Sálmarnir 119
1 Sælir eru þeir sem breyta í öllu eftir lögum Guðs.
Блаже́нні непоро́чні в доро́зі, що ходять Зако́ном Господнім!
2 Sælir eru þeir sem leita Guðs og gera vilja hans í hvívetna,
Блаженні, хто держить свідо́цтва Його, хто шукає Його́ всім серцем,
3 þeir sem hafna málamiðlun við hið illa og ganga heilshugar á Guðs vegum.
і хто кривди не робить, хто ходить путя́ми Його!
4 Þú, Drottinn, gafst okkur lög þín til þess að við hlýddum þeim
Ти видав нака́зи Свої, щоб вико́нувати пильно.
5 – ó, hve ég þrái að breyta grandvarlega eftir þeim.
Коли б же доро́ги мої були пе́вні, щоб держа́тиси Твоїх постано́в, —
6 Þá verð ég ekki til skammar, heldur hef hreinan skjöld.
не бу́ду тоді засоро́млений я, як буду дивитись на всі Твої за́повіді!
7 Ég vil þakka þér leiðsögn þína og réttláta ögun, það hefur kennt mér að lifa lífinu rétt!
Щирим серцем я буду Тебе прославля́ти, як навчу́ся зако́нів Твоїх справедливих.
8 Ég vil vera þér hlýðinn! Og þá veit ég að þú munt alls ekki yfirgefa mig.
Я буду держа́тись Твоїх постано́в, — не кидай же зо́всім мене́!
9 Hvernig getur ungt fólk lifað hreinu lífi? Með því að hlusta á orð þín og fara eftir þeim.
Чим доде́ржить юнак у чистоті свою сте́жку? — Як держа́тиметься Твоїх слів!
10 Ég leitaði þín af öllu hjarta – láttu mig ekki villast burt frá boðum þínum.
Цілим серцем своїм я шукаю Тебе, — не дай же мені заблуди́тися від Твоїх заповідей!
11 Ég hef íhugað orð þín af kostgæfni og varðveitt þau í hjarta mínu svo að þau verndi mig frá því að syndga.
Я в серці своїм заховав Твоє слово, щоб мені не гріши́ти проти Тебе.
12 Lof sé þér Drottinn, kenndu mér lög þín.
Благослове́н єси́, Господи, навчи мене постано́в Своїх!
13 Ég fer með lög þín upphátt
Уста́ми своїми я розповідаю про всі при́суди уст Твоїх.
14 – þau veita mér meiri gleði en mikil auðæfi.
З дороги свідо́цтв Твоїх раді́ю я, як маєтком великим.
15 Ég vil íhuga þau og hafa þau í heiðri.
Про нака́зи Твої розмовлятиму я, і на стежки́ Твої буду дивитись.
16 Ég gleðst yfir þeim og gleymi þeim ekki.
Я буду радіти Твоїми постано́вами, сло́ва Твого не забуду!
17 Leyfðu mér að lifa langa ævi, og læra að hlýða þér meir og meir.
Своє́му рабові пощасти́, щоб я жив, — і я буду держатися сло́ва Твого́!
18 Opnaðu augu mín svo að ég sjái dásemdirnar í orði þínu.
Відкрий мої очі, і хай чу́да Зако́ну Твого я побачу!
19 Ég er pílagrímur hér á jörðu – mikið vantar mig leiðsögn! Boðorð þín eru mér bæði leiðsögn og kort!
На землі я прихо́дько, — Своїх заповідей не ховай Ти від мене!
20 Ég þrái fyrirmæli þín meira en orð fá lýst!
Омліва́є душа моя з ту́ги за Твоїми зако́нами кожного ча́су.
21 Ávítaðu þá sem hafna boðum þínum. Þeir hafa kallað bölvun yfir sig.
Насвари́в Ти прокля́тих отих гордуні́в, що вхиля́ються від Твоїх заповідей.
22 Láttu það ekki viðgangast að þeir spotti mig fyrir að hlýða þér.
Відверни́ Ти від ме́не знева́гу та сором, бо держу́ся свідо́цтв Твоїх я!
23 Jafnvel þjóðhöfðingjar hallmæla mér, en samt vil ég halda lög þín.
Теж вельмо́жі сидять та на мене змовля́ються, та Твій раб про постано́ви Твої розмовля́є,
24 Lögmál þitt er mér bæði ljós og leiðsögn.
і свідо́цтва Твої — то потіха моя, то для мене дора́дники!
