Sálmarnir 91
1 Sæll er sá sem nýtur verndar hins hæsta og hvílir í skjóli hins almáttuga,
El que habita en el escondedero del Altísimo, morará en la sombra del Omnipotente.
2 sá sem getur sagt við Drottin: „Þú ert skjól mitt og vörn! Þú ert minn Guð, ég treysti þér!“
Diré a Jehová: Esperanza mía y castillo mío: Dios mío: asegurarme he en él.
3 Hann frelsar þig úr snörunni og bjargar þér undan plágunni.
Porque él te escapará del lazo del cazador: de la mortandad de destrucciones.
4 Hann mun skýla þér undir vængjum sínum. Þar muntu finna öruggt skjól! Hann hefur lofað að vernda þig og frelsa.
Con su ala te cubrirá, y debajo de sus alas estarás seguro: escudo y adarga, es su verdad.
5 Nú þarftu ekki lengur að óttast ógnir myrkursins, né örina sem þýtur að morgni.
No habrás temor de espanto nocturno, ni de saeta que vuele de día,
6 Heldur ekki drepsótt næturinnar né skelfingu um hábjartan dag.
Ni de pestilencia que ande en oscuridad: ni de mortandad que destruya al mediodía.
7 Þótt þúsund falli mér við hlið og tíu þúsund mér til hægri handar, þá mun hið illa ekki ná til mín.
Caerán a tu lado mil, y diez mil a tu diestra: a ti no llegará.
8 Ég mun horfa á þegar óguðlegum er refsað en sjálfur vera óhultur,
Ciertamente con tus ojos mirarás; y verás la recompensa de los impíos.
9 því að Drottinn er skjól mitt! Ég hef valið hinn hæsta Guð mér til varnar.
Porque tú, o! Jehová, eres mi esperanza: y al Altísimo has puesto por tu habitación.
10 Hvernig ætti þá ógæfa að yfirbuga mig eða plága að nálgast hús mitt?
No se ordenará para ti mal: ni plaga tocará a tu morada.
11 Eins skipar hann englum sínum að vernda þig, hvar sem þú ert.
Porque a sus ángeles mandará cerca de ti, que te guarden en todos tus caminos.
12 Þeir munu styðja þig á göngunni og forða þér frá hrösun.
En las manos te llevarán, porque tu pie no tropiece en piedra.
13 Þótt þú mætir ljóni eða snák, þá er ekkert að óttast – þú munt jafnvel troða þau fótum!
Sobre el león y el basilisco pisarás, hollarás al cachorro del león, y al dragón.
14 Hefur Drottinn ekki sagt: „Vegna þess að þú elskar mig, mun ég frelsa þig. Ég bjarga þér af því að þú þekkir mig og veist að mér er óhætt að treysta.
Por cuanto en mí ha puesto su voluntad, yo también le escaparé: ponerle he alto, por cuanto ha conocido mi nombre.
15 Þegar þú kallar á mig, svara ég þér. Ég er með þér á hættustund, frelsa þig og held uppi heiðri þínum.
Llamarme ha, y yo le responderé: con él estaré yo en la angustia: escaparle he, y glorificarle he.
16 Ég mun gefa þér langa og góða ævi og láta þig sjá hjálpræði mitt.“
De longura de días le hartaré: y mostrarle he mi salud.
