< Sálmarnir 49 >
1 Hlustið nú háir og lágir, ríkir og fátækir.
For the Chief Musician. A Psalm by the sons of Korah. Hear this, all you peoples. Listen, all you inhabitants of the world,
2 Allir heimsbúar hlýðið á.
both low and high, rich and poor together.
3 Ég tala til ykkar vísdómsorð.
My mouth will speak words of wisdom. My heart will utter understanding.
4 Með undirleik hörpu kveð ég um hyggindi, veiti svör við spurningum lífsins:
I will incline my ear to a proverb. I will solve my riddle on the harp.
5 Láttu ekki ógæfuna hræða þig, né óvini sem umkringja þig með illsku!
Why should I fear in the days of evil, when iniquity at my heels surrounds me?
6 Auðæfum sínum treysta þeir og stæra sig af miklu ríkidæmi
Those who trust in their wealth, and boast in the multitude of their riches—
7 en þó gæti enginn þeirra greitt Guði lausnargjald fyrir bróður sinn, keypt hann lausan.
none of them can by any means redeem his brother, nor give God a ransom for him.
8 Sál mannsins er dýrmætari en svo að hún verði keypt fyrir fé.
For the redemption of their life is costly, no payment is ever enough,
9 Auður alls heimsins hrekkur ekki til að kaupa einum manni líf og forða honum frá gröfinni.
that he should live on forever, that he should not see corruption.
10 Þið auðmenn og vitringar og aðrir sem hreykið ykkur hátt, þið munuð farast eins og aðrir menn. Þið hafið enga kröfu til lífsins fremur en fífl og fáráðlingar. Þið verðið að eftirláta öðrum auð ykkar.
For he sees that wise men die; likewise the fool and the senseless perish, and leave their wealth to others.
11 Hús og eignir bera nöfn ykkar rétt eins og þið ætlið að búa þar að eilífu!
Their inward thought is that their houses will endure forever, and their dwelling places to all generations. They name their lands after themselves.
12 Nei, maðurinn verður að deyja. Hann er eins og skepnurnar, þrátt fyrir frægð sína og frama.
But man, despite his riches, doesn’t endure. He is like the animals that perish.
13 Slík verða afdrif hinna hrokafullu en samt mun þeirra getið með virðingu þegar þeir eru dauðir.
This is the destiny of those who are foolish, and of those who approve their sayings. (Selah)
14 En þeir fá ekki umflúið dauðann. Þegar upp er staðið verða hinir vondu að þjóna hinum góðu. Vald auðsins er þeim gagnslaust í dauðanum og ekki taka þeir auðæfi sín með sér. (Sheol )
They are appointed as a flock for Sheol. Death shall be their shepherd. The upright shall have dominion over them in the morning. Their beauty shall decay in Sheol, far from their mansion. (Sheol )
15 En hvað um mig? Guð mun leysa sál mína frá dauða og frelsa mig úr helju. (Sheol )
But God will redeem my soul from the power of Sheol, for he will receive me. (Selah) (Sheol )
16 Vertu ekki gramur þótt einhver verði ríkur og reisi sér glæsihöll.
Don’t be afraid when a man is made rich, when the glory of his house is increased;
17 Ekkert af því mun hann taka með sér í gröfina, ekki einu sinni frægð sína!
for when he dies he will carry nothing away. His glory won’t descend after him.
18 Í lifanda lífi telur hann sig heppinn og heimurinn klappar honum lof í lófa,
Though while he lived he blessed his soul— and men praise you when you do well for yourself—
19 en þó deyr hann eins og aðrir og hverfur inn í myrkrið.
he shall go to the generation of his fathers. They shall never see the light.
20 Sá sem elskar eigin lofstír deyr eins og skepnan, þrátt fyrir frægð sína og frama.
A man who has riches without understanding, is like the animals that perish.