Sálmarnir 7
1 Ég treysti þér, Drottinn, Guð minn, að þú frelsir mig frá þeim sem ofsækja mig.
Ra Anumzana nagri Anumzamoka, kagripi fra nekuanki, nahenaku'ma navrarizama ne-esagenka nagu'vazinka naza huo.
2 Þeir vilja ráðast á mig úr launsátri eins og ljón, særa mig og draga burt hálfdauðan. Láttu það ekki takast!
Ana'ma osnankeno'a laionimo'ma nehiaza hu'za nahe'za tagna taganu vazisageno mago vahe'mo'e huno eme naza huno nagura ovazigahie.
3 En Drottinn, ef ég hefði illt fyrir stafni
Ra Anumzana nagri Anumzamoka, nagrama vahe'ma zamazeri haviza huge, nzampima hazenke'zama mege,
4 – ef ég launaði gott með illu eða beitti nágranna mína órétti,
hazenke'a omne vahe kefo avu'ava huntege, agafa'a omne zante ha' vahe'ni'amofo feno rohumare'na erige'ma hu'nenuana geno'a,
5 þá væri réttlátt að þú létir óvini mína eyða mér, fella mig og fótum troða.
zamatrege'za ha' vahe'nimo'za narotgo hu'za nazeri'za zamaga kanonu kugusopafi nahetrenage'na ra nagigura nagesa ontahi'na frineno.
6 En Drottinn! Rís þú upp í reiði gegn ofstopa óvina minna. Vakna þú Drottinn! Láttu mig ná rétti mínum!
Ra Anumzamoka krimpa hezmantenka otinka, ha' vahe'niaramina kasi vazizana eri zamaveri huo. Otinka zamarimpama ahenenantaza ha' vaheni'a fatgo kavukva hunka refko huzmantenka knazana zamio.
7 Safnaðu saman öllum þjóðum. Taktu þér sæti hátt uppi yfir þeim og dæmdu syndir þeirra.
Atrege'za maka vahera emeri atru hu'za manigagisagenka, kagra manisga hunka mani'nenka kegava huzmanto.
8 En mig, Drottinn, lýstu mig réttlátan svo allir heyri, auglýstu réttlæti mitt og ráðvendni.
Ra Anumzana maka vahe'ma refko nehia Anumzamo nagrira refko huno keana, nagra fatgo hu'noe. Fatgo navu'nava'ene knare navu'nava hugeno, hazenke zani'a omane'neanki, marerisa Anumzamoka nagrira refko hunanto.
9 Stöðvaðu alla illsku, Drottinn, og blessa þá sem í einlægni tilbiðja þig. Því að þú, réttláti Guð, kannar hugarfylgsni mannanna og rannsakar viðhorf þeirra og tilgang.
Fatgo Anumzamoka kagra vahe'mofo antahintahine, tumo'enena negana Anumza mani'nananki, atregeno kefo zamavu'zmavama nehaza vahe'mokizmi kefo zamavu'zmava'mo'a vaganerena, fatgo avu'ava'ma nehaza vahera zamaza huge'za hankaveti'za maniho.
10 Guð er skjöldur minn. Hann mun vernda mig. Hann frelsar þá sem hjartahreinir eru.
Marerifa Anumzana agra hankoni'agino, agra tumo'amo'ma fatgoma hu'nea vahera zamagu'nevazie.
11 Guð er fullkomlega réttlátur dómari og dag hvern gremst honum illska hinna vondu.
Anumzamo'a fatgo huno keaga refko nehia Anumzankino, maka kna arimpa ahenezmante.
12 Ef þeir iðrast ekki mun hann bregða sverði og eyða þeim. Hann hefur spennt boga sinn
Hanki mago vahe'mo'ma agu'ama rukrahe osigeno'a, Anumzamo'a kazima'a kume neganeno, ati'a refagigino karina negreno retrotrara nehie.
13 og lagt eldlegar örvar á streng, – banvænar örvar.
Vahe'ma ahe fri ha' zama'a retro hunenteno, teve nefa'ane kevea'aramina retro hunente.
14 Hinn illi bruggar launráð og íhugar vélabrögð sín. Hann lætur til skarar skríða með lygum og svikum.
Kefo zamavu'zmava'zama nehaza vahe'mo'za kefo avu'ava zamo zamagu'afina avitege'za, a'nemo'za zamu'ene hazaza hu'za hazenke avu'ava zana zamu'ene hu'za krunagema hu'za kasenentaze.
15 Hann falli á eigin bragði.
Hagi iza'o vahe'moma taminogu'ma kerima kafintenimo'a, agra'a ana kerima kafintenia kerifi tamigahie.
16 Ofbeldið sem hann ætlaði öðrum, verði honum sjálfum að fjörtjóni.
Vahe'ma hazenkema hunte'nia hazenkemo'a rukrahe huno agri asenire ne-enigeno, vahe'ma azeri haviza hunaku retro'ma hania havizamo'a ete rukrahe huno agri kokovite egahie.
17 Ég lofa og vegsama Drottinn, því hann er góður. Ég vil lofsyngja nafni Drottins, honum sem er öllum drottnum æðri.
Fatgo avu'ava zama'agura Ra Anumzamofona susu hunente'na, muse zagame hu'na Ra Anumzana Marerifa Anumzamofona agia erisga hugahue.
