Sálmarnir 68
1 Þegar Guð rís á fætur þá tvístrast óvinir hans! Þeir sem hata hann flýja sem mest þeir mega.
“To the chief musician, by David, a Psalm or song.” Oh that God would arise, that his enemies might be scattered, and those that hate him might flee before him.
2 Blástu þeim burt eins og reyk í vindi! Bræddu þá eins og vax í eldi! Þannig munu óguðlegir tortímast fyrir Guði.
As smoke is driven off, so drive them away: as wax melteth before the fire, so let the wicked perish at the presence of God.
3 En hinir trúuðu skulu fagna. Þeir kætist og gleðjist
But the righteous shall rejoice; they shall exult before God: yea, they shall be exceedingly joyful.
4 og lofsyngi Guði! Hefjið lofsöng til hans sem ekur um á skýjunum. Nafn hans er Drottinn! Gleðjist og fagnið í nærveru hans.
Sing unto God, sing praises to his name; extol him who rideth upon the heavens: the Everlasting is his name, and rejoice before him.
5 Hann er faðir föðurlausra og verndari ekkna, hann er heilagur.
A father of the fatherless, and a judge of the widows, is God in his holy habitation.
6 Hann lætur hinn einmana komast heim aftur og leiðir fanga út í frelsið á ný. Þar verður sungið og fagnað! En uppreisnarmenn skulu búa við sult og seyru.
God places those who are solitary in the midst of their families: he bringeth out those who are bound unto happiness; but the rebellious dwell in a dry land.
7 Guð, þegar þú leiddir þjóð þína gegnum öræfin,
O God, when thou didst go forth before thy people, when thou didst tread along through the wilderness—Selah—
8 þá skalf jörðin og himnarnir nötruðu. Sínaífjall hneigði sig fyrir þér af virðingu og ótta – þér Guði Ísraels.
The earth quaked, also the heavens dropped at the presence of God, yea, this Sinai, at the presence of God, the God of Israel.
9 Þú, Guð, sendir regnskúrir yfir land þitt, hresstir það og endurnærðir.
Rain of beneficence didst thou pour down, O God, whereby thou didst truly strengthen thy heritage, when it was weary.
10 Þar settist þjóð þín að. Þú gafst hinum hrjáðu heimili og skjól.
Thy assembly dwelt therein: thou didst prepare it with thy goodness for the afflicted [people]. O God,
11 Drottinn lætur orð sín rætast og þegar hann talar flýja óvinirnir.
The Lord gave [happy] tidings; they are published by the female messengers, a numerous host.
12 Konurnar sem heima eru flytja gleðifrétt: „Óvinaherinn er flúinn, þeir sem vildu eyða öllu og umturna!“Og konur í Ísrael skipta herfanginu.
The kings of the armies flee away—flee away: yet she that tarried at home divideth the spoil.
13 Þær hylja sig með gulli og silfri, rétt eins og dúfan vængjum sínum!
When ye lie still between the folds [of your cattle], [ye will be like] the wings of the dove covered with sliver, and her pinions shining with flaming gold.
14 Þegar Guð stökkti óvinunum á flótta þá snjóaði á Salmonsfjalli.
When the Almighty scattered kings in the midst of her, then even in darkness shone light [as pure] as snow.
15 Þið voldugu Basanfjöll, þið illkleifu tindar!
A mountain of God is the mount of Bashan; many peaks hath the mount of Bashan.
16 Hvers vegna horfið þið með öfund til Síonar – fjallsins sem Drottinn hefur kosið sér til bústaðar?
Why watch ye enviously, ye many-peaked mountains, yonder mountain which God hath chosen for his residence? yea, the Lord will also dwell [there] for ever.
17 Með þúsundum vagna lagði Drottinn upp frá Sínaí og kom til síns heilaga musteris á Síon.
The chariots of God are two myriads; thousands of angels [follow him]: the Lord is among them: so is Sinai holy [among mountains].
