Sálmarnir 81
1 Guð er okkar styrkur! Syngið lofsöng og fagnið fyrir Guði Ísraels!
“For the leader of the music. On the Gittith. A psalm of Asaph.” Sing joyfully to God, our strength! Shout with gladness to the God of Jacob!
2 Syngið lofsöng og berjið bumbur, sláið strengi hörpunnar og látið gígjurnar hljóma!
Raise a song, and strike the timbrel, The sweet-sounding harp, and the psaltery!
3 Lúðurinn hvelli! Komið til fagnaðar þegar tunglið er fullt og fjölmennið á hátíðir Drottins.
Blow the trumpet at the new moon; At the full moon, also, on our festal day!
4 Þetta er regla í Ísrael; boðorð frá Guði Jakobs.
For this is a statute for Israel, A law of the God of Jacob;
5 Við höldum hátíð og minnumst sigurs Drottins á Egyptum þegar við vorum þrælar þar í landi. Ég heyrði ókunna rödd sem sagði:
He appointed it as a memorial in Joseph, When he went out of the land of Egypt, Where he heard a language which he knew not.
6 „Ég vil varpa af þér byrðinni, losa af þér ánauðarfjötrana.“
“I relieved [[said he]] thy shoulders from their burden; Thy hands were removed from the hod.
7 Og hann hélt áfram: „Þú hrópaðir í neyðinni og ég frelsaði þig. Ég svaraði þér úr þrumuskýi. Ég reyndi trú þína hjá Meríba, þar sem þorstinn var sár.
Thou didst call in trouble, and I delivered thee; In the secret place of thunder I answered thee; I proved thee at the waters of Meribah. (Pause)
8 Hlustaðu nú á mig, þjóð mín, þegar ég áminni þig. Ísrael, ó, að þú vildir hlýða mér.
Hear, O my people! and I will admonish thee! O Israel! that thou wouldst hearken to me!
9 Engum öðrum guðum mátt þú þjóna og ekki tilbiðja neina útlenda guði.
Let there be no strange god within thee, Nor worship thou any foreign god!
10 Því að það var ég, Drottinn, Drottinn Guð þinn sem leiddi þig út úr Egyptalandi. Prófa þú mig einu sinni enn. Opnaðu munninn og sjáðu hvort ég muni ekki fylla hann. Þú munt vissulega fá hjá mér hverja þá blessun sem þú þarft!
I Jehovah am thy God, Who brought thee out of the land of Egypt: Open wide thy mouth, and I will fill it!
11 Nei, annars – þjóð mín vill ekki hlusta á mig. Ísrael kærir sig ekki um mig.
But my people would not listen to my voice, And Israel would not hearken to me.
12 Þess vegna leyfi ég þeim að ráfa í blindni á vegum þrjósku sinnar og lifa eftir sínum eigin girndum.
So I gave them up to the obstinacy of their hearts, And they walked according to their own devices.
13 Aðeins ef þjóð mín vildi hlusta á mig! Ó, að Ísrael kysi nú að fylgja mér, ganga á mínum vegum!
“O that my people had hearkened to me! That Israel had walked in my ways!
14 Þá mundi ég skjótlega brjóta óvini þeirra á bak aftur – reiða hnefann gegn kúgurum þeirra.
Soon would I have brought low their enemies, And turned my hand against their adversaries.
15 Þá mundu hatursmenn Drottins skríða fyrir honum og ógæfa þeirra vara við.
The haters of Jehovah should have become suppliants to them, And their prosperity should have endured for ever.
16 En ykkur mundi hann ala vel! Já, gefa ykkur hunang úr klettaskoru!“
With the finest of the wheat I would have fed them, And with honey out of the rock would I have satisfied them.”
