< Sálmarnir 18 >
1 Þennan sálm orti Davíð eftir að Drottinn hafði frelsað hann undan óvinum hans, þeirra á meðal Sál konungi. Drottinn – ég elska þig! Þú hefur gert stórkostlega hluti fyrir mig!
“To the chief musician, by the servant of the Lord, by David, who spoke unto the Lord the words of this song on the day that the Lord had delivered him out of the power of all his enemies, and from the hand of Saul; And he said,” I ever love thee, O Lord, my strength.
2 Drottinn er vígi mitt, þar er ég öruggur. Enginn getur veitt mér eftirför og unnið á mér. Hann er felustaður minn, frelsari og varðborg, kletturinn þar sem enginn getur náð mér! Hann er skjöldur minn. Styrkur hans er eins og uxans sem mundar horn sín í vígahug!
The Lord is my rock, and my fortress, and my deliverer; my God, my rock, in whom I trust; my shield, and the horn of my salvation, and my high tower.
3 Mér nægir að ákalla hann – lof sé Guði! – og ég frelsast undan öllum óvinum mínum.
Praised, I cried, be the Lord, and from my enemies was I saved.
4 Ég var bundinn hlekkjum dauðans og holskeflur óguðlegra risu ógnandi gegn mér.
The bonds of death encompassed me, and the floods of destruction made me afraid.
5 Umkringdur og hjálparvana barðist ég um í netinu sem dró mig niður í djúp dauðans. (Sheol )
The bonds of hell encircled me: the snares of death seized on me. (Sheol )
6 Þá hrópaði ég til Drottins. – Hróp mitt náði eyrum hans á himnum!
[When] in my distress I called upon the Lord, and unto my God I cried: he heard from his temple my voice, and my complaint came before him, even into his ears.
7 Þá lyftist jörðin og nötraði og undirstöður fjallanna skulfu vegna bræði hans. Hvílíkur landskjálfti! Já, Drottinn reiddist.
Then shook and trembled the earth; and the foundations of the mountains were moved; and they were shaken, because he was wroth.
8 Eldsblossar gengu út af munni hans svo að jörðin sviðnaði og reykur streymdi um nasir hans.
Smoke went up in his anger and consuming fire out of his mouth: coals flamed forth from him.
9 Hann sveigði himininn og steig niður mér til bjargar! Skýjasorti var undir fótum hans.
And he bent the heavens, and came down: and thick darkness was under his feet:
10 Hann steig á bak kerúbi og sveif til mín með hraða vindsins.
And he rode upon a cherub, and flew along, and he flitted by upon the wings of the wind.
11 Hann skýldi sér með myrkri, leyndi komu sinni með regnsorta og dimmu skýi.
He made darkness his hiding-place, round about him as his pavilion, dark waters, thick clouds of the skies.
12 En svo birtist hann í skýjunum! Hvílík hátign! Eldingar leiftruðu og haglið dundi!
From the brightness before him his thick clouds passed away, [with] hail-stones and coals of fire.
13 Himnarnir nötruðu í þrumugný Drottins. Guð allra guða hafði talað!
And the Lord thundered in the heavens, and the Most High uttered forth his voice, [with] hail-stones and coals of fire.
14 Hann sendi út eldingar sínar sem örvar og tvístraði óvinum mínum. Sjá, hvernig þeir flýðu!
And he sent out his arrows, and scattered them; and he shot forth lightnings, and discomfited them.
15 Þá hljómaði skipun Drottins – og hafið hopaði og það sá í mararbotn!
And then were seen the channels of the waters, and there were laid open the foundations of the world, through thy rebuke, O Lord, through the blast of the breath of thy nostrils.
16 Þá seildist Drottinn niður frá himnum, greip mig og frelsaði mig úr neyðinni. Hann bjargaði mér úr hyldýpi dauðans.
He stretched out from above [his hand], he took me; he drew me out from mighty waters.
17 Hann frelsaði mig frá ofurafli óvinarins, úr höndum þeirra sem hötuðu mig, því í greipum þeirra mátti ég mín einskis.
He delivered me from my enemy, the strong, and from those that hated me, when they were too mighty for me.
18 Þeir réðust á mig þegar ég mátti mín einskis, en Drottinn studdi mig.
They overcame me on the day of my calamity; but the Lord became my stay.
19 Hann leiddi mig í öruggt skjól, því að hann hefur velþóknun á mér.
And he brought me forth into a large space; he delivered me, because he had delight in me.
20 Drottinn launaði mér réttlæti mitt og hreinleika.
The Lord rewarded me according to my righteousness; according to the purity of my hands did he recompense me.
21 Því að ég hef hlýtt boðorðum hans og ekki syndgað með því að snúa í hann baki.
For I have kept the ways of the Lord, and have not wickedly departed from my God.
22 Ég gætti lögmáls hans í hvívetna og lítilsvirti enga grein þess.
For all his ordinances were before me, and his statutes had I not put away from me.
23 Ég lagði mig fram við að halda það og forðaðist ranglæti.
I was also upright with him, and I guarded myself against my iniquity.
24 Þess vegna hefur Drottinn launað mér með blessun, því að ég gerði það sem rétt var og gætti hreinleika hjarta míns. Allt þetta þekkti hann, enda vakir hann yfir hverju skrefi mínu.
