Sálmarnir 66
1 Allur heimurinn gleðjist með Guði!
Kumutungamiri wokuimba. Rwiyo. Pisarema. Danidzirai nomufaro kuna Mwari, imi nyika yose!
2 Lofið nafn hans, það er undursamlegt! Segið öllum frá máttarverkum hans!
Imbirai mukurumbira wezita rake; murumbidze zvikuru kukudzwa kwake!
3 Guð, hversu undursamleg eru verk þín! Máttur þinn er stórkostlegur! Ekki er að furða þótt óvinir þínir smjaðri fyrir þér.
Muti kuna Mwari, “Mabasa enyu anotyisa sei! Simba renyu iguru zvokuti vavengi venyu vanodedera pamberi penyu.
4 Lofaður sért þú um víða veröld!
Nyika yose inokukotamirai; vanokuimbirai nziyo dzokurumbidza, vanoimba nziyo dzokurumbidza zita renyu.” Sera
5 Komið og sjáið máttarverk Guðs! Mikil eru þau undur sem fólk hans fær að sjá og reyna.
Uyai muone zvaitwa naMwari, mabasa ake anotyisa sei pakati pavanhu!
6 Hann opnaði þeim veg í gegnum hafið! Þar gengu þeir yfir þurrum fótum. Hvílík gleði og fögnuður ríkti þann dag!
Akashandura gungwa rikava nyika yakaoma, vakafamba nomumvura zhinji netsoka dzavo, uyai, ngatifarei maari.
7 Drottinn mun ríkja að eilífu vegna máttar síns. Hann virðir vandlega fyrir sér mennina. Engir uppreisnarmenn þora að láta á sér bæra.
Anotonga nokusingaperi nesimba rake, meso ake anocherechedza ndudzi, vanomumukira ngavarege kumisidzana naye. Sera
8 Sérhver maður lofi Drottin og vegsami nafn hans.
Rumbidzai Mwari wedu, imi vanhu, inzwi rokurumbidzwa kwake ngarinzwike;
9 Hann gaf okkur lífið og hann verndar frá hrösun.
iye akachengetedza upenyu hwedu netsoka dzedu kuti dzirege kutedzemuka.
10 Þú, ó Guð, hreinsaðir okkur í eldi eins og silfur er hreinsað.
Nokuti imi, iyemi Mwari, makatiedza; mukatinatsa sesirivha.
11 Þú hefur fjötrað okkur og lokað inni og lagt á okkur byrðar.
Makatipinza mutorongo mukatitakudza mitoro pamisana yedu.
12 Þú lést hersveitir troða okkur fótum og við urðum að fara gegnum eld og vatn, en að lokum leiddir þú okkur út og inn í yndislegt land.
Makabvumira vanhu kukwira pamisoro yedu; takapinda mumoto nomumvura, asi makatiisa kunzvimbo ine zvakawanda.
13 Nú kem ég í helgidóm þinn, fórna og efni þannig heit mitt.
Ndichauya nezvibayiro zvinopiswa kutemberi yenyu, ndigozadzisa mhiko dzangu kwamuri,
14 Manstu, þegar ég var í nauðum staddur, þá gaf ég þér heit?
mhiko dzandakavimbisa nemiromo yangu, uye muromo wangu wakataura pandakanga ndiri munhamo.
15 Nú ber ég fram fórn mína: Hrúta, naut og kiðling. Megi reykurinn af fórnum þessum stíga upp til þín.
Ndichakubayirai mhuka dzakakora nechipiriso chamakondobwe; ndichabayirawo hando nembudzi. Sera
16 Komið og hlustið, þið sem óttist Drottin, og ég skal segja ykkur hvað hann hefur gert fyrir mig!:
Uyai munzwe, imi mose munotya Mwari; ndikuudzei zvaakandiitira.
17 Ég hrópaði til hans um hjálp, – og víst bjó lofgjörðin undir!
Ndakachema kwaari nomuromo wangu; rumbidzo yake yaiva parurimi rwangu.
18 En fyrst játaði ég synd mína, annars hefði ég ekki fengið svar.
Dai ndakanga ndaviga chivi mumwoyo mangu, Ishe aidai asina kundinzwa;
19 En hann heyrði bæn mína og hlustaði, gaf gaum að því sem ég sagði.
asi zvirokwazvo Mwari akateerera akanzwa inzwi rangu mumunyengetero.
20 Lof sé Guði! Hann vísaði ekki bæn minni á bug né tók miskunn sína frá mér.
Mwari ngaarumbidzwe, iye asina kuramba munyengetero wangu. Kana kudzivisa rudo rwake kwandiri!
