Opinberun Jóhannesar 14
1 Eftir þetta sá ég lamb sem stóð á Síonfjalli í Jerúsalem og með því voru 144 þúsundir, sem höfðu nafn þess og föður þess skrifuð á enni sér.
Eu vi, e eis o Cordeiro de pé no Monte Zion, e com ele um número, cento e quarenta e quatro mil, tendo seu nome e o nome de seu Pai escrito em suas testas.
2 Ég heyrði hljóð frá himnum, líkast miklum fossdrunum eða þrumum – þetta var kór sem söng við undirleik á hörpu.
Ouvi um som do céu como o som de muitas águas e como o som de um grande trovão. O som que ouvi era como o de harpistas tocando em suas harpas.
3 Þessi stórkostlegi kór – en hann var 144.000 raddir – söng nýjan og dásamlegan söng frammi fyrir hásæti Guðs og frammi fyrir öldungunum tuttugu og fjórum. Enginn gat sungið þennan söng nema þessar 144 þúsundir, sem keyptar höfðu verið burt af jörðinni.
Eles cantam uma nova canção diante do trono e diante dos quatro seres vivos e dos anciãos. Ninguém podia aprender a canção, exceto os cento e quarenta e quatro mil, aqueles que haviam sido redimidos da terra.
4 Fólk þetta er endurleyst úr hópi mannanna og það er án syndar, sem hreinar meyjar. Það fylgir lambinu hvert sem það fer. Það er sem fórn, helguð Guði og lambinu,
Estes são aqueles que não foram contaminados com mulheres, pois eles são virgens. Estes são aqueles que seguem o Cordeiro para onde quer que ele vá. Estes foram redimidos por Jesus entre os homens, os primeiros frutos para Deus e para o Cordeiro.
5 og hjá því er enga lygi að finna, það er gallalaust.
Na boca deles não foi encontrada nenhuma mentira, pois eles são irrepreensíveis.
6 Þá sá ég engil sem flaug um himininn. Hann var með eilífan gleðiboðskap til þeirra sem búa á jörðinni. Boðskapur þessi var ætlaður öllum þjóðum og þjóðarbrotum, öllum mönnum, hvaða tungumál sem þeir töluðu. (aiōnios g166)
Vi um anjo voando no meio do céu, tendo uma eterna Boa Nova para anunciar àqueles que habitam na terra - a todas as nações, tribos, línguas e povos. (aiōnios g166)
7 „Óttist Guð!“kallaði engillinn, „tignið nafn hans! Nú er stund dómsins runnin upp og hann er dómarinn! Tilbiðjið hann, því að hann skapaði himin, jörð og haf og allt sem í því er.“
Ele disse em voz alta: “Temei ao Senhor e dai-lhe glória, pois chegou a hora de seu julgamento”. Adorai aquele que fez o céu, a terra, o mar e as fontes das águas”!
8 Á eftir þessum engli kom annar engill, sem flaug um himininn og sagði: „Babýlon – borgin mikla – er fallin, hún sem tældi þjóðir heimsins til að drekka vín sem mengað var óhreinleika og synd.“
Um outro, um segundo anjo, seguiu, dizendo: “Babilônia, a grande, caiu, o que fez todas as nações beberem do vinho da ira de sua imoralidade sexual”.
9 Þá kom þriðji engillinn og hann kallaði: „Hver sá, sem tilbiður dýrið, sem reis upp úr hafinu, og líkneski þess og lætur setja merki þess á enni sitt eða hönd sína,
Outro anjo, um terceiro, os seguiu, dizendo com grande voz: “Se alguém adora a besta e sua imagem e recebe uma marca na testa ou na mão,
10 verður látinn drekka reiðivín Guðs – þetta vín er í reiðibikar Guðs og það er óblandað. Þeir sem það drekka, munu kvaldir í eldi og logandi brennisteini í augsýn heilagra engla og lambsins.
ele também beberá do vinho da ira de Deus, que é preparado não misturado no cálice de sua ira. Ele será atormentado com fogo e enxofre na presença dos anjos santos e na presença do Cordeiro.