Therefore did the Lord recompense me according to my righteousness, according to the purity of my hands before his eyes.
25 Drottinn, þú miskunnar þeim sem auðsýna miskunn og ert góður við ráðvanda.
With the kind thou wilt show thyself kind; with the upright man thou wilt show thyself upright;
26 Þú blessar hjartahreina en snýrð þér frá þeim sem yfirgefa þig.
With the pure thou wilt show thyself pure; and with the perverse thou wilt wage a contest.
27 Þú hlífir hinum hógværu, en ávítar stolta og hrokafulla.
For thou wilt indeed save the afflicted people; but haughty eyes wilt thou bring down.
28 Já, þú lætur lampa minn skína. Drottinn, Guð minn, hefur lýst upp myrkrið sem umlukti mig.
For thou wilt cause my light to shine: the Lord my God will enlighten my darkness.
29 Með þinni hjálp stekk ég yfir múra og brýt niður borgarveggi óvinarins.
For [aided] by thee I run through a troop; and [helped] by my God I leap over a wall.
30 Drottinn, hann er mikill Guð! Fullkominn í öllum hlutum! Orð hans standast öll. Skjöldur er hann öllum þeim sem til hans leita.
As for God, —his way is perfect; the word of the Lord is tried: he is a shield to all those that trust in him.
31 Því hver er hinn sanni Guð nema Drottinn? Og hver er bjargið nema hann?
For who is God save the Lord? or who is a rock beside our God?
32 Hann styrkir mig og verndar hvar sem ég fer.
He is the God that girdeth me with strength, and rendereth my way unobstructed.
33 Hann gerir fætur mína fima sem geitanna á fjöllunum. Hann tryggir mér fótfestu á hæstu tindum.
He maketh my feet like those of the hinds, and upon my high-places he causeth me to stand.
34 Hann æfir hendur mínar til hernaðar og gerir mér kleift að spenna eirbogann.
He teacheth my hands for the war, so that a brazen bow is bent by my arms.
35 Þú fékkst mér skjöld hjálpræðis þíns. Hægri hönd þín, Drottinn, styður mig, mildi þín hefur gert mig mikinn.
And thou gavest me the shield of thy salvation, and thy right hand supported me: and thy meekness hath made me great.
36 Þú lagðir veg fyrir fætur mína og þar mun ég ekki hrasa.
Thou enlargest my steps under me, so that my joints do not slip.
37 Ég veitti óvinum mínum eftirför, elti þá uppi og eyddi þeim.
I pursue my enemies, and overtake them; and I return not again till I have made an end of them.
38 Ég tók þá einn af öðrum – þeir gátu enga vörn sér veitt – allir lágu í valnum að lokum.
I crush them that they are not able to rise: they fall under my feet.
39 Hjálpin frá þér var eins og brynja í bardaganum. Óvini mína beygðir þú undir mig.
For thou hast girded me with strength for the war: thou subduest my opponents under me.
40 Þú stökktir þeim á flótta og ég eyddi öllum þeim sem ofsóttu mig.
And my enemies thou causest to turn their back to me; and those that hate me, —that I may destroy them.
41 Þeir hrópuðu á hjálp, en fengu enga. Þeir æptu til Drottins, en hann ansaði ekki,
They cry, but there is none to help; unto the Lord, —but he answereth them not.
42 en ég muldi þá mélinu smærra og dreifði þeim upp í vindinn. Ég fleygði þeim burt eins og rusli á haug.
And I beat them small as the dust before the wind: like the dirt in the streets do I cast them out.
43 Þú veittir mér sigur í sérhverri orustu. Þjóðirnar komu og þjónuðu mér. Jafnvel þær sem ég þekkti ekki komu nú og veittu mér lotningu.
Thou deliverest me from the contests of the people; thou appointest me to be the head of nations: a people that I know not shall serve me.
44 Útlendingar sem aldrei höfðu mig augum litið lýstu sig reiðubúna til þjónustu.
As soon as their ear heareth they shall be obedient to me: the children of the stranger shall utter flattery unto me.
45 Skjálfandi stigu þeir niður úr virkjum sínum.
The children of the stranger shall fade away, and come forth trembling out of their close places.
46 Guð lifir! Lofaður sé hann, klettur hjálpræðis míns.
The Lord liveth, and blessed be my Rock; and exalted be the God of my salvation;
47 Hann er sá Guð sem endurgeldur þeim sem ofsækja mig og auðmýkir þjóðir fyrir augum mér.
The God that granteth me vengeance, and subdueth nations under me;
48 Hann frelsar mig frá óvinum mínum. Hann sér til þess að þeir ná ekki til mín og bjargar mér undan öflugum andstæðingum.
That delivereth me from my enemies: also above my opponents thou liftest me up; thou deliverest me from the man of violence.
49 Fyrir þetta, Drottinn minn, lofa ég þig í áheyrn þjóðanna.
Therefore will I give thanks unto thee among the nations, O Lord, and unto thy name will I sing praises, —
50 Oftsinnis hefur þú frelsað mig – það var kraftaverk í öll skiptin! Þú gerðir mig að konungi, þú hefur elskað mig og auðsýnt mér gæsku og eins muntu gera við afkomendur mína.
[To him] that maketh great the salvation of his king, and who sheweth kindness to his anointed, to David, and to his seed for ever.