Sálmarnir 36
1 Rödd syndarinnar talar í huga guðleysingjans og hvetur hann til vondra verka. Enginn guðsótti býr í hjarta hans.
[Salmo] di Davide, servitor del Signore, [dato] al Capo de' Musici IL misfatto dell'empio mi dice dentro al cuore, [Ch'egli] non [ha] timore alcuno di Dio davanti agli occhi.
2 Syndin dregur hann á tálar, mistök hans verða augljós og menn hata hann.
Perciocchè egli si lusinga appo sè stesso, Per venire a capo della sua iniquità, [che è pur] da odiare.
3 Svik og tál eru á vörum hans og hann er hættur að vera hygginn og breyta vel.
Le parole della sua bocca [sono] iniquità e frode; Egli non ha più intelletto da far bene.
4 Á nóttunni liggur hann í rúmi sínu og upphugsar svik, forðast ekki hið illa.
Egli divisa iniquità sopra il suo letto; Egli si ferma nella via [che] non [è] buona, Egli non abborre il male.
5 Drottinn, miskunn þín er mikil eins og himinninn og trúfesti þín takmarkalaus.
O Signore, la tua benignità [arriva] infino al cielo, [E] la tua verità infino alle nuvole.
6 Réttlæti þitt er stöðugt eins og fjöllin. Dómar þínir hvíla á vísdómi, þeir vitna um mikilleik þinn líkt og úthöfin. Þú berð umhyggju fyrir mönnum og skepnum.
La tua giustizia [è] simile a monti altissimi; I tuoi giudicii [sono] un grande abisso. O Signore, tu conservi uomini e bestie.
7 Hversu dýrmæt er miskunn þín ó, Guð! Mennirnir leita skjóls í skugga vængja þinna.
O Dio, quanto preziosa [è] la tua benignità! Perciò i figliuoli degli uomini si riducono sotto l'ombra delle tue ale;
8 Þú nærir þá með krásum af borði þínu og lætur þá drekka úr lækjum unaðssemda þinna.
Son saziati del grasso della tua Casa; Tu li abbeveri del torrente delle tue delizie.
9 Þú, Drottinn, ert uppspretta lífsins! í þínu ljósi sjáum við ljós.
Perciocchè appo te [è] la fonte della vita; E per la tua luce noi veggiamo la luce.
10 Lát miskunn þína haldast við þá sem þekkja þig og réttlæti þitt við þá sem hlýða þér og elska.
Stendi la tua benignità inverso quelli che ti conoscono, E la tua giustizia inverso quelli che son diritti di cuore.
11 Lát ekki fót hins hrokafulla troða á mér né hendur óguðlegra hrekja mig burt.
Non vengami addosso il piè del superbo; E la mano degli empi non mi smuova.
12 Líttu á! Illgjörðamennirnir eru fallnir! Þeim hefur verið varpað um koll og þeir megna ekki að rísa upp aftur.
[Ecco] là, gli operatori d'iniquità son caduti; Sono stati sospinti, e non son potuti risorgere.
