Sálmarnir 73
1 Guð er góður við Ísrael! Hann er góður þeim sem hreinlyndir eru.
Asaph kah Tingtoenglung Thinko aka caih Israel taengah Pathen tah then taktak.
2 En hvað um mig? Ég var kominn á ystu nöf. Það munaði engu að mér skrikaði fótur og ég félli!
Tedae kai tah ka kho he bet bung khaw bung bangla, ka khokan paloe khaw paloe pawt bangla ka om.
3 Ég hafði fyllst gremju út af velgengni hinna hrokafullu.
Halang rhoek loh ngaimongnah neh a thangthen uh te ka hmuh vaengah ka thatlai coeng.
4 Þeim virtist ganga allt í haginn. Þeir eru hraustir og sterkir.
Amih tah dueknah dongah thuengthuelnah om pawt tih, a pumtak khaw len.
5 Þeir virðast lausir við alla erfiðleika og áföll sem henda aðra.
hlanghing kah thakthaenah loh amih te nan pawt tih hlanghing taengkah lucik khaw ya uh pawh.
6 Hrokinn er eins og glitrandi festi um háls þeirra og þeir eru sveipaðir ofríki eins og skikkju.
Te dongah hoemnah te amih kah oihnun la om tih, a kuthlahnah hnisui a khuk uh.
7 Þeir belgjast út af offitu og augu þeirra tútna af ágirnd.
A mik tha te coe tih, a thinko ngaihlihnah loh vikvuek uh.
8 Þeir hæðast að Guði og hafa í hótunum við fólk hans. Hroki er í hverju orði.
Boethae neh palawm uh tih cal uh. Hnaemtaeknah neh a sang la cal uh.
9 Þeir stæra sig gegn himninum og blaðrið í þeim heyrist um allar jarðir.
A ka te vaan ah a tael dae a lai loh diklai ah cet.
10 Þjóð Guðs er orðlaus og gleypir í sig boðskap þeirra.
Te dongah a pilnam loh hela ha mael ha mael tih khuengrhueng tui a yawn uh.
11 „Guð virðist láta þá í friði, “segir fólk,
Te vaengah, “Pathen loh metlam a ming tih, Khohni taengah lungming khaw om van nim,” a ti uh.
12 „já, þessir guðleysingjar lifa áhyggjulausu lífi og verða ríkari með hverjum degi.“
Amih halang rhoek pataeng kumhal ah a khuehtawn loh thayoeituipan la a rhoeng pah daeta ke.
13 Hef ég eytt tíma mínum til einskis? Er til nokkurs að kappkosta að lifa heiðvirðu lífi?
A poeyoek la ka thinko ka saelh tih, cimnah neh ka kut ka silh dae.
14 Allt sem ég hef upp úr því er erfiði og strit – alla daga, sí og æ!
Tedae hnin takuem lucik neh ka om tih mincang takuem ah kai taengah toelthamnah ha om.
15 Ef ég talaði með þessum hætti, væri ég að bregðast lýð þínum.
Te tlam te ka tae koinih na ca rhoek kah thawnpuei te kan hnukpoh tak ve ka ti.
16 En þetta er samt svo torskilið – velgengni þeirra sem hata Drottin.
Hekah he ming ham ka moeh dae ka mik ah thakthaenah la om.
17 En dag einn fór ég í helgidóm Drottins til að íhuga, og þá hugleiddi ég framtíð þessara vondu manna.
Pathen kah rhokso khuila ka kun daengah amih kah hmailong te ka yakming.
18 Sá vegur sem þeir ganga mun enda í skelfingu. Skyndilega mun þeim skrika fótur og þeir hrasa og steypast fram af brúninni, niður í hyldýpið.
Amih te long hnal ah na khueh tih pocinah la na cungku sak taktak.
19 Það verður snöggur endir á allri „gæfunni“, skyndileg tortíming.
Mikhaptok ah mueirhih loh imsuep neh a thup uh tih a cing te metlam a om uh.
20 Líf þeirra líkist draumi. Þeir munu vakna til veruleikans, eins og þegar menn vakna af draumsvefni og sjá að allt var ímyndun ein!
Haenghang hnukah mueimang bangla ka Boeipa loh amih kah mueihlip a haenghang vaengah hnael pah.
21 Þegar ég skyldi þetta, fylltist ég hryggð og leið illa.
Ka thinko loh khikhi hal tih ka hmuet a phawt vaengah.
22 Ég sá hve heimskur og fávís ég var. Ég hlýt að vera eins og skynlaus skepna í þínum augum, Guð!
Kai loh ka kotalh tih na hmaiah rhamsa bangla ka om khaw ka ming pawh.
23 En samt elskar þú mig! Þú heldur í hægri hönd mína og varðveitir mig.
Tedae kai tah nang taengah ka om taitu tih ka bantang kut nan tuuk.
24 Og áfram munt þú leiða mig með vísdómi þínum og speki.
Na cilsuep neh kai nan mawt tih thangpomnah hnukah kai nan khoem ni.
25 Hvern á ég að á himnum nema þig? Og þú ert sá sem ég þrái mest á jörðu!
Vaan dongah kai ham unim aka om. Tedae namah taengah ka om atah diklai ah ba khaw ka ngaih pawh.
26 Heilsu minni hrakar og hjarta mitt þreytist, en Guð lifir! Hann er styrkur minn, ég fæ að tilheyra honum að eilífu.
Ka pumsa neh ka thinko loh yawk mai suidae kumhal ah ka thinko kah lungpang neh ka hamsum la Pathen om.
27 Drottinn, þeir sem hafna þér munu farast, því að þú eyðir þeim sem þjóna öðrum guðum.
Namah lamkah a hlahloei loh a milh uh vaengah, nang taengah aka cukhalh boeih te na biit taktak coeng he.
28 En hvað um mig? Ég vil komast eins nálægt Guði og ég get! Ég hef kosið að trúa á Drottin. Hann er skjól mitt. Ég vil vitna um það í allra áheyrn að margsinnis hefur hann bjargað mér á undursamlega hátt.
Tedae kai loh kamah ham Pathen vang te ka kai. Na bitat cungkuem thui hamla ka hlipyingnah ka Boeipa Yahovah taengah a then ka khueh.
