Sálmarnir 89
1 Ég vil syngja um miskunn Drottins að eilífu! Ungir sem gamlir skulu fá að heyra um trúfesti þína.
Un psaume de méditation d'Étham, l'Israélite. Je chanterai éternellement tes miséricordes, ô Seigneur; de génération en génération ma bouche annoncera ta vérité.
2 Elska þín og náð vara að eilífu og trúfesti þín stendur óhögguð eins og himinninn.
Car tu as dit: La miséricorde sera édifiée pour tous les siècles; ta vérité sera établie dans les cieux.
3 Svo segir Drottinn Guð: „Ég hef gert sáttmála við Davíð, minn útvalda þjón.
J'ai fait alliance avec mes élus; j'ai juré à David mon serviteur:
4 Ég hef unnið þann eið, að afkomendur hans skuli sitja á konungsstóli héðan í frá og að eilífu!“
Durant tous les siècles, j'établirai ta race, et j'édifierai ton trône pour les générations des générations.
5 Himinninn lofi máttarverk þín, Drottinn og herskarar englanna vegsami trúfesti þína.
Les cieux témoignent de tes merveilles, Seigneur, et de ta vérité dans l'assemblée des saints.
6 Því að hver á himnum kemst í samjöfnuð við Guð? Hinn mesti meðal englanna, hver er hann við hlið Drottins?!
Qui, dans les nuées, sera l'égal du Seigneur? Qui sera semblable au Seigneur parmi les fils de Dieu?
7 Hinir voldugu englar nálgast hann með ótta og virðingu. Hann er ægilegur í þeirra augum.
Dieu est glorifié dans le conseil des saints; il est grand et redoutable pour tous ceux qui l'entourent.
8 Drottinn, þú konungur hinna himnesku hersveita, enginn kemst í samjöfnuð við þig! Trúfestin er einkenni þitt!
Seigneur, Dieu des années, qui te ressemble? tu es puissant, Seigneur, et ta vérité t'entoure.
9 Þú hefur hemil á ofstopa hafsins, stöðvar óveðursöldur. Með einu orði lægir þú þær.
Tu domines la puissance de la mer, et tu apaises la fureur de ses flots.
10 Þú rotaðir skrímslið, það lá marflatt – og tvístraðir óvinum þínum með undramætti.
Tu as humilié le superbe, comme un homme blessé, et par le bras de ta force tu as dispersé tes ennemis.
11 Himinninn og jörðin, allt er það þitt. Þú skapaðir það.
A toi sont les cieux, à toi la terre; tu as fondé l'univers et les êtres qu'il contient.
12 Þú skapaðir norðrið og suðrið líka. Tabor og Hermon kætast, hin háu fjöll, sem hönd þín gjörði.
Tu as créé l'aquilon et la mer; Hermon et Thabor, à ton nom, tressailliront d'allégresse.
13 Mikill er máttur þinn! Hægri hönd þín er upphafin í mætti og dýrð!
Ton bras est inséparable de la puissance; que ta main s'affermisse; que ta droite soit exaltée.
14 Tvær eru undirstöður hásætis þíns: Réttvísi og réttlæti, og miskunn og trúfesti eru fylgdarsveinar þínir.
La justice et le jugement sont les bases de ton trône; la miséricorde et la vérité marcheront devant ta face.
15 Sælir eru þeir sem heyra fagnaðarópið – þeir sem ganga í ljósinu sem stafar frá Drottni.
Heureux le peuple qui connaît les cris de joie; Seigneur, il cheminera en la lumière de ton visage.
16 Þín vegna gleðjast þeir alla daga og fagna yfir þínum réttlátu verkum.
Et tout le jour il tressaillira d'allégresse à ton nom; et il sera exalté dans ta justice.
17 Þú ert styrkur þeirra. Þetta er undursamlegt! Já, við hressumst og gleðjumst því við vitum að þú hefur velþóknun á okkur!
Car tu es la gloire de leur force; et, en ton bon plaisir, notre front sera exalté.
18 Sjálfur Drottinn er okkar vörn og hann, hinn heilagi í Ísrael – sjálfur Guð – hefur gefið okkur konung.
Notre aide vient du Seigneur, du Saint d'Israël, notre Roi.
19 Þú talaðir við spámann þinn í sýn og sagðir: „Ég hef fundið rétta manninn meðal fólksins, hann skal verða konungur!
Autrefois tu as parlé à tes fils en une vision; et tu as dit: J'ai mis mon aide sur le puissant; j'ai exalté l'élu de mon peuple.
20 Það er Davíð, þjónn minn! Ég hef smurt hann minni heilögu olíu.
J'ai trouvé David, mon serviteur; je l'ai oint en ma sainte miséricorde.
21 Ég vil veita honum kraft og styrkja hann á göngunni.
Car ma main le secourra, et mon bras le fortifiera.
22 Óvinir hans skulu ekki fella hann, né illmennin kúga hann.
Nul ennemi ne réussira contre lui, et le fils de l'iniquité ne se présentera point pour l'affliger.
23 Ég mun láta hann sjá er ég eyði óvinum hans og þurrka út hatursmenn hans.
Et je frapperai ses ennemis devant sa face, et je mettrai en fuite ceux qui le haïssent.
24 Ég mun stöðugt vernda hann og blessa og umvefja hann elsku minni. Mín vegna mun hann verða mikill.
Et ma vérité et ma miséricorde sont avec lui; et en mon nom, sa puissance sera exaltée.
