Sálmarnir 80
1 Þú hirðir Ísraels sem leiðir þjóð þína eins og hjörð. Þú Guð sem situr á hásæti uppi yfir verndarenglunum, beygðu þig niður og hlustaðu á bæn mína. Láttu veldi þitt birtast í geisladýrð!
Pour le chef musicien. Sur l'air de « The Lilies of the Covenant ». Un psaume d'Asaph. Écoute-nous, berger d'Israël, toi qui conduis Joseph comme un troupeau, vous qui êtes assis au-dessus des chérubins, resplendissez.
2 Leyfðu ættkvíslum Efraíms, Benjamíns og Manasse að verða vitni að því er þú frelsar okkur með mætti þínum.
Devant Ephraïm, Benjamin et Manassé, réveillez votre force! Viens nous sauver!
3 Dragðu okkur til þín á ný, ó Guð. Líttu til okkar með velþóknun og kærleika, það er okkar eina von.
Tourne-nous à nouveau, Dieu. Faites briller votre visage, et nous serons sauvés.
4 Ó, Drottinn, þú Guð sem stjórnar hersveitum himnanna, hve lengi ætlar þú að draga bænheyrsluna og láta reiði þína haldast?
Yahvé, Dieu des Armées, jusqu'à quand seras-tu en colère contre la prière de ton peuple?
5 Þú hefur alið okkur á sorg og sút
Tu les as nourris avec le pain des larmes, et leur a donné des larmes à boire en grande quantité.
6 og gert okkur að andstyggð í augum nágrannaþjóðanna sem hæða okkur og spotta.
Tu fais de nous une source de discorde pour nos voisins. Nos ennemis rient entre eux.
7 Drottinn hersveitanna, dragðu okkur til þín á ný. Líttu til okkar með velþóknun og kærleika, annars er úti um okkur.
Retourne-nous, Dieu des Armées. Faites briller votre visage, et nous serons sauvés.
8 Þú fluttir okkur frá Egyptalandi eins og gæðavínvið, upprættir heiðingjana og gróðursettir okkur í landinu.
Tu as fait sortir d'Égypte une vigne. Tu as chassé les nations, et tu l'as planté.
9 Þú plægðir jörðina og braust landið, við skutum rótum og klæddum hæðirnar.
Vous avez défriché le terrain pour cela. Il s'est profondément enraciné, et a rempli la terre.
10 Við skyggðum á fjöllin og breiddum úr okkur eins og greinar sedrustrésins,
Les montagnes étaient couvertes de son ombre. Ses branches étaient comme les cèdres de Dieu.
11 þöktum landið frá Miðjarðarhafi og allt til Evfrat.
Il a envoyé ses branches vers la mer, ses pousses à la rivière.
12 En nú hefur þú brotið niður múra okkar og eftir stöndum við varnarlausir.
Pourquoi avez-vous abattu ses murs? pour que tous ceux qui passent par le chemin le cueillent?
13 Landið hefur verið eytt og er nú orðið að bústað villidýra.
Le sanglier qui sort du bois le ravage. Les animaux sauvages des champs s'en nourrissent.
14 Við biðjum þig, þú Guð hinna himnesku hersveita, komdu og blessaðu okkur. Líttu niður af himni, sjáðu þjáningar okkar og hlúðu að þessum vínviði þínum!
Tourne encore, nous t'en supplions, Dieu des armées. Regardez du haut du ciel, et voyez, et visitez cette vigne,
15 Vernda það sem þú sjálfur gróðursettir, einkasoninn þinn!
le cep que ta main droite a planté, la branche que tu as rendue forte pour toi-même.
16 Óvinirnir lögðu okkur að velli og kveiktu í borgunum. Þeir farast fyrir augliti þínu!
Il est brûlé par le feu. C'est coupé. Ils périssent à votre réprimande.
17 Styrktu manninn sem þú elskar, soninn sem þú valdir
Que ta main soit sur l'homme de ta droite, sur le fils de l'homme que tu as rendu fort pour toi.
18 og við munum aldrei snúa við þér baki. Lífgaðu okkur á nýjan leik og þá skulum við ákalla þig.
Nous ne nous détournerons donc pas de vous. Ranime-nous, et nous invoquerons ton nom.
19 Drottinn, Guð hersveitanna, dragðu okkur til þín á ný. Líttu niður til okkar og láttu okkur sjá velþóknun þína.
Retourne-nous, Yahvé, Dieu des armées. Fais briller ton visage, et nous serons sauvés.
