Opinberun Jóhannesar 13
1 Og drekinn nam staðar á ströndinni. Í sýn minni sá ég nú einkennilegt dýr, sem reis upp úr hafinu. Það hafði sjö höfuð og tíu horn og á hornunum voru tíu kórónur. Á hvert höfuð um sig voru skráð guðlöstunar nöfn. Nöfn þessi áttu að ögra Guði og smána hann.
Ac dragon el tu fin puk weacn uh. Ac nga liye kosro sulallal soko tuku inkof ah me. Oasr koac singoul ac sifa itkosr kacl; ac fin kais soko koac inge oasr kais sie tefuro kac, ac fin kais sie sifa oasr sie ine su mwe aklusrongtenye God.
2 Dýrið líktist hlébarða, en samt hafði það bjarnarfætur og ljónsgin. Drekinn gaf dýrinu mátt sinn, hásæti og mikið vald.
Kosro sulallal soko uh oana luman soko leopard, ac nial oana nien bear ac oalul oana oalin lion. Ac dragon el sang ku lal sifacna nu sin kosro sulallal soko ah, wi tron lal ac wal lulap lal.
3 Ég sá að eitt höfuð dýrsins virtist helsært – en svo varð það alheilt! Allur heimurinn varð gagntekinn undrun og fylgdi dýrinu með óttablandinni lotningu.
Sie sin sifa ke kosro sulallal soko ah oana in ma kanteyuki in misa, tuh mahla tari kinet kacl. Ac mwet faclu nufon arulana lut sin kosro soko, ac ukwal.
4 Fólkið tilbað drekann fyrir að gefa dýrinu slíkt vald og það tilbað einnig þetta einkennilega dýr. „Hver getur jafnast á við það eða barist við það?“hrópuðu menn.
Mwet nukewa alu nu sel dragon soko ah ke sripen el sang wal lal nu sin kosro sulallal soko. Elos oayapa alu nu sin kosro sulallal soko ac fahk, “Wangin sie oana kosro soko inge! Wangin mwet ku in lainul!”
5 Þá hvatti drekinn dýrið til að lastmæla Drottni, og hann gaf því vald til starfa á jörðinni í fjörutíu og tvo mánuði.
God El lela nu sin kosro soko ah in fahk kas enum mu ku lun God itukyang nu sel, ac filfilla ku se inge nu sel ke lusen malem angngaul luo.
6 Allan þann tíma formælti það nafni Guðs, musteri hans og öllum þeim sem á himni búa.
Kosro soko ah mutawauk in selngawi God, oayapa Inen God, acn God El muta we, ac elos nukewa su muta inkusrao.
7 Drekinn gaf dýrinu vald til að berjast gegn mönnum Guðs og sigra þá, og til að stjórna öllum þjóðum og þjóðarbrotum, hvar sem er á jörðinni.
Itukyang nu sel tuh elan mweuni mwet lun God ac kutangulosla, ac itukyang pac ku nu sel in leumi sruf nukewa, ac mutunfacl, ac kain in kas, ac tuhn nukewa faclu.
8 Og allir menn tilbáðu dýrið, allir þeir sem ekki höfðu verið skráðir í lífsbók lambsins frá upphafi heimsins – þess lambs sem slátrað var.
Ac mwet nukewa su muta faclu fah alu nu sel, sayalos na su simla inelos in book in moul meet liki orekla faclu, tuh book se inge ma lun Lamb su anwuki tari.
9 Sá sem hefur eyra, hann heyri!
“Kutena mwet fin oasr srac, lela elan lohng!
10 Sá, sem ætlað er að fara í útlegð, mun fara í útlegð og sá, sem ætlað er að falla fyrir sverði, verður felldur með sverði. Í þessu reynir á trú og þolgæði hinna kristnu.
Kutena mwet fin ma nu ke sruoh, el ac som nu ke sruoh; kutena mwet ma ac nuna anwuki ke cutlass, ac fah anwuki el ke cutlass. Kalmac pa mwet lun God enenu in oasr muteng ac lulalfongi lalos.”
11 Nú sá ég annað undarlegt dýr, það kom upp úr jörðinni. Á höfði þess voru tvö lítil horn, eins og lambshorn, en rödd þess var ógnþrungin líkt og rödd drekans.
Na nga liye soko pac kosro sulallal sikyak faclu me. Oasr koac lukwa kacl oana koen Lamb, ac el kaskas oana soko dragon.
12 Dýr þetta fer með allt vald fyrra dýrsins, sem læknaðist, og fær allan heiminn til að tilbiðja það.
El orekmakin ku lulap lun kosro sulallal soko meet ah ke el tu ye mutal. El sap ku nu sin faclu ac nu sin mwet nukewa su muta fac in alu nu sin kosro soko meet ah, su mahla tari kinet kacl.
13 Það vinnur ótrúleg kraftaverk. Það lætur til dæmis eld falla til jarðar af himni í augsýn allra.
Kosro soko aklukwa inge oru mwenmen lulap; el oru tuh e in tuku inkusrao me nu faclu ye mutun mwet nukewa.
14 Með þessum kraftaverkum leiðir það íbúa heimsins í villu. Þegar fyrra dýrið er nálægt til að fylgjast með, getur hitt gert öll þessi furðuverk. Nú skipaði dýrið íbúum heimsins að búa til stóra styttu af fyrra dýrinu – því sem verið hafði sært, en læknast.
Ac el kiapwela mwet nukewa muta faclu ke mwenmen ma itukyang nu sel elan oru ye mutun kosro soko meet ah. Kosro soko ah fahk nu selos in oru sie ma sruloala in akfulatye kosro soko ma tuh kinet ke cutlass ac srakna moul.
15 Þegar því verki var lokið var dýrinu leyft að blása lífi í styttuna og láta hana tala. Styttan skipaði svo fyrir að hver sá, sem neitaði að tilbiðja hana, skyldi deyja!
Ac kosro soko aklukwa ah itukyang nu sel in sang momong in moul nu ke ma sruloala se lun kosro soko meet ah, tuh elan ku in kaskas ac onelosla nukewa su tia wi alu nu ke ma sruloala sac.
16 Styttan krafðist þess að allir, bæði stórir og smáir, ríkir og fátækir, ánauðugir og frjálsir, skyldu auðkenndir sérstöku merki á hægri hönd eða enni.
Kosro soko ah sap ku nu sin mwet nukewa — mwet pusisel ac mwet fulat, mwet kasrup ac mwet sukasrup, mwet kohs ac mwet sukosok — in akilenyuki lac po layot selos ku motonsrolos.
17 Sá sem ekki hafði þetta merki – sem var einkennisstafur eða nafn dýrsins – fékk enga vinnu og jafnvel ekki að versla í neinni búð.
Wangin mwet ku in moli ku kukakunla kutena ma, sayalos su akilenyuk ke inen kosro soko ah, ku ke nempu ma aolla inel uh.
18 Þetta er erfitt að skilja, en þeir sem geta, reikni einkennisstafi dýrsins: Tala þess er 666.
Eneneyuk lalmwetmet nu ke ma inge. El su oasr etauk yorol el ku in konauk kalmen nempu lun kosro soko uh, mweyen nempu se inge orekla nu ke inen mwet se. Nempu lal uh pa onfoko onngoul onkosr.
