Sálmarnir 91
1 Sæll er sá sem nýtur verndar hins hæsta og hvílir í skjóli hins almáttuga,
Ten, który mieszka w ochronie Najwyższego, i w cieniu Wszechmocnego przebywać będzie;
2 sá sem getur sagt við Drottin: „Þú ert skjól mitt og vörn! Þú ert minn Guð, ég treysti þér!“
Rzecze Panu: Nadzieja moja i zamek mój, Bóg mój, w nim nadzieję mieć będę.
3 Hann frelsar þig úr snörunni og bjargar þér undan plágunni.
Onci zaiste wybawi cię z sidła łowczego, i z powietrza najjadowitszego.
4 Hann mun skýla þér undir vængjum sínum. Þar muntu finna öruggt skjól! Hann hefur lofað að vernda þig og frelsa.
Pierzem swem okryje cię, a pod skrzydłami jego bezpiecznym będziesz; prawda jego tarczą i puklerzem.
5 Nú þarftu ekki lengur að óttast ógnir myrkursins, né örina sem þýtur að morgni.
Nie ulękniesz się strachu nocnego, ani strzały latającej we dnie;
6 Heldur ekki drepsótt næturinnar né skelfingu um hábjartan dag.
Ani zarazy morowej, która przechodzi w ciemności, ani powietrza morowego, które zatraca w południe.
7 Þótt þúsund falli mér við hlið og tíu þúsund mér til hægri handar, þá mun hið illa ekki ná til mín.
Padnie po boku twym tysiąc, a dziesięć tysięcy po prawej stronie twojej; ale się do ciebie nie przybliży.
8 Ég mun horfa á þegar óguðlegum er refsað en sjálfur vera óhultur,
Tylko to oczyma twemi obaczysz, a nagrodę niepobożnych oglądasz.
9 því að Drottinn er skjól mitt! Ég hef valið hinn hæsta Guð mér til varnar.
Ponieważeś ty Pana, który jest nadzieją moją, i Najwyższego, za przybytek swój położył:
10 Hvernig ætti þá ógæfa að yfirbuga mig eða plága að nálgast hús mitt?
Nie spotka cię nic złego, ani jaka plaga przybliży się do namiotu twego.
11 Eins skipar hann englum sínum að vernda þig, hvar sem þú ert.
Albowiem Aniołom swoim przykazał o tobie, aby cię strzegli na wszystkich drogach twoich.
12 Þeir munu styðja þig á göngunni og forða þér frá hrösun.
Na rękach nosić cię będą, byś snać nie obraził o kamień nogi twojej.
13 Þótt þú mætir ljóni eða snák, þá er ekkert að óttast – þú munt jafnvel troða þau fótum!
Po lwie, i po bazyliszku deptać będziesz, lwię i smoka podepczesz.
14 Hefur Drottinn ekki sagt: „Vegna þess að þú elskar mig, mun ég frelsa þig. Ég bjarga þér af því að þú þekkir mig og veist að mér er óhætt að treysta.
Iż się we mnie, mówi Pan, rozkochał, wyrwę go, i wywyższę go, przeto, iż poznał imię moje.
15 Þegar þú kallar á mig, svara ég þér. Ég er með þér á hættustund, frelsa þig og held uppi heiðri þínum.
Będzie mię wzywał, a wysłucham go; Ja z nim będę w utrapieniu, wyrwę go, i uwielbię go.
16 Ég mun gefa þér langa og góða ævi og láta þig sjá hjálpræði mitt.“
Długością dni nasycę go, i okażę mu zbawienie moje.