18 Hann kleif fjöllin, tók með sér fjölda bandingja og veitti viðtöku gjöfum frá mönnum, jafnvel uppreisnarmönnum. Og nú býr hann hér!
Thou didst ascend on high, lead away captives, receive gifts among men, yea, even the rebellious, to dwell among them. O Lord God.
19 Lofaður sé Drottinn! Hann leiðir okkur dag eftir dag og hjálpar í öllum vanda.
Blessed be the Lord; day by day he loadeth us [with benefits]; our God is our salvation. (Selah)
20 Guð er hjálpræðisguð. Hann er alvaldur og bjargar frá dauða.
Our God is to us the God of salvation: and by the Eternal the Lord are the escapes from death.
21 En óvinum sínum eyðir hann, þeim sem þrjóskast og halda áfram á glæpabraut.
But God will crush the head of his enemies, the hairy skull of him who walketh in his guiltiness.
22 Hann segir: „Komið!“við óvini þjóðar sinnar, þá sem fela sig til fjalla eða í hafdjúpunum.
The Lord hath said, From Bashan will I bring back, I will bring back from the depths of the sea:
23 Þjóð hans vill troða þá undir, ganga í blóði þeirra og gefa hundum hræ þeirra.
In order that thou mayest wade with thy feet in blood, feeding the tongue of thy dogs from the enemies' blood.
24 Guð, konungur minn, gengur inn til musteris síns.
Men see thy goings forth, O God! the goings forth of my God, my King, into the sanctuary.
25 Fremst fara söngvarar, þá hljóðfæraleikarar og stúlkur sem slá taktinn.
First come singers, then follow players on instruments, in the midst of maidens playing on timbrels.
26 Allur Ísrael gleðjist með Guði, uppsprettu Ísraels á þessum hátíðardegi.
In assemblies bless ye God, [praise] the Lord, ye sprung from Israel's fountain.
27 Fremst fer Benjamínsætt, hún er minnst. Þá koma prinsar og öldungar Júda og síðan höfðingjar Sebúlons og Naftalí.
There Benjamin the youngest leadeth them on, the princes of Judah in purple robes, the princes of Zebulun, the princes of Naphtali.
28 Sýn þú, Guð, mátt þinn og styrk, því að mikla hluti hefur þú gert.
Thy God hath ordained the rule to thee: strengthen, O God, what thou hast wrought for us.
29 Konungar jarðarinnar gefa gjafir til musteris þíns í Jerúsalem.
Because of thy temple over Jerusalem shall kings bring presents unto thee.
30 Ávíta þú óvini okkar, Drottinn. Færðu þá hingað, sneypta og berandi skattinn! Tvístraðu þeim sem efna til ófriðar.
Rebuke the wild beasts hiding among the reeds, the troops of steers among the calves of nations, that hasten along with presents of silver. He scattereth nations that are eager for the fight.
31 Egyptar sendi gull og Bláland fórni höndum í lotningu til Guðs.
Nobles will come out of Egypt: Ethiopia will stretch forth eagerly her hands unto God.
32 Syngið frammi fyrir Drottni, þið konungsríki jarðarinnar, syngið honum lofgjörðarsöng,
Kingdoms of the earth, sing unto God; sing praises unto the Lord: (Selah)
33 honum, Guði eilífðar, sem ekur um himininn og talar með þrumuraust svo að undir tekur.
To him who rideth over the highest heavens, of ancient days: hear! he sendeth forth his voice, the voice of might.
34 Drottinn hefur máttinn! Dýrð hans ljómar yfir Ísrael og hans voldugu verk birtast á himninum.
Ascribe ye strength unto God: his excellency is over Israel, and his strength is in the skies.
35 Við krjúpum fyrir honum í lotningu og ótta í musteri hans. Ísraels Guð veitir þjóð sinni mátt og megin. Lofaður sé Guð!
Thou art tremendous, O God, from thy holy residences: O God of Israel, [thou art] he that givest strength and power unto [thy] people. Blessed be God.
