Sálmarnir 91
1 Sæll er sá sem nýtur verndar hins hæsta og hvílir í skjóli hins almáttuga,
Celui qui habite dans la retraite secrète du Très-Haut repose à l'ombre du Tout-Puissant.
2 sá sem getur sagt við Drottin: „Þú ert skjól mitt og vörn! Þú ert minn Guð, ég treysti þér!“
Je dis à l'Éternel: Mon refuge et ma forteresse! mon Dieu en qui je m'assure!
3 Hann frelsar þig úr snörunni og bjargar þér undan plágunni.
Certes, il te sauvera du filet de l'oiseleur et de la mortalité funeste.
4 Hann mun skýla þér undir vængjum sínum. Þar muntu finna öruggt skjól! Hann hefur lofað að vernda þig og frelsa.
Il te couvrira de ses plumes, et tu auras retraite sous ses ailes; sa vérité sera ton bouclier et ton écu.
5 Nú þarftu ekki lengur að óttast ógnir myrkursins, né örina sem þýtur að morgni.
Tu ne craindras pas les terreurs de la nuit, ni la flèche qui vole de jour,
6 Heldur ekki drepsótt næturinnar né skelfingu um hábjartan dag.
Ni la mortalité qui marche dans les ténèbres, ni la destruction qui ravage en plein midi.
7 Þótt þúsund falli mér við hlið og tíu þúsund mér til hægri handar, þá mun hið illa ekki ná til mín.
Qu'il en tombe mille à ton côté et dix mille à ta droite, elle n'approchera point de toi.
8 Ég mun horfa á þegar óguðlegum er refsað en sjálfur vera óhultur,
Seulement tu considéreras de tes yeux et tu verras la punition des méchants.
9 því að Drottinn er skjól mitt! Ég hef valið hinn hæsta Guð mér til varnar.
Car tu es mon refuge, ô Éternel! Tu as pris le Très-Haut pour ton asile.
10 Hvernig ætti þá ógæfa að yfirbuga mig eða plága að nálgast hús mitt?
Aucun mal ne t'atteindra, aucune plaie n'approchera de ta tente.
11 Eins skipar hann englum sínum að vernda þig, hvar sem þú ert.
Car il ordonnera à ses anges de te garder dans toutes tes voies.
12 Þeir munu styðja þig á göngunni og forða þér frá hrösun.
Ils te porteront dans leurs mains, de peur que ton pied ne heurte contre une pierre.
13 Þótt þú mætir ljóni eða snák, þá er ekkert að óttast – þú munt jafnvel troða þau fótum!
Tu marcheras sur le lion et sur l'aspic; tu fouleras le lionceau et le dragon.
14 Hefur Drottinn ekki sagt: „Vegna þess að þú elskar mig, mun ég frelsa þig. Ég bjarga þér af því að þú þekkir mig og veist að mér er óhætt að treysta.
Puisqu'il m'aime avec affection, dit le Seigneur, je le délivrerai; je le mettrai en sûreté, car il connaît mon nom.
15 Þegar þú kallar á mig, svara ég þér. Ég er með þér á hættustund, frelsa þig og held uppi heiðri þínum.
Il m'invoquera et je l'exaucerai; je serai avec lui dans la détresse; je l'en retirerai et le glorifierai.
16 Ég mun gefa þér langa og góða ævi og láta þig sjá hjálpræði mitt.“
Je le rassasierai de longs jours, et je lui ferai voir ma délivrance.
