< Sálmarnir 142 >
1 Ég bið og bið til Drottins,
Nkunga Davidi kayimbidila banga lusambulu mu thangu kaba mu nsuku. Ndinyamikina ngolo kuidi Yave Ndimvumbula mbembo ama kuidi Yave mu diambu di kiadi.
2 stöðugt grátbæni ég hann.
Ndilembo dukula luniongo luama va ntualꞌandi; va ntualꞌandi, ndinyolukila ziphasi ziama.
3 Ég er hræddur og ráðvilltur. Þú einn þekkir leiðina framhjá gildrum óvina minna.
Mu thangu phevi ama yilembo suki-suki mu khati ama, keti ngeyo wuzaba nzilꞌama. Mu nsolo wowo ndidiatila, muawu batu bathambila ntambu.
4 Enginn maður hugsar hlýtt til mín. Hvergi er góð ráð að fá. Öllum er sama um mig.
Tala ku lubakala luama ayi tala, kadi mutu widi mayindu mu minu. Ndisi kadi suamunu ko kuisi ko mutu wumbanzila luzingu luama.
5 Því bið ég til Drottins og segi: „Drottinn, þú einn ert skjól mitt á jörðu, ég er hvergi öruggur nema hjá þér.
Kuidi ngeyo ndinyamikina, a Yave. Ndilembo tubi: “ngeyo suamunu kiama; Ngeyo kuku kiama va ntoto wu batu badi moyo.”
6 Heyrðu hróp mitt því að ég er mjög þjakaður. Frelsaðu mig frá þeim sem ofsækja mig, því að þeir eru mér yfirsterkari.
Dimba yamikina kuama bila ndidi nsukami wu ngolo, wukambulu diana; wukhula mu bobo balembo ndandakana bila bawu bandutidi ngolo.
7 Leiddu mig úr þessum mikla vanda og þá mun ég lofa þig. Hinir guðhræddu munu þyrpast til mín og fagna með mér yfir hjálp þinni.“
Bika wuthotula nloko ama muingi ndizitisa dizina diaku; buna basonga bela kuiza kutakana va ndidi mu diambu di mamboti maku kuidi minu.