Sálmarnir 3
1 Sálmur eftir Davíð þegar hann flúði frá Absalon, syni sínum. Ó, Drottinn, það eru svo margir á móti mér, svo margir sem gera uppreisn gegn mér.
Salmo di Davide quando fuggiva il figlio Assalonne. Signore, quanti sono i miei oppressori! Molti contro di me insorgono.
2 Menn segja að Guð muni alls ekki hjálpa mér.
Molti di me vanno dicendo: «Neppure Dio lo salva!».
3 En, Drottinn, þú ert skjöldur minn, sæmd mín og von. Þú lætur mig bera höfuðið hátt, þrátt fyrir allt.
Ma tu, Signore, sei mia difesa, tu sei mia gloria e sollevi il mio capo.
4 Ég hrópaði til Drottins og hann svaraði mér frá musteri sínu í Jerúsalem.
Al Signore innalzo la mia voce e mi risponde dal suo monte santo.
5 Þá lagðist ég fyrir og sofnaði í friði. Síðar vaknaði ég öruggur, því að Drottinn gætir mín.
Io mi corico e mi addormento, mi sveglio perché il Signore mi sostiene.
6 Nú er ég óhræddur, jafnvel þótt tíu þúsund óvinir umkringi mig!
Non temo la moltitudine di genti che contro di me si accampano.
7 Ég mun hrópa til Drottins: „Drottinn, rís þú upp! Bjargaðu mér, þú Guð minn!“Og hann mun slá óvini mína og brjóta tennur illvirkjanna.
Sorgi, Signore, salvami, Dio mio. Hai colpito sulla guancia i miei nemici, hai spezzato i denti ai peccatori.
8 Hjálpin kemur frá Guði. Blessun hans hvílir yfir þjóð hans.
Del Signore è la salvezza: sul tuo popolo la tua benedizione.
