< Sálmarnir 56 >

1 Drottinn, miskunna þú mér, því að liðlangan daginn sækja óvinir mínir að.
Malooy ka kanako, Oh Dios, kay ang tawo buot motukob kanako: Sa tibook nga adlaw, sa nagapakig-away siya kanako, iyang gidaugdaug ako.
2 Fjandmennirnir ryðjast fram, fjölmennt lið, þeir ætla að drepa mig.
Ang akong mga kaaway buot molamoy kanako sa tibook nga adlaw; Kay daghan (sila) nga nagapakigaway nga mapahitas-on batok kanako.
3 Þegar ég er hræddur, set ég traust mitt á þig.
Sa panahon nga mahadlok ako, Ibutang ko ang pagsalig ko diha kanimo.
4 Ég treysti loforðum Guðs og veit því að þessir óvinir munu ekki ná mér, þeir eru aðeins dauðlegir menn!
Sa Dios (magadayeg ako sa iyang pulong), Sa Dios gibutang ko ang akong pagsalig, dili ako mahadlok; Unsay mabuhat sa unod alang kanako?
5 Þeir vinna gegn mér með öllum ráðum og hugsa um það eitt að fella mig.
Sa tibook nga adlaw ginabalit-ad nila ang akong mga pulong: Ang tanan nilang mga hunahuna batok kanako alang sa kadautan.
6 Þeir áreita mig, sitja um mig. Þeir liggja í leyni eins og stigamenn, hlusta eftir fótataki mínu og leggja ör á streng.
Nanagtigum (sila) sa pagtingub, nanagtago (sila) sa ilang kaugalingon, Nanagtimaan (sila) sa akong mga lakang, Bisan pa (sila) nanaghulat alang sa akong kalag.
7 Þeir halda sig sleppa við refsingu, og komast undan, en Drottinn, láttu þá fá makleg málagjöld, annað er ekki réttlátt.
Makakalagiw ba (sila) pinaagi sa pagpakasala? Oh Dios, sa imong kaligutgut pukanon mo ang mga katawohan.
8 Þú þekkir alla hrakninga mína og tár, já, þekkir þau með tölu!
Nagaisip ikaw sa akong mga pagsuroy-suroy: Ibutang mo ang akong mga luha sa imong botella; Wala ba (sila) diha sa imong basahon?
9 Þegar ég hrópa til þín um hjálp, breytist bardaginn. Óvinir mínir flýja! Þá veit ég að Guð er með mér! Hann liðsinnir mér!
Unya pagapasibogon ang akong mga kaaway sa adlaw nga ako mosangpit: Niini maila ko nga ang Dios dapig kanako.
10 Með hjálp Guðs mun ég lofa orð hans, já vissulega mun ég lofa orð hans.
Sa Dios (ako magadayeg sa iyang pulong), Kang Jehova (ako magadayeg sa iyang pulong),
11 Ég treysti Guði. Loforð hans eru dásamleg! Ég óttast ekki svikráð mannanna – hvað geta þeir gert mér?!
Sa Dios gipahaluna ko ang akong pagsalig, dili ako mahadlok; Unsay mabuhat sa tawo alang kanako?
12 Drottinn, ég vil standa við orð mín og þakka þér hjálpina!
Sa ibabaw nako, ania ang imong mga panaad, Oh Dios: Pagahatagan ko ikaw sa mga halad-sa-pasalamat.
13 Þú hefur frelsað mig frá dauða og forðað frá hrösun og þess vegna fæ ég að njóta ljóss og lífs með þér.
Kay giluwas mo ang akong kalag gikan sa kamatayon; Wala mo ba luwasa ang akong mga tiil gikan sa pagkahulog, Aron ako magalakaw sa atubangan sa Dios Diha sa kahayag sa mga buhi?

< Sálmarnir 56 >