11 Reykurinn af kvölum þeirra mun stíga upp um alla eilífð. Þeir fá enga hvíld, hvorki dag né nótt, vegna þess að þeir tilbáðu dýrið og líkneski þess og eru merktir einkennisstöfum þess. (aiōn g165)
A fumaça de seu tormento sobe para todo o sempre. Eles não têm descanso dia e noite, aqueles que adoram a besta e sua imagem, e quem recebe a marca de seu nome. (aiōn g165)
12 Þetta ætti að hvetja börn Guðs til að gefast ekki upp, þótt þau mæti ofsóknum og erfiðleikum. Börn Guðs – hinir heilögu – eru þeir sem varðveita trúna á Jesú allt til enda og hlýða orðum hans.“
Aqui está a perseverança dos santos, aqueles que guardam os mandamentos de Deus e a fé de Jesus”.
13 Nú heyrði ég rödd uppi yfir mér á himnum sem sagði: „Skrifaðu niður þessar setningar: Nú geta píslarvottarnir loksins gengið inn og tekið við launum sínum. Já, segir andi Guðs, blessun Guðs er yfir þeim, því að nú fá þeir að hvílast frá öllum sínum raunum og striti. Góðverk þeirra fylgja þeim til himins!“
Ouvi uma voz do céu dizendo: “Escreva: 'Abençoados são os mortos que morrem no Senhor a partir de agora'”. “Sim”, diz o Espírito, “para que descansem de seus trabalhos, pois seus trabalhos os acompanham”.
14 Þessi sýn hvarf, en nú sá ég hvítt ský og á því sat einhver sem líktist Jesú, mannssyninum. Á höfði bar hann kórónu úr skíra gulli og í hendinni hafði hann beitta sigð.
Eu olhei, e vi uma nuvem branca, e na nuvem um sentado como um filho do homem, tendo na cabeça uma coroa dourada, e na mão uma foice afiada.
15 Þá kom engill út úr musterinu og kallaði til hans: „Nú skaltu bregða sigðinni, því að uppskerutíminn er kominn og uppskera jarðarinnar er fullþroskuð.“
Outro anjo saiu do templo, gritando com voz alta para aquele que estava sentado sobre a nuvem: “Manda tua foice e ceifa, pois chegou a hora de ceifar; pois a colheita da terra está madura”!
16 Sá sem sat á skýinu brá þá sigðinni á jörðina og uppskerunni var safnað saman.
Aquele que se sentou na nuvem empurrou sua foice sobre a terra, e a terra foi ceifada.
17 Að þessu loknu kom annar engill út úr musterinu á himnum, hann hélt einnig á beittri sigð.
Outro anjo saiu do templo que está no céu. Ele também tinha uma foice afiada.
18 Þá hrópaði engillinn, sem hefur vald til að eyða jörðinni í eldi, til engilsins með beittu sigðina og sagði: „Notaðu nú sigðina og skerðu vínþrúgurnar af vínviði jarðarinnar, því að þær eru fullþroska og hæfar til dóms.“
Outro anjo saiu do altar, aquele que tem poder sobre o fogo, e chamou com uma grande voz aquele que tinha a foice afiada, dizendo: “Mande sua foice afiada e recolha os cachos da videira da terra, pois as uvas da terra estão totalmente maduras”!
19 Engillinn brá þá sigðinni á jörðina og safnaði vínþrúgunum saman í hina miklu reiðivínpressu Guðs.
O anjo empurrou sua foice para a terra, e colheu a colheita da terra e a jogou no grande lagar da ira de Deus.
20 Í vínpressu þessari, sem er fyrir utan borgina, voru vínþrúgurnar síðan kramdar. Blóðflaumurinn frá vínpressunni varð um 300 kílómetra langur og svo djúpur að hann náði upp undir beisli hestanna.
O lagar foi pisado fora da cidade, e o sangue saiu do lagar, até os freios dos cavalos, até mil e seiscentos estádios.
