Sálmarnir 64

1 Ó, Drottinn, hlustaðu á neyðaróp mitt, verndaðu mig!

Аскултэ-мь гласул, Думнезеуле, кынд ӂем! Окротеште-мь вяца ымпотрива врэжмашулуй де каре мэ тем!

2 því að hópur af þorpurum og bófum hafa gert samsæri gegn mér.

Пэзеште-мэ де унелтириле челор рэй, де чата гэлэӂиоасэ а оаменилор нелеӂюиць!

3 Orð þeirra eru eins og rýtingur í bakið. Þeir hvæsa á mig og nísta hjarta mitt.

Ей ышь аскут лимба ка о сабие, ышь арункэ ворбеле лор амаре ка ниште сэӂець,

4 Þeir senda mér kaldar kveðjur úr launsátri, vinna verk sín í skyndi, eru hvergi smeykir.

ка сэ трагэ ын аскунс асупра челуй невиноват; траг асупра луй пе неаштептате, фэрэ ничо фрикэ.

5 Þeir sitja á svikráðum. Hittast á laun og leggja gildrur fyrir aðra. „Þetta sér enginn, “segja þeir.

Ей се ымбэрбэтязэ ын рэутатя лор: се сфэтуеск ымпреунэ ка сэ ынтиндэ курсе ши зик: „Чине не ва ведя?”

6 Þeir upphugsa ill verk og segja „Nú er allt klappað og klárt!“Hjörtu þeirra fyllast illsku og svikum.

Пун ла кале нелеӂюирь ши зик: „Ятэ-не гата, планул есте фэкут!” О прэпастие есте лэунтрул ши инима фиекэруя!

7 En Guð mun slá þá til jarðar. Eins og hendi sé veifað hittir örin þá

Дар Думнезеу арункэ сэӂець ымпотрива лор: деодатэ ятэ-й ловиць.

8 Tunga þeirra verður þeim að falli. Menn hrista höfuðið yfir þeim og

Лимба лор ле-а причинуит кэдеря, ши тоць чей че-й вэд клатинэ дин кап.

9 ótta slær á alla. Þeir játa mikilleik Guðs og hans voldugu verk, gefa gætur að því sem hann gerir.

Тоць оамений сунт куприншь де фрикэ, ши мэртурисеск: „Ятэ че а фэкут Думнезеу” ши рекуноск кэ ачаста есте лукраря Луй!

10 En hinir trúuðu munu fagna í Drottni, leita hjálpar hans og hrósa sigri með honum.

Чел неприхэнит се букурэ ын Домнул ши ын Ел ышь каутэ скэпаря; тоць чей ку инима фэрэ приханэ се лаудэ кэ сунт феричиць.