25 Ríki hans mun ná frá Miðjarðarhafi til Evfratfljóts.
Et je poserai sa main gauche sur la mer, et sa droite sur les fleuves.
26 Hann mun segja við mig: „Þú ert faðir minn, Guð minn, klettur hjálpræðis míns.“
Il m'invoquera, disant: tu es mon père, ô mon Dieu, et le défenseur de mon salut.
27 Ég mun líta á hann sem frumgetinn son minn og gera hann fremstan meðal konunga jarðarinnar.
Et moi je le tiendrai pour mon premier-né; je l'élèverai au-dessus des rois de la terre.
28 Ég mun elska hann að eilífu og vera honum góður. Ég mun halda sáttmála minn við hann að eilífu.
Dans tous les siècles, je lui garderai ma miséricorde, et mon alliance lui sera fidèle.
29 Hann mun aldrei skorta erfingja og hásæti hans mun standa um eilífð eins og himinninn.
Et j'affermirai sa race dans les siècles des siècles, et son trône comme les jours du ciel.
30 Ef afkomendur hans hafna lögmáli mínu og óhlýðnast mér,
Si ses fils abandonnent ma loi, s'ils ne marchent point selon mes commandements,
31 þá mun ég hegna þeim,
S'ils profanent mes préceptes, s'ils ne gardent pas mes ordonnances,
32 en aldrei mun ég þó hætta að miskunna þeim,
Je visiterai leurs iniquités avec ma verge, et leurs péchés avec mon fouet.
33 né bregðast loforði mínu.
Mais je n'éloignerai pas entièrement de lui ma miséricorde, et je ne ferai point tort à ma vérité.
34 Nei, sáttmála minn mun ég alls ekki rjúfa. Ekkert orða minna tek ég aftur.
Je ne violerai point mon alliance, et ce qui est sorti de mes lèvres, je ne le révoquerai pas.
35 Ég hef heitið Davíð því (og hinn heilagi Guð talar sannleika)
J'ai juré une fois par ma sainteté que je ne mentirais pas à David.
36 að konungsætt hans mun vara um aldir alda, já rétt eins og sólin!
Sa postérité durera dans tous les siècles.
37 Konungdómur hans skal standa að eilífu eins og tunglið, – trúfasta vitnið á himninum!“
Son trône sera devant moi comme le soleil et comme la lune, et il y en a un témoin fidèle dans les cieux.
38 En, – hvers vegna hefur þú þá útskúfað mér?! Hafnað þeim sem þú valdir til konungs?
Cependant, Seigneur, tu as repoussé et méprisé, tu as rejeté ton Christ.
39 Hefur þú rofið sáttmálann við hann? Þú sem kastaðir kórónu hans í skítinn!
Tu as aboli l'alliance faite avec ton serviteur; tu as profané sa sainteté sur la terre.
40 Múra hans hefur þú brotið og rifið niður varnarvirkin.
Tu en as abattu les clôtures, et de ses défenses tu as fait un épouvantail.
41 Allir vegfarendur ræna hann. Hann er til háðungar nágrönnum sínum.
Tous ceux qui ont passé par le chemin l'ont pillé; il est devenu un opprobre pour ses voisins.
42 Þú magnaðir óvini hans gegn honum, og nú kætast þeir!
Tu as exalté la droite de ses ennemis; tu les as tous réjouis.
43 Þú slóst sverð hans til jarðar og neitaðir honum um hjálp í bardaganum.
Tu as ôté la force à son glaive, et dans la guerre tu ne l'as point secouru.
44 Þú hefur bundið enda á vegsemd hans og hrint hásæti hans um koll.
Tu as terni sa pureté; tu as brisé son trône contre terre.
45 Hann lítur út sem öldungur þótt ungur sé, og það er af þínum völdum. Þú hefur hulið hann skömm.
Tu as abrégé les jours de son règne; tu as versé sur lui la honte.
46 Ó, Drottinn, hve lengi á þetta ástand að vara? Ætlar þú að fela þig fyrir mér að eilífu? Hve lengi á reiði þín að brenna?
Jusques à quand, Seigneur, te détourneras-tu pour notre perte? Jusques à quand ta colère brûlera-t-elle comme un feu?
47 Mundu hve mannsævin er stutt og að verk okkar flestra eru hégómleg og smá.
Souviens-toi de ma substance; est-ce donc en vain que tu as créé tous les enfants des hommes?
48 Enginn maður lifir endalaust. Öll deyjum við að lokum. Og hver getur stigið upp úr gröf sinni? (Sheol h7585)
Quel est l'homme qui vivra et ne verra point la mort, qui retirera son âme de la main de l'enfer? (Sheol h7585)
49 Drottinn, hvar er nú kærleikur þinn til mín? Hvar er gæskan sem þú lofaðir Davíð með eiði?
Où sont, Seigneur, tes antiques miséricordes que tu avais promises à David, en ta vérité?
50 Veistu það, Drottinn, að öll þjóðin hæðist að mér!
Souviens-toi, Seigneur, de l'opprobre que j'ai renfermé en mon sein, et que tes serviteurs ont souffert de la part de maintes nations.
51 Óvinir þínir spotta mig, manninn sem þú útvaldir til konungs.
Cet opprobre, ô Seigneur, est venu de tes ennemis; ils nous imputent à opprobre la récompense de ton Christ.
52 En þrátt fyrir allt og allt, sé Drottinn lofaður um eilífð! Amen, amen.
Béni soit le Seigneur dans l'éternité. Ainsi soit-il! Ainsi soit-il!