25 Ég er bugaður maður, alveg kominn á kné. Lífgaðu mig með orði þínu!
Душа моя гнеться до по́роху, — за словом Своїм оживи Ти мене!
26 Ég sagði þér áform mín og þú svaraðir mér. Skýrðu nú fyrir mér leiðsögn þína,
Про доро́ги свої я каза́в, і почув Ти мене, — навчи Ти мене постано́в Своїх!
27 svo að ég skilji hvað þú vilt og upplifi dásemdir þínar.
Дай мені розуміти доро́гу нака́зів Твоїх, — і про чу́да Твої я звіща́тиму.
28 Ég græt af hryggð, hjarta mitt er bugað af sorg. Uppörvaðu mig og lífga með orðum þínum.
Розплива́є зо сму́тку душа моя, постав мене згідно зо словом Своїм!
29 Leiddu mig burt frá öllu illu. Hjálpaðu mér, óverðugum, að hlýða lögum þínum,
Дорогу неправди від мене відсу́нь, і дай мені з ласки Своєї Зако́на!
30 því að ég hef valið að gera rétt.
Я вибрав путь правди, зако́ни Твої біля себе поставив.
31 Ég held mér við boðorð þín og hlýði þeim vandlega. Drottinn, forðaðu mér frá öllu rugli.
До свідо́цтв Твоїх я приєдна́вся, — Господи, не посоро́м же мене!
32 Ég vil kappkosta að fara eftir lögum þínum, því að þú hefur gert mig glaðan í sinni.
Буду бігти шляхо́м Твоїх заповідей, бо поши́риш Ти серце моє.
33 Segðu mér, Drottinn, hvað mér ber að gera og þá mun ég gera það.
Путь Своїх постано́в покажи мені, Господи, — і я буду держа́тись її до кінця!
34 Ég vil hlýða þér af heilum hug svo lengi sem ég lifi.
Дай мені зрозуміти, і нехай я держу́ся Зако́ну Твого́, і всім серцем я буду трима́тись його!
35 Ó, leiddu mig um réttan veg, – því hvað er betra en það?!
Провадь мене сте́жкою Твоїх за́повідей, бо в ній я знайшов уподо́бу.
36 Gefðu að ég hlýði reglum þínum, en leiti ekki eftir rangfengnum gróða.
Серце моє прихили́ до свідо́цтв Твоїх, а не до ко́ристи.
37 Snúðu huga mínum frá öllu öðru en því að fylgja þér. Lífgaðu mig, hresstu mig, svo að ég geti horft til þín.
Відверни мої очі, щоб марно́ти не бачили, — на дорозі Своїй оживи́ Ти мене!
38 Minntu mig á það aftur og aftur að fyrirheit þín gilda fyrir mig! Já, ég treysti þér, heiðra þig og óttast!
Для Свого раба сповни слово Своє, що на страх Твій воно.
39 Þaggaðu niður háðið og spottið sem beint er að mér, því að lög þín eru góð og þeim fylgi ég.
Відверни Ти від мене знева́гу, якої боюся, бо добрі зако́ни Твої.
40 Ég þrái að hlýða þeim. Þess vegna, Drottinn, lífgaðu mig við!
Ось я прагну нака́зів Твоїх, — оживи́ мене правдою Своєю!
41 Þú lofaðir að frelsa mig! Miskunna mér nú í kærleika þínum,
І хай зі́йде на мене, о Господи, милість Твоя, спасі́ння Твоє, згідно з словом Твоїм,
42 og þá mun ég geta svarað þeim sem spotta mig, því að orðum þínum treysti ég.
і нехай відпові́м я тому́, хто словом ганьби́ть мене, бо наді́юсь на слово Твоє!
43 Gef að ég gleymi aldrei orðum þínum og treysti alltaf þínum réttláta úrskurði.
І не відійма́й з моїх уст слова правди ніко́ли, бо я жду Твоїх при́судів!
44 Þess vegna vil ég hlýða þér um aldur
А я бу́ду держа́тися за́вжди Зако́ну Твого́, на вічні віки́!
45 og ævi og njóta þess frelsis sem lög þín veita.
І бу́ду ходити в широ́кості, бо нака́зів Твоїх я шукаю.
