Sálmarnir 34
1 Ég vil lofa Drottin öllum stundum, vegsama hann seint og snemma.
De David, quand il dissimula sa raison devant Abimélec, qui le chassa, et il s’en alla. Je bénirai l’Éternel en tout temps; sa louange sera continuellement dans ma bouche.
2 Ég hrósa mér af Drottni. Hinir hógværu hlusta og öðlast nýjan kjark.
Mon âme se glorifiera en l’Éternel; les débonnaires l’entendront, et se réjouiront.
3 Lofið Drottin ásamt mér, tignum í sameiningu nafn hans.
Magnifiez l’Éternel avec moi, et exaltons ensemble son nom.
4 Ég hrópaði til hans og hann svaraði mér, frelsaði mig frá öllu því sem ég hræddist.
J’ai cherché l’Éternel; et il m’a répondu, et m’a délivré de toutes mes frayeurs.
5 Lítið til hans og gleðjist og þið munuð ekki verða til skammar.
Ils ont regardé vers lui, et ils ont été illuminés, et leurs faces n’ont pas été confuses.
6 Ég var vesæll og aumur, en ég hrópaði til Drottins. Drottinn heyrði hróp mitt og frelsaði frá öllu því sem ég hræddist.
Cet affligé a crié; et l’Éternel l’a entendu, et l’a sauvé de toutes ses détresses.
7 Engill Drottins stendur vörð um þá sem óttast hann, og hann bjargar þeim.
L’ange de l’Éternel campe autour de ceux qui le craignent, et les délivre.
8 Finndu og sjáðu hve Guð er góður! Sæll er sá sem leitar hælis hjá honum.
Goûtez et voyez que l’Éternel est bon! Bienheureux l’homme qui se confie en lui!
9 Treystið Drottni og sýnið honum lotningu – óttist hann – því að þeir sem óttast hann líða engan skort.
Craignez l’Éternel, vous ses saints; car rien ne manque à ceux qui le craignent.
10 Ung ljón búa við skort en þeir sem leita Drottins fara einskis góðs á mis.
Les lionceaux souffrent disette, et ont faim; mais ceux qui cherchent l’Éternel ne manquent d’aucun bien.
11 Börnin góð, komið og ég mun kenna ykkur að óttast Drottin. Það er mikilvægt.
Venez, fils, écoutez-moi: je vous enseignerai la crainte de l’Éternel.
12 Viljið þið lifa langa og góða ævi?
Qui est l’homme qui prenne plaisir à la vie [et] qui aime les jours pour voir du bien?
13 Gætið þá tungu ykkar! Segið aldrei ósatt orð.
Garde ta langue du mal, et tes lèvres de proférer la tromperie;
14 Haldið ykkur frá öllu illu og ástundið það sem gott er. Reynið að lifa í sátt við aðra menn og keppið eftir friði.
Retire-toi du mal, et fais le bien; cherche la paix, et poursuis-la.
15 Því að augu Drottins hvíla á hinum réttlátu og hann hlustar eftir bænum þeirra.
Les yeux de l’Éternel [regardent] vers les justes, et ses oreilles sont [ouvertes] à leur cri.
16 En öllum óguðlegum mun Drottinn eyða og afmá minningu þeirra af jörðinni.
La face de l’Éternel est contre ceux qui font le mal, pour retrancher de la terre leur mémoire.
17 Þegar réttlátir hrópa, þá heyrir Drottinn og frelsar þá úr nauðum.
[Les justes] crient, et l’Éternel entend, et il les délivre de toutes leurs détresses.
18 Já, Drottinn er nálægur öllum þeim sem hafa auðmjúkt hjarta. Hann frelsar þá sem í einlægni og auðmýkt iðrast synda sinna.
L’Éternel est près de ceux qui ont le cœur brisé, et il sauve ceux qui ont l’esprit abattu.
19 Góður maður kemst oft í vanda – fær sinn skammt af mótlæti – en Drottinn á lausn við öllu slíku.
Les maux du juste sont en grand nombre; mais l’Éternel le délivre de tous:
20 Jafnvel gegn slysum verndar Drottinn hann.
Il garde tous ses os, pas un d’eux n’est cassé.
21 Ógæfan eltir og drepur óguðlegan mann og þeir sem hata réttláta bíða síns dóms.
Le mal fera mourir le méchant; et ceux qui haïssent le juste en porteront la peine.
22 En Drottinn frelsar líf þjóna sinna. Enginn sem leitar hælis hjá honum verður dæmdur sekur.
L’Éternel rachète l’âme de ses serviteurs; et aucun de ceux qui se confient en lui ne sera tenu pour coupable.
