Sálmarnir 38
1 Drottinn, ekki refsa mér, þótt þú sért reiður.
A Melody of David. To bring to Remembrance. O Yahweh, do not, in thine anger, correct me, nor, in thy wrath, chastise me;
2 Örvar þínar standa í mér og hönd þín liggur þungt á mér.
For, thine arrows, have sunk down into me, and thy hand, presseth heavily upon me.
3 Vegna reiði þinnar er ég sjúkur maður, heilsa mín er farin vegna synda minna.
There is no soundness in my flesh, By reason of thine indignation, There is no peace in my bones, By reason of my sin;
4 Syndir mínar líkjast flóði sem færir mig í kaf, eins og byrði sem ég kikna undan.
For, mine iniquities, have passed over my head, Like a heavy burden, they are too heavy for me:
5 Ólykt leggur af sárum mínum – það er drep í þeim.
My wounds are of bad odour—they have festered, by reason of my folly:
6 Ég er ráðþrota vegna synda minna. Ég ráfa um í angist liðlangan daginn.
I am bent, I am bowed down very low. All the day, have I gloomily walked;
7 Lendar mínar brenna af sviða og líkami minn er helsjúkur.
For, my loins, are filled with inflammation, and there is no soundness in my flesh:
8 Máttur minn er þrotinn og ég er örvæntingu nær.
I am benumbed and crushed exceedingly, —I have cried aloud because of the groaning of my heart.
9 Drottinn, ég þrái bót á meini mínu! Þú heyrir kvein mín og andvörp.
O My Lord! before thee, is all my longing, and, my sighing, from thee, hath not been hid:
10 Hjartað hamast í brjósti mér, kraftar mínir búnir og sjónin dvín.
My heart, fluttereth, my strength hath forsaken me, and, as for the light of mine eyes, even they, are not with me:
11 Ástvinir mínir og góðir grannar forðast sjúkdóm minn og böl og frændur mínir eru á bak og burt.
My lovers, and my friends, from before my stroke, stand aloof, —and, my near ones, far away, do stand:
12 Óvinir mínir sæta færis að drepa mig. Liðlangan daginn sitja þeir á svikráðum, brugga mér banaráð.
Yea they who are seeking my life, have laid snares, and they who are asking my harm, have threatened engulfing ruin, And, deceitful things—all day long, do they mutter.
13 En illráð þeirra verka ekki á mig!
But, I, as one deaf, will not hear, —and as one dumb, who will not open his mouth:
14 Ég virði þá ekki viðlits. Áform þeirra rætast ekki,
Thus have I become as a man who cannot hear, in whose mouth are no arguments:
15 því að ég vona á þig, Drottinn, Guð minn. Kom þú og vernda mig.
Because, for thee, O Yahweh, have I waited, Thou, wilt answer, O Adonay, my God!
16 Þaggaðu niður í þeim sem hlæja að óförum mínum.
For I said, Lest they rejoice over me! When my feet were tottering, against me, have they magnified themselves:
17 Ég er að falli kominn og angist mín er enn hin sama.
For, I, to halt, am ready, and, my pain, is before me continually;
18 Ég játa syndir mínar og iðrast þess sem ég hef gert.
For, mine iniquity, will I declare, I shall be anxious because of my sin;
19 En ofsóknum óvina minna linnir ekki og heift þeirra minnkar ekki. Þeir hata mig án ástæðu.
And, my foes, are alive—have become strong, —and multiplied are they who hate me for false cause:
20 Þeir launa mér gott með illu, hata mig fyrir góðverk mín.
Even they who are repaying evil for good, accuse me because I pursue the good.
21 Yfirgefðu mig ekki, Drottinn. Vík ekki frá mér!
Do not forsake me, O Yahweh, My God! be not far from me:
22 Komdu skjótt og hjálpaðu mér, þú frelsari minn!
Make haste to help me, My Lord, my deliverance!