46 Ég mun fræða konunga um gildi þeirra og þeir munu hlusta af áhuga og virðingu.
І бу́ду я перед царя́ми звіща́ти про свідо́цтва Твої, — й не зазнаю я со́рому!
47 Ég elska lög þín! Ég gleðst yfir boðum þínum!
І буду я розкошува́ти Твоїми заповідями, бо їх полюбив,
48 „Komið, komið til mín!“segi ég við þau; því að ég elska þau og þrái að íhuga þau.
і я руки свої простягну́ до Твоїх заповідей, бо їх полюбив, і буду розду́мувати про Твої постано́ви!
49 Drottinn, gleymdu ekki fyrirheitum þeim sem þú gafst mér, þjóni þínum, – þau eru það sem ég treysti á.
Пам'ятай про те слово Своє́му рабові, що його наказав Ти чекати мені.
50 Þau eru styrkur minn þegar á móti blæs – þau hressa mig og lífga!
Це розра́да моя в моїм горі, як слово Твоє оживля́є мене.
51 Ofstopamenn spotta mig fyrir hlýðni mína við Guð, en ég læt ekki haggast.
Гордуни́ насміхалися з мене зана́дто, та я не відступив від Зако́ну Твого́!
52 Allt frá því ég var barn hef ég leitast við að hlýða þér, orð þín hafa verið mér huggun.
Твої при́суди я пам'ята́ю відвіку, о Господи, — і раді́ю!
53 Ég reiðist hinum óguðlegu, þeim sem hafna og fyrirlíta lög þín.
Буря мене обгорну́ла через нечестивих, що Зако́на Твого опускають!
54 Því að þessi lög hafa verið uppspretta gleði minnar alla ævi.
Спі́ви для мене — Твої постано́ви у домі моєї мандрі́вки.
55 Um nætur hugsa ég til þín Drottinn og minnist laga þinna.
Я вночі пам'ятаю Ім'я́ Твоє, Господи, і держу́ся Зако́ну Твого́!
56 Það hefur veitt mér mikla blessun að halda fyrirmæli þín.
Оце сталось мені, бо нака́зів Твоїх я держу́ся.
57 Drottinn, þú ert minn og ég hef ákveðið að hlýða orðum þínum.
Я сказав: „Моя доля, о Господи, щоб держа́тись мені Твоїх слів“.
58 Ég þrái blessun þína af öllu hjarta. Miskunna mér eins og þú lofaðir mér.
Я благаю Тебе цілим серцем: Учини мені милість за словом Своїм!
59 Þegar ég sá að ég var á rangri leið,
Я розва́жив доро́ги свої, й до свідо́цтв Твоїх но́ги свої зверну́в.
60 snéri ég við og flýtti mér aftur til þín.
Я спішу́ й не барю́ся вико́нувати Твої заповіді.
61 Óguðlegir menn hafa reynt að tæla mig til syndar, en ég er staðráðinn í að hlýða lögum þínum.
Тене́та безбожних мене оточи́ли, та я не забув про Зако́на Твого.
62 Um miðnætti rís ég upp og þakka þér þín réttlátu ákvæði.
Опівно́чі встаю я, щоб скласти подяку Тобі за при́суди правди Твоєї.
63 Sá er bróðir minn sem óttast og treystir Drottni og hlýðir orðum hans.
Я при́ятель всім, хто боїться Тебе́, й хто нака́зи Твої береже́!
64 Ó, Drottinn, jörðin er full af miskunn þinni! Kenndu mér lög þín!
Милосердя Твого, о Го́споди, повна земля, — навчи Ти мене Своїх постано́в!
65 Drottinn, blessun þín umlykur mig, eins og þú hafðir lofað mér.
Ти з рабом Своїм добре зробив, Господи, за словом Своїм.
66 Kenndu mér góð hyggindi og þekkingu, því að lög þín vísa mér veginn.
Навчи мене доброго розуму та пізнава́ння, бо в заповіді Твої ві́рую я!
67 Áður var ég reikull, þar til þú refsaðir mér, en nú hlýði ég þér með glöðu geði.
Доки я не стражда́в, блудив був, та тепер я держусь Твого слова.
68 Þú ert góður og gerir aðeins gott, hjálpaðu mér að fylgja leiðsögn þinni.
Ти добрий, і чиниш добро́, — навчи Ти мене Своїх постано́в!
