Sálmarnir 3
1 Sálmur eftir Davíð þegar hann flúði frá Absalon, syni sínum. Ó, Drottinn, það eru svo margir á móti mér, svo margir sem gera uppreisn gegn mér.
Psalmus David, cum fugeret a facie Absalom filii sui. [Domine, quid multiplicati sunt qui tribulant me? Multi insurgunt adversum me;
2 Menn segja að Guð muni alls ekki hjálpa mér.
multi dicunt animæ meæ: Non est salus ipsi in Deo ejus.
3 En, Drottinn, þú ert skjöldur minn, sæmd mín og von. Þú lætur mig bera höfuðið hátt, þrátt fyrir allt.
Tu autem Domine, susceptor meus es, gloria mea, et exaltans caput meum.
4 Ég hrópaði til Drottins og hann svaraði mér frá musteri sínu í Jerúsalem.
Voce mea ad Dominum clamavi; et exaudivit me de monte sancto suo.
5 Þá lagðist ég fyrir og sofnaði í friði. Síðar vaknaði ég öruggur, því að Drottinn gætir mín.
Ego dormivi, et soporatus sum; et exsurrexi, quia Dominus suscepit me.
6 Nú er ég óhræddur, jafnvel þótt tíu þúsund óvinir umkringi mig!
Non timebo millia populi circumdantis me. Exsurge, Domine; salvum me fac, Deus meus.
7 Ég mun hrópa til Drottins: „Drottinn, rís þú upp! Bjargaðu mér, þú Guð minn!“Og hann mun slá óvini mína og brjóta tennur illvirkjanna.
Quoniam tu percussisti omnes adversantes mihi sine causa; dentes peccatorum contrivisti.
8 Hjálpin kemur frá Guði. Blessun hans hvílir yfir þjóð hans.
Domini est salus; et super populum tuum benedictio tua.]
