓⲟⲛ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲛⲟⲩⲧⲉ ⲡⲡⲁⲛⲧⲱⲕⲣⲁⲧⲱⲣ ϩⲉⲛⲙⲉ ⲛⲉ ⲁⲩⲱ ϩⲉⲛⲇⲓⲕⲁⲓⲟⲥⲩⲛⲏ ⲛⲉ ⲛⲉⲕϩⲁⲡ
8 Fjórði engillinn hellti úr sinni skál yfir sólina og olli því að hún brenndi mennina með eldi.
ⲏ̅ⲁⲡⲙⲉϩϥⲧⲟⲟⲩ ⲛⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ⲡⲱϩⲧ̅ ⲛⲧⲉϥⲫⲓⲁⲗⲏ ⲉϫⲙⲡⲣⲏ ⲁⲩⲱ ⲁⲩϯ ⲛⲁϥ ⲉⲧⲣⲉϥϣⲱⲃϩ ⲛⲉⲛⲣⲱⲙⲉ ϩⲛⲟⲩⲕⲱϩⲧ
9 Þessi hræðilegi hiti brenndi þá, en þeir formæltu Guði sem hafði sent þessar plágur. Mennirnir sáu ekki að sér og gáfu ekki heldur Guði dýrðina.
ⲑ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲩϣⲱⲃϩ ⲛϭⲓⲛⲣⲱⲙⲉ ϩⲛⲟⲩⲛⲟϭ ⲛⲕⲁⲩⲙⲁ ⲁⲩϫⲓⲟⲩⲁ ⲉⲡⲣⲁⲛ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲡⲉⲧⲉⲟⲩⲛⲧϥⲧⲉⲝⲟⲩⲥⲓⲁ ⲛⲛⲉⲡⲗⲩⲅⲏ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲙⲡⲟⲩⲙⲉⲧⲁⲛⲟⲓ ⲉⲧⲣⲩ̅ϯⲉⲟⲟⲩ ⲛⲁϥ
10 Fimmti engillinn tæmdi úr sinni skál yfir hásæti dýrsins, sem reis upp úr hafinu og ríki þess myrkvaðist. Þeir sem fylgdu dýrinu, bitu þá í tungur sínar af kvöl.
ⲓ̅ⲁⲡⲙⲉϩϯⲟⲩ ⲡⲱϩⲧ ⲛⲧⲉϥⲫⲓⲁⲗⲏ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲙ̅ⲡⲉⲑⲣⲟⲛⲟⲥ ⲙⲡⲉⲑⲩⲣⲓⲟⲛ ⲁⲩⲱ ⲁⲧⲉϥⲙⲛⲧⲉⲣⲟ ϣⲱⲡⲉ ⲛⲕⲁⲕⲉ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲩⲟⲩⲟϭⲟⲩⲉϭ ⲡⲉ ⲛⲛⲉⲩⲗⲁⲥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙⲡⲉⲙⲕⲁϩ
11 Og þeir formæltu Guði himnanna sem hafði leitt þessar plágur yfir þá. En ekki vildu þeir láta af illverkum sínum.
ⲓ̅ⲁ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲩ̅ϫⲓⲟⲩⲁ ⲡⲉ ⲉⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲛⲧⲡⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛⲛⲉⲩⲧⲕⲁⲥ ⲙⲛⲛⲉⲩⲥⲁϣ ⲁⲩⲱ ⲙⲡⲟⲩⲙⲉⲧⲁⲛⲟⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛⲛⲉⲩϩⲃⲏⲩⲉ
12 Sjötti engillinn hellti úr sinni skál yfir fljótið mikla Evfrat, svo að það þornaði upp. Eftir þetta gátu konungar austursins farið með heri sína vesturyfir, án nokkurrar hindrunar.