69 Ofstopamenn hafa spunnið upp lygar um mig, en málið er, að ég hlýði lögum þínum af öllu hjarta.
Гордуни́ вимишляють на мене неправду, — а я цілим серцем держуся нака́зів Твоїх.
70 Þeir eru tilfinningalausir, skilja ekkert, en ég elska þig og fylgi orðum þínum.
Зробилось нечуле, як лій, їхнє серце, — а я розкошу́ю з Зако́ну Твого.
71 Hirting þín var það besta sem fyrir mig gat komið, því að hún beindi augum mínum að lögum þínum.
Добре мені, що я зму́чений був, — щоб навчитися Твоїх постано́в!
72 Lög þín eru mér meira virði en hrúgur af gulli og silfri!
Ліпший для мене Зако́н Твоїх уст, аніж тисячі золота й срібла.
73 Þú, Drottinn, ert skapari minn, gefðu mér vit til að halda lög þín.
Руки Твої створи́ли мене й збудува́ли мене́, — подай мені розуму, й хай я навчу́сь Твоїх за́повідей!
74 Allir þeir sem óttast og elska þig, taka mér vel, þeir sjá að einnig ég treysti orðum þínum.
Хто боїться Тебе, ті побачать мене та й зрадіють, бо я Твого сло́ва чекаю!
75 Ég veit, Drottinn, að ákvarðanir þínar eru réttar og að úrskurðir þínir gerðu mér gott.
Знаю я, Господи, що справедли́ві були́ Твої при́суди, і справедли́во мене понижа́в Ти.
76 Huggaðu mig með miskunn þinni, eins og þú lofaðir mér.
Нехай буде милість Твоя на розра́ду мені, — за словом Твоїм до Свого раба.
77 Umvef mig náð þinni svo að ég haldi lífi. Lög þín eru unun mín.
Нехай зі́йде на мене Твоє милосердя, — й я жи́тиму, бо Зако́н Твій — розра́да моя.
78 Lát hina stoltu verða til skammar, þá sem beita mig brögðum. En ég vil íhuga fyrirmæli þín.
Нехай гордуни́ посоро́млені будуть, бо робили нечесно, а я буду розду́мувати про нака́зи Твої.
79 Láttu þá sem treysta þér, þá sem heiðra þig, koma til mín og við munum ræða lög þín.
До ме́не пове́рнуться ті, хто боїться Тебе, — і пізна́ють свідо́цтва Твої.
80 Gefðu mér náð til að þóknast vilja þínum svo að ég verði aldrei til skammar.
Нехай серце моє буде чисте в Твоїх постано́вах, щоб я не посоро́мився!
81 Ég þrái hjálp þína af öllu hjarta! Þú lofaðir að hjálpa mér!
Душа моя слабне від ту́ги за спасі́нням Твоїм, — чекаю я слова Твого!
82 Ég einblíni á þig, bíð eftir því að sjá loforð þitt rætast. Hvenær ætlar þú að hugga mig með hjálp þinni?
За словом Твоїм га́снуть очі мої та питають: „Коли Ти потішиш мене?“
83 Ég er eins og hrukkóttur vínbelgur, skorpinn af reyk, uppgefinn af að bíða. Samt held ég fast við lög þín og hlýði þeim.
Хоч я став, як той міх у диму́, та Твоїх постано́в не забув.
84 Hve lengi verð ég að bíða þess að þú refsir ofsækjendum mínum?
Скільки днів для Твого раба? Коли при́суда зробиш моїм переслі́дникам?
85 Ofstopamenn sem hata sannleika þinn og lög hafa grafið mér gryfju.
Гордуни́ покопа́ли були мені я́ми, що не за Зако́ном Твоїм.
86 Lygi þeirra hefur komið mér í mikinn vanda. Þú elskar sannleikann, hjálpaðu mér!
Усі Твої за́повіді справедливі; неправдиво мене переслі́дують, — допоможи́ Ти мені!
87 Þeir höfðu næstum gert út af við mig, en ég neitaði að láta undan og óhlýðnast lögum þínum.
Ма́лощо не погуби́ли мене на землі, — та я не покинув нака́зів Івоїх!
88 Láttu mig halda lífi sakir miskunnar þinnar og ég mun halda áfram að fara eftir boðum þínum.
Оживи́ Ти мене за Своїм милосердям, — і я буду триматися свідчення уст Твоїх!
