Sálmarnir 91
1 Sæll er sá sem nýtur verndar hins hæsta og hvílir í skjóli hins almáttuga,
Den der under dens Högstas bekärm sitter, och under dens Allsmägtigas skugga blifver,
2 sá sem getur sagt við Drottin: „Þú ert skjól mitt og vörn! Þú ert minn Guð, ég treysti þér!“
Han säger till Herran: Mitt hopp och min borg; min Gud, den jag hoppas uppå.
3 Hann frelsar þig úr snörunni og bjargar þér undan plágunni.
Ty han frälsar dig ifrå jägarens snaro, och ifrå den skadeliga pestilentie.
4 Hann mun skýla þér undir vængjum sínum. Þar muntu finna öruggt skjól! Hann hefur lofað að vernda þig og frelsa.
Han skall betäcka dig med sina fjädrar, och ditt hopp skall vara under hans vingar; hans sanning är spjut och sköld;
5 Nú þarftu ekki lengur að óttast ógnir myrkursins, né örina sem þýtur að morgni.
Att du icke torf förskräckas för nattenes stygghet; för de skott, som om dagen flyga;
6 Heldur ekki drepsótt næturinnar né skelfingu um hábjartan dag.
För pestilentie, som i mörkrena vankar; för den sjuko, som om middagen förderfvar.
7 Þótt þúsund falli mér við hlið og tíu þúsund mér til hægri handar, þá mun hið illa ekki ná til mín.
Om tusende falla vid dina sido, och tiotusende vid dina högra sido, så skall det dock intet drabba uppå dig.
8 Ég mun horfa á þegar óguðlegum er refsað en sjálfur vera óhultur,
Ja, du skall med din ögon se lust, och skåda huru dem ogudaktigom vedergullet varder.
9 því að Drottinn er skjól mitt! Ég hef valið hinn hæsta Guð mér til varnar.
Ty Herren är ditt hopp; den Högste är din tillflykt.
10 Hvernig ætti þá ógæfa að yfirbuga mig eða plága að nálgast hús mitt?
Dig varder intet ondt vederfarandes, och ingen plåga skall nalkas dine hyddo.
11 Eins skipar hann englum sínum að vernda þig, hvar sem þú ert.
Ty han hafver befallt sinom Änglom om dig, att de skola bevara dig på allom dinom vägom.
12 Þeir munu styðja þig á göngunni og forða þér frá hrösun.
De skola bära dig på händerna, att du icke stöter din fot på stenen.
13 Þótt þú mætir ljóni eða snák, þá er ekkert að óttast – þú munt jafnvel troða þau fótum!
På lejon och huggormar skall du gå, och trampa uppå det unga lejonet och drakan.
14 Hefur Drottinn ekki sagt: „Vegna þess að þú elskar mig, mun ég frelsa þig. Ég bjarga þér af því að þú þekkir mig og veist að mér er óhætt að treysta.
Han begärar mig, ty vill jag uthjelpa honom; han känner mitt Namn, derföre vill jag beskydda honom.
15 Þegar þú kallar á mig, svara ég þér. Ég er með þér á hættustund, frelsa þig og held uppi heiðri þínum.
Han åkallar mig, ty vill jag höra honom; jag är när honom i nödene; jag skall taga honom derut, och låta honom till äro komma.
16 Ég mun gefa þér langa og góða ævi og láta þig sjá hjálpræði mitt.“
Jag skall mätta honom med långt lit, och skall bete honom mina salighet.
