Sálmarnir 9
1 Drottinn, ég vil lofa þig af öllu hjarta og segja öllum frá þínum dásamlegu verkum!
Au maître de chant. Sur l'air " Mort au fils ". Psaume de David. Je louerai Yahweh de tout mon cœur, je raconterai toutes tes merveilles.
2 Ég vil fagna, já, kætast þín vegna! Ég vil lofsyngja þér, Drottinn Guð, þú ert öllum guðum æðri.
Je me réjouirai et je tressaillerai en toi, je chanterai ton nom, ô Très-Haut.
3 Óvinir mínir hörfuðu undan, já, hrösuðu og fórust fyrir augliti þínu.
Mes ennemis reculent, ils trébuchent et tombent devant ta face.
4 Þú hefur látið mig ná rétti mínum, ábyrgst verk mín og sagt frá hásæti þínu að þau séu góð.
Car tu as fait triompher mon droit et ma cause, tu t'es assis sur ton trône en juste juge.
5 Þú hefur ávítað þjóðirnar og eytt illvirkjunum, þurrkað út nöfn þeirra að eilífu.
Tu as châtié les nations, tu as fait périr l'impie, tu as effacé leur nom pour toujours et à jamais.
6 Þið, óvinir mínir, eruð búnir að vera, og eigið ykkur ekki viðreisnar von. Drottinn mun eyða borgum ykkar og minning þeirra mun gleymast.
L'ennemi est anéanti! Des ruines pour toujours! Des villes que tu as renversées! Leur souvenir a disparu!
7 En Drottinn lifir að eilífu. Hann situr í hásæti sínu,
Mais Yahweh siège à jamais, il a dressé son trône pour le jugement.
8 sker úr málum þjóðanna og dæmir þær með réttvísi.
Il juge le monde avec justice, il juge les peuples avec droiture.
9 Allir kúgaðir komi til hans. Hann er skjól þeirra og athvarf á neyðarstundu.
Et Yahweh est un refuge pour l'opprimé, un refuge au temps de la détresse.
10 Allir þeir sem þekkja miskunn þína, Drottinn, treysta á hjálp þína. Þú hefur aldrei yfirgefið þá sem treysta þér.
En toi se confient tous ceux qui connaissent ton nom; car tu ne délaisses pas ceux qui te cherchent, Yahweh.
11 Lofsyngið Guði, honum sem býr í Jerúsalem! Víðfrægið dáðir hans um allan heiminn!
Chantez à Yahweh, qui réside en Sion, publiez parmi les peuples ses hauts faits.
12 Hann sem refsar morðingjum. Hann hlustar eftir þeim sem hrópa á réttlæti. Hann daufheyrist ekki við hrópum þeirra sem eru í nauðum staddir.
Car celui qui redemande le sang versé s'en est souvenu, il n'a point oublié le cri des affligés.
13 Og nú, Drottinn, miskunna þú mér, þú sérð hvernig óvinir mínir kvelja mig. Hríf mig úr þessari dauðans hættu.
" Aie pitié de moi, Yahweh, disaient-ils; vois l'affliction où m'ont réduit mes ennemis, toi qui me retires des portes de la mort,
14 Frelsa mig að ég geti lofað þig í allra áheyrn í hliðum Jerúsalem og glaðst yfir því að þú bjargaðir mér.
afin que je puisse raconter toutes les louanges, aux portes de la fille de Sion, tressaillir de joie à cause de ton salut. "
15 Þjóðirnar falla sjálfar í gryfjuna sem þær hafa grafið öðrum, þær hafa lent í eigin gildru.
Les nations sont tombées dans la fosse qu'elles ont creusée, dans le lacet qu'elles ont caché s'est pris leur pied.
16 Drottinn lætur svikráð þeirra koma þeim sjálfum í koll!
Yahweh s'est montré, il a exercé le jugement, dans l'œuvre de ses mains il a enlacé l'impie. (Higgaion) Séla.
17 Illmennin munu hrapa til heljar og eins verða örlög þeirra þjóða sem gleyma Drottni. (Sheol h7585)
Les impies retournent au schéol, toutes les nations qui oublient Dieu. (Sheol h7585)
18 Því að ekki verður skortur hinna snauðu umborinn endalaust og né hjálp fátæklinganna látin dragast lengur.
Car le malheureux n'est pas toujours oublié, l'espérance des affligés ne périt pas à jamais.
19 Ó, Drottinn, rís þú upp, dæm þjóðirnar og refsa þeim. Lát þær ekki hrósa sigri yfir þér!
Lève-toi, Yahweh! Que l'homme ne triomphe pas! Que les nations soient jugées devant ta face!
20 Lát þá skjálfa af ótta og skilja að þeir eru aðeins dauðlegir menn.
Répands sur elles l'épouvante, Yahweh; que les peuples sachent qu'ils sont des hommes! — Séla.
