< Sálmarnir 135 >
Alleluja. Chwalcie imię PANA; chwalcie, słudzy PANA;
2 Lýður Drottins lofi hann í forgörðum musteris hans.
Którzy stoicie w domu PANA, w przedsionkach domu naszego Boga.
3 Lofið Drottin því að hann er góður, vegsamið hans dýrlega nafn.
Chwalcie PANA, bo PAN jest dobry; śpiewajcie jego imieniu, bo [jest] wdzięczne.
4 Því að Drottinn hefur kosið Ísrael sér að eignarlýð.
PAN bowiem wybrał sobie Jakuba i Izraela na swoją szczególną własność.
5 Ég þekki mikilleik Drottins – að hann er öllum guðum æðri.
Wiem, że wielki jest PAN, a nasz Pan jest ponad wszystkimi bogami.
6 Það sem honum þóknast, það gerir hann á himni, á jörðu og einnig í hafdjúpunum!
Wszystko, co PAN chce, to czyni na niebie i na ziemi, w morzu i we wszystkich głębinach.
7 Hann lætur skýin stíga upp af jörðinni og eldinguna leiftra svo að rigni; og vindana lætur hann blása úr forðabúrum sínum.
On sprawia, że mgły wznoszą się z krańców ziemi; wywołuje błyskawice i deszcz, wydobywa wiatr ze swoich skarbców;
8 Hann laust frumburði Egyptalands, bæði menn og dýr.
Poraził pierworodnych w Egipcie, od człowieka aż do zwierzęcia.
9 Undur og tákn gerði hann í augsýn Faraó og þjóna hans.
Zesłał znaki i cuda pośród ciebie, Egipcie; na faraona i na wszystkie jego sługi.
10 Fjölmennar þjóðir lagði hann að velli, felldi volduga konunga
Pobił wiele narodów i zgładził potężnych królów;
11 – Síhon, Amoríta-konung og Óg, konung í Basan og konunga Kanaanslands
Sychona, króla Amorytów, i Oga, króla Baszanu, i wszystkie królestwa Kanaanu;
12 og gaf Ísrael lönd þeirra til eilífrar eignar.
I dał ich ziemię w dziedzictwo, w dziedzictwo Izraelowi, swemu ludowi.
13 Ó, Drottinn, nafn þitt varir að eilífu! Frægð Drottins er kunn frá kynslóð til kynslóðar,
Twoje imię, PANIE, [trwa] na wieki; twoja pamięć, PANIE, z pokolenia na pokolenie.
14 því að hann réttir hlut þjóðar sinnar og miskunnar þjónum sínum.
Bo PAN będzie sądzić swój lud i zmiłuje się nad swymi sługami.
15 Heiðingjarnir tilbiðja skurðgoð úr gulli og silfri, handaverk manna
Bożki pogan to srebro i złoto, dzieło ludzkich rąk.
16 – mállaus og sjónlaus skurðgoð,
Mają usta, ale nie mówią; mają oczy, ale nie widzą;
17 sem hvorki heyra né draga andann.
Mają uszy, ale nie słyszą, i nie ma oddechu w ich ustach.
18 Smiðir þeirra líkjast þeim og þeir sem tilbiðja þau.
Podobni są do nich ci, którzy je robią, i wszyscy, którzy w nich pokładają ufność.
19 Ísrael, lofa þú Drottin! Æðstuprestar Arons, vegsamið nafn hans,
Domu Izraela, błogosławcie PANA; domu Aarona, błogosławcie PANA.
20 og einnig þið prestar af Levíætt. Já, lofið nafn hans, öll þið sem treystið honum og óttist hann.
Domu Lewiego, błogosławcie PANA; wy, którzy się boicie PANA, błogosławcie PANA.
21 Þið íbúar Jerúsalem, lofið Drottin, hann sem býr í Jerúsalem! Hallelúja!
Niech będzie błogosławiony z Syjonu PAN, który mieszka w Jeruzalem. Alleluja.