Sálmarnir 137

1 Við sátum á bökkum Babylonsfljóts og minntumst Jerúsalem – og grétum.

2 Gígjurnar höfum við lagt til hliðar, hengt þær á greinar pílviðarins.

3 Hvernig eigum við að geta sungið?

4 Samt heimta kúgarar okkar söng, vilja að við syngjum gleðiljóð frá Síon!

5 Ef ég gleymi þér Jerúsalem, þá visni mín hægri hönd!

6 Ef ég elska annað umfram Jerúsalem, þá sé mér mátulegt að missa málið og tapa röddinni.

7 Ó, Drottinn, gleymdu ekki orðum Edómíta, daginn þegar Babyloníumenn hernámu Jerúsalem. „Rífið allt til grunna!“æptu þeir.

8 Þú Babýlon, ófreskja eyðingarinnar, þú munt sjálf verða lögð í rúst. Lengi lifi þeir sem eyða þig – þig sem eyddir okkur.

9 Og heill þeim sem tekur ungbörn þín og slær þeim við stein!