Sálmarnir 91
1 Sæll er sá sem nýtur verndar hins hæsta og hvílir í skjóli hins almáttuga,
Khohni kah a huephael ah kho aka sa tah Tlungthang hlip ah rhaehrhong van ni.
2 sá sem getur sagt við Drottin: „Þú ert skjól mitt og vörn! Þú ert minn Guð, ég treysti þér!“
BOEIPA te, “Ka hlipyingnah neh ka rhalvong,” ka ti eh. Ka Pathen amah dongah ka pangtung eh.
3 Hann frelsar þig úr snörunni og bjargar þér undan plágunni.
Sayuep kah pael neh talnah duektahaw khui lamkah nang te amah loh n'huul ni.
4 Hann mun skýla þér undir vængjum sínum. Þar muntu finna öruggt skjól! Hann hefur lofað að vernda þig og frelsa.
A phaemul neh nang n'dah vaengah a phae hmuikah oltak photlinglen neh caempho khuiah na ying ni.
5 Nú þarftu ekki lengur að óttast ógnir myrkursins, né örina sem þýtur að morgni.
Khoyin kah birhihnah khaw, khothaih kah aka thui thaltang te khaw,
6 Heldur ekki drepsótt næturinnar né skelfingu um hábjartan dag.
Khohmuep ah aka pongpa duektahaw khaw, khothun ah aka rhoelrhak sak lucik khaw rhih boeh.
7 Þótt þúsund falli mér við hlið og tíu þúsund mér til hægri handar, þá mun hið illa ekki ná til mín.
Na kaep ah thawngkhat, na bantang ah thawngrha cungku mai cakhaw nang taengla ha thoeih mahpawh.
8 Ég mun horfa á þegar óguðlegum er refsað en sjálfur vera óhultur,
Na mik neh dawk na paelki vaengah halang rhoek kah a phainah te na hmu ni.
9 því að Drottinn er skjól mitt! Ég hef valið hinn hæsta Guð mér til varnar.
Namah loh, “BOEIPA tah ka hlipyingnah koinih, “na ti tih Khohni te na khuirhung la na khueh coeng.
10 Hvernig ætti þá ógæfa að yfirbuga mig eða plága að nálgast hús mitt?
Yoethae te nang taengla cuhu pawt vetih tlohtat loh na dap taengla ha moe mahpawh.
11 Eins skipar hann englum sínum að vernda þig, hvar sem þú ert.
Na longpuei boeih ah nang aka dawn ham a puencawn rhoek te a uen ni.
12 Þeir munu styðja þig á göngunni og forða þér frá hrösun.
A kut neh nang n'dom uh bitni, lungto dongah na kho na khuek ve.
13 Þótt þú mætir ljóni eða snák, þá er ekkert að óttast – þú munt jafnvel troða þau fótum!
Sathuengc a neh minta soah na cangdoek vetih, sathuengca neh tuihnam khaw na taelh ni.
14 Hefur Drottinn ekki sagt: „Vegna þess að þú elskar mig, mun ég frelsa þig. Ég bjarga þér af því að þú þekkir mig og veist að mér er óhætt að treysta.
Kai taengah a ven uh dongah, anih te ka hlawt van ni. Ka ming a ming dongah, anih te ka hoeptlang ni.
15 Þegar þú kallar á mig, svara ég þér. Ég er með þér á hættustund, frelsa þig og held uppi heiðri þínum.
Kai n'khue vaengah anih te a taengah ka doo ni. Kai loh citcai khuiah khaw anih te ka pumcum sak vetih, amah ka thangpom ni.
16 Ég mun gefa þér langa og góða ævi og láta þig sjá hjálpræði mitt.“
Anih khohnin sen neh ka kodam sak vetih, kamah kah khangnah te ka hmuh sak ni.