ⲓ̅ⲃ̅ⲁⲡⲙⲉϩⲥⲟⲟⲩ ⲡⲱϩⲧ ⲛⲧⲉϥⲫⲓⲁⲗⲏ ⲉϫⲙⲡⲉⲓⲉⲣⲟ ⲛⲛⲟϭ ⲡⲉⲩⲫⲣⲁⲧⲏⲥ ⲁⲩⲱ ⲁϥϣⲟⲟⲩⲉ ⲛϭⲓⲡⲉϥⲙⲟⲟⲩ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲩⲉⲥⲟⲃⲧⲉ ⲛⲧⲉϩⲓⲏ ⲛⲛⲉⲓⲉⲣⲱⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛⲙⲙⲁ ⲛϣⲁ ⲙⲡⲣⲏ
13 Þá sá ég þrjá illa anda, sem líktust froskum, stökkva út úr gini drekans, dýrsins og falsspámannsins sem þjónaði því.
ⲓ̅ⲅ̅ⲁⲓⲛⲁⲩ ⲉⲩⲛⲏⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛⲣⲱϥ ⲙⲡⲉⲇⲣⲁⲕⲱⲛ ⲙⲛⲡⲉⲑⲩⲣⲓⲟⲛ ⲙⲛⲣⲱϥ ⲙⲡⲉⲡⲣⲟⲫⲩⲧⲏⲥ ⲛⲛⲟⲩϫ ⲛϭⲓϣⲟⲙⲛⲧ ⲙⲡ̅ⲛ̅ⲁ̅ ⲛⲁⲕⲁⲑⲁⲣⲧⲟⲛ ⲛⲑⲉ ⲛϩⲉⲛⲕⲣⲟⲩⲣ
14 Þessir illu andar, sem höfðu vald til að gera kraftaverk, ráðguðust nú við leiðtoga heimsins um að safna liði til að berjast við Drottin á hinum mikla degi, er Guð, hinn alvaldi, mun dæma heiminn.
ⲓ̅ⲇ̅ϩⲉⲛⲡ̅ⲛ̅ⲁ̅ ⲅⲁⲣ ⲛⲇⲁⲓⲙⲟⲛⲓⲟⲛ ⲛⲉ ⲉⲩⲉⲓⲣⲉ ⲛϩⲉⲛⲙⲁⲉⲓⲛ ⲉⲧⲣⲉⲩⲉⲓⲛⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲛⲉⲣⲣⲱⲟⲩ ⲛⲧⲟⲓⲕⲟⲩⲙⲉⲛⲏ ⲧⲏⲣⲥ ⲉⲥⲟⲟⲩϩⲟⲩ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲡⲟⲗⲉⲙⲟⲥ ⲙⲡⲛⲟϭ ⲛϩⲟⲟⲩ ⲛⲧⲉⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲡⲡⲁⲛⲧⲱⲕⲣⲁⲧⲱⲣ
15 „Taktu eftir: Ég kem öllum að óvörum eins og þjófur! Þeir sem bíða mín, hljóta blessun, þeir sem eru klæddir og viðbúnir. Þeir þurfa ekki að ganga um naktir sér til blygðunar.“
ⲓ̅ⲉ̅ⲉⲓⲥϩⲏⲏⲧⲉ ϯⲛⲏⲩ ⲛⲑⲉ ⲛⲟⲩⲣⲉϥϫⲓⲟⲩⲉ ⲛⲁⲓⲁⲧϥ ⲙⲡⲉⲧⲣⲟⲉⲓⲥ ⲁⲩⲱ ⲉⲧϩⲁⲣⲉϩ ⲉⲛⲉϥϩⲟⲓⲧⲉ ϫⲉ ⲛⲛϥ̅ⲙⲟⲟϣⲉ ⲉϥⲕⲏ ⲕⲁϩⲏⲩ ⲛⲥⲉⲛⲁⲩ ⲉⲡⲉϥϣⲓⲡⲉ