89 Drottinn, á himnum stendur orð þitt óhaggað um eilífð.
Навіки, о Господи, слово Твоє в небеса́х пробува́є.
90 Trúfesti þín nær frá kynslóð til kynslóðar, hún stendur óhögguð eins og jörðin sem þú hefur skapað.
З роду в рід Твоя правда; Ти землю поставив — і стала вона, —
91 Hún varir samkvæmt orðum þínum. Allir hlutir lúta þér.
усі за Твоїми суда́ми сьогодні стоять, бо раби Твої всі.
92 Ég hefði örvænt og farist ef lögmál þitt hefði ekki verið unun mín.
Коли б не Зако́н Твій, розра́да моя, то я був би загинув в недолі своїй!
93 Ég mun aldrei yfirgefa lög þín, í þeim fann ég lífsgleði og góða heilsu.
Я повік не забу́ду нака́зів Твоїх, бо Ти ними мене оживля́єш.
94 Ég tilheyri þér! Ég bið þig, varðveittu mig! Ég vil breyta eftir orðum þínum.
Твій я, спаси Ти мене, бо нака́зів Твоїх я шукаю!
95 Óguðlegir bíða færis til að drepa, en ég íhuga loforð þín og reglur.
Чека́ють безбожні забити мене, а я про свідо́цтва Твої розважаю.
96 Ekkert er fullkomið í þessum heimi nema eitt – orð þín.
Я бачив кінець усього́ доскона́лого, але́ Твоя заповідь ве́льми широка!
97 Ég elska þau! Ég íhuga þau liðlangan daginn.
Як я коха́ю Зако́на Твого́, цілий день він — розмова моя!
98 Þau hafa gert mig vitrari en óvini mína, veitt mér leiðsögn gegnum lífið.
Твоя за́повідь робить мудрішим мене від моїх ворогів, — вона бо навіки моя!
99 Ég er orðinn hyggnari en allir kennarar mínir, því að ég íhuga reglur þínar,
Я став розумніший за всіх своїх учителі́в, — бо свідо́цтва Твої — то розмова моя!
100 skynsamari en öldungar, því að ég held fyrirmæli þín.
Став я мудріший за ста́рших, — бо держуся нака́зів Твоїх!
101 Ég hef hafnað vegum illskunnar, því að ég vil vera hlýðinn orðum þínum.
Я від кожної злої дороги повстри́мую но́ги свої, щоб держа́тися сло́ва Твого.
102 Ekki hef ég snúið baki við fyrirmælum þínum;
Я не ухиляюся від Твоїх при́судів, Ти бо навчаєш мене.
103 orð þín eru sætari en hunang!
Яке то солодке слово Твоє для мого піднебі́ння, солодше від меду воно моїм у́стам!
104 Orð þín ein veita mér skilning og vísdóm, er þá nokkur hissa þótt ég hati lygina?
Від нака́зів Твоїх я мудріший стаю, тому́ то нена́виджу всяку дорогу неправди!
105 Þitt orð er lampi fóta minna, ljós á vegum mínum. Það forðar mér frá hrösun.
Для моєї ноги Твоє слово світи́льник, то світло для сте́жки моєї.
106 Ég hef sagt það áður og segi enn: „Ég vil hlýða lögum þínum, þau eru yndisleg!“
Я прися́г — і дотримаю, що бу́ду держа́тися при́судів правди Твоєї.
107 Óvinum mínum hefur næstum tekist að koma mér á kné, frelsaðu mig eins og þú lofaðir mér!
Перему́чений я аж зана́дто, — за словом Своїм оживи́ мене, Господи!
108 Hlustaðu á þakkargjörð mína og kenndu mér vilja þinn.
Хай же бу́дуть приємні Тобі жертви уст моїх, Господи, і навчи Ти мене Своїх при́судів!
109 Líf mitt hangir á bláþræði, samt vil ég ekki óhlýðnast boðum þínum.
У небезпеці душа моя за́вжди. але́ я Зако́ну Твого́ не забув.
110 Illmenni hafa lagt gildrur fyrir mig, en ég mun ekki víkja af þínum vegi.
Безбожні поставили па́стку на мене, та я не зблуди́в від нака́зів Твоїх.
111 Lög þín eru það besta sem ég á! – Þau eru fjársjóður minn og endast mér að eilífu!
