< Sálmarnir 73 >

1 Guð er góður við Ísrael! Hann er góður þeim sem hreinlyndir eru.
Zabura ta Asaf. Tabbatacce Allah mai alheri ne ga Isra’ila, ga waɗanda suke masu tsabta a zuciya.
2 En hvað um mig? Ég var kominn á ystu nöf. Það munaði engu að mér skrikaði fótur og ég félli!
Amma game da ni, ƙafafuna suna gab da yin santsi; tafin ƙafana ya yi kusan zamewa.
3 Ég hafði fyllst gremju út af velgengni hinna hrokafullu.
Gama na yi kishin masu girman kai sa’ad da na ga cin gaban da masu mugunta suke yi.
4 Þeim virtist ganga allt í haginn. Þeir eru hraustir og sterkir.
Ba sa yin wata fama; jikunansu lafiya suke da kuma ƙarfi.
5 Þeir virðast lausir við alla erfiðleika og áföll sem henda aðra.
Ba sa shan wata wahalar da sauran mutane ke sha; ba su da damuwa irin na’yan adam.
6 Hrokinn er eins og glitrandi festi um háls þeirra og þeir eru sveipaðir ofríki eins og skikkju.
Saboda girman kai ya zama musu abin wuya; tā da hankali ya zama musu riga.
7 Þeir belgjast út af offitu og augu þeirra tútna af ágirnd.
Daga mugayen zukatansu laifi kan fito mugaye ƙulle-ƙullen da suke cikin zukatansu ba su da iyaka.
8 Þeir hæðast að Guði og hafa í hótunum við fólk hans. Hroki er í hverju orði.
Suna ba’a, suna faɗin mugayen abubuwa; cikin girman kan suna barazana yin danniya.
9 Þeir stæra sig gegn himninum og blaðrið í þeim heyrist um allar jarðir.
Bakunansu na cewa sama na su ne, kuma harsunansu sun mallaki duniya.
10 Þjóð Guðs er orðlaus og gleypir í sig boðskap þeirra.
Saboda haka mutanensu sun juya gare su suna kuma shan ruwa a yalwace.
11 „Guð virðist láta þá í friði, “segir fólk,
Suna cewa, “Yaya Allah zai sani? Mafi Ɗaukaka yana da sani ne?”
12 „já, þessir guðleysingjar lifa áhyggjulausu lífi og verða ríkari með hverjum degi.“
Ga yadda mugaye suke, kullum ba su da damuwa, arzikinsu yana ta ƙaruwa.
13 Hef ég eytt tíma mínum til einskis? Er til nokkurs að kappkosta að lifa heiðvirðu lífi?
Tabbatacce a banza na bar zuciyata da tsabta; a banza na wanke hannuwa don nuna rashin laifi.
14 Allt sem ég hef upp úr því er erfiði og strit – alla daga, sí og æ!
Dukan yini na sha annoba; an hukunta ni kowace safiya.
15 Ef ég talaði með þessum hætti, væri ég að bregðast lýð þínum.
Da na ce, “Zan faɗa haka,” da na bashe’ya’yanka.
16 En þetta er samt svo torskilið – velgengni þeirra sem hata Drottin.
Sa’ad da na yi ƙoƙari in gane wannan, sai ya zama danniya a gare ni
17 En dag einn fór ég í helgidóm Drottins til að íhuga, og þá hugleiddi ég framtíð þessara vondu manna.
sai da na shiga wuri mai tsarki na Allah; sa’an nan na gane abin da ƙarshensu zai zama.
18 Sá vegur sem þeir ganga mun enda í skelfingu. Skyndilega mun þeim skrika fótur og þeir hrasa og steypast fram af brúninni, niður í hyldýpið.
Tabbatacce ka sa su a ƙasa mai santsi; ka jefar da su ga hallaka.
19 Það verður snöggur endir á allri „gæfunni“, skyndileg tortíming.
Duba yadda suka hallaka farat ɗaya, razana ta share su gaba ɗaya!
20 Líf þeirra líkist draumi. Þeir munu vakna til veruleikans, eins og þegar menn vakna af draumsvefni og sjá að allt var ímyndun ein!
Kamar yadda mafarki yake sa’ad da mutum ya farka, haka yake sa’ad da ka farka, ya Ubangiji, za ka rena su kamar almarai.
21 Þegar ég skyldi þetta, fylltist ég hryggð og leið illa.
Sa’ad da zuciyata ta ɓaci hankalina kuma ya tashi,
22 Ég sá hve heimskur og fávís ég var. Ég hlýt að vera eins og skynlaus skepna í þínum augum, Guð!
na zama marar azanci da jahili; na zama kamar dabba a gabanka.
23 En samt elskar þú mig! Þú heldur í hægri hönd mína og varðveitir mig.
Duk da haka kullum ina tare da kai; ka riƙe ni a hannun damana.
24 Og áfram munt þú leiða mig með vísdómi þínum og speki.
Ka bishe ni da shawararka, bayan haka kuma za ka kai ni cikin ɗaukaka.
25 Hvern á ég að á himnum nema þig? Og þú ert sá sem ég þrái mest á jörðu!
Wa nake da shi a sama in ba kai ba? Ba na kuma sha’awar kome a duniya in ban da kai.
26 Heilsu minni hrakar og hjarta mitt þreytist, en Guð lifir! Hann er styrkur minn, ég fæ að tilheyra honum að eilífu.
Jikina da zuciyata za su iya raunana, amma Allah ne ƙarfin zuciyata da kuma rabona har abada.
27 Drottinn, þeir sem hafna þér munu farast, því að þú eyðir þeim sem þjóna öðrum guðum.
Waɗanda suke nesa da kai za su hallaka; kakan hallaka dukan waɗanda suke maka rashin aminci.
28 En hvað um mig? Ég vil komast eins nálægt Guði og ég get! Ég hef kosið að trúa á Drottin. Hann er skjól mitt. Ég vil vitna um það í allra áheyrn að margsinnis hefur hann bjargað mér á undursamlega hátt.
Amma game da ni, yana da kyau in kasance kusa da Allah. Na mai da Ubangiji Mai Iko Duka mafakata; zan yi shelar dukan ayyukanka.

< Sálmarnir 73 >