16 Og þeir söfnuðu öllum herjum heimsins saman á stað, sem kallast á hebresku Harmageddón – eða Meggiddófjallið.
ⲓ̅ⲋ̅ⲁⲩⲱ ⲁϥⲥⲟⲟⲩϩⲟⲩ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲡⲟⲗⲩⲙⲟⲥ ⲉⲧⲟⲩⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲣⲟϥ ⲙⲙⲛⲧϩⲉⲃⲣⲁⲓⲟⲥ ϫⲉ ⲁⲣⲙⲁⲕⲉⲇⲱⲛ
17 Sjöundi engillinn hellti úr sinni skál yfir loftið og heyrðist þá hrópað hárri röddu frá hásæti musterisins á himnum: „Það er fullkomnað!“
ⲓ̅ⲍ̅ⲁⲡⲙⲉϩⲥⲁϣϥ ⲡⲱϩⲧ̅ ⲛⲧⲉϥⲫⲓⲁⲗⲏ ⲉϫⲙⲡⲁⲏⲣ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲛⲟϭ ⲛⲥⲙⲏ ⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙⲡⲣⲡⲉ ϩⲓⲧⲙⲡⲉⲑⲣⲟⲛⲟⲥ ⲉⲥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲁⲥϣⲱⲡⲉ
18 Þá komu þrumur og eldingar og svo miklir jarðskjálftar að aldrei hefur annað eins orðið í sögu mannkyns.
ⲓ̅ⲏ̅ⲁⲩϣⲱⲡⲉ ⲛϭⲓϩⲉⲛⲉⲃⲣⲏϭⲉ ⲙⲛϩⲉⲛⲥⲙⲏ ⲙⲛϩⲉⲛϩⲣⲟⲩⲃⲃⲁⲓ ⲙⲛⲟⲩⲛⲟϭ ⲛⲕⲙⲧⲟ ⲉⲧⲉⲙⲡⲉⲟⲩⲟⲛ ⲛⲧⲉϥϩⲉ ϣⲱⲡⲉ ϫⲓⲛ ⲛⲧⲁⲩϫⲡⲉⲣⲱⲙⲉ ϩⲓϫⲙⲡⲕⲁϩ ⲟⲩⲛⲟϭ ⲛⲕⲙⲧⲟ ⲛϯϭⲟⲧ
19 Stórborgin Babýlon klofnaði í þrjá hluta og borgir um víða veröld jöfnuðust við jörðu. Þá minntist Guð allra synda Babýlonar og refsaði henni. Hann lét hana drekka bikar heiftarreiði sinnar í botn, já, til hins síðasta dropa.
ⲓ̅ⲑ̅ⲧⲛⲟϭ ⲙⲡⲟⲗⲓⲥ ⲁⲥⲣϣⲟⲙⲛⲧ ⲛⲟⲩⲱⲛ ⲙⲛⲛⲡⲟⲗⲓⲥ ⲛⲉⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲁⲩϩⲉ ⲁⲩⲱ ⲧⲃⲁⲃⲩⲗⲱⲛ ⲛ̅ⲛⲟϭ ⲁⲩⲣⲡⲉⲥⲙⲉⲉⲩⲉ ⲙⲡⲙⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉϯ ⲛⲁⲥ ⲙⲡϫⲱ ⲙⲡⲏⲣⲡ ⲙⲡϭⲱⲛⲧ ⲛⲧⲉϥⲟⲣⲅⲏ̅
20 Þá hurfu eyjar og fjöllin jöfnuðust út. Síðan kom gífurlegt hagl frá himni – hvert korn vóg fimmtíu kíló – og féll á fólkið sem þá formælti Guði.
ⲕ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲏⲥⲟⲥ ⲛⲓⲙ ϩⲓⲧⲟⲟⲩ ⲙⲡⲟⲩϩⲉ ⲉⲣⲟⲟⲩ
ⲕ̅ⲁ̅ⲟⲩⲛⲟϭ ⲛⲁⲗⲁⲙⲡⲉ ⲉϥⲛⲁⲣⲟⲩϭⲓⲥϭⲓⲛϭⲱⲣ ⲛϩⲣⲏϣⲉ ⲁϥϩⲱⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛⲧⲡⲉ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲛⲛⲣⲱⲙⲉ ⲁⲩⲱ ⲁⲛⲣⲱⲙⲉ ϫⲓⲟⲩⲁ ⲉⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛⲧⲉⲡⲗⲩⲅⲏ ⲛⲧⲉⲭⲁⲗⲁⲍⲁ ϫⲉ ⲟⲩⲛⲟϭ ⲉⲙⲁⲧⲉ ⲧⲉ ⲧⲉⲥⲡⲗⲩⲅⲏ

< Opinberun Jóhannesar 16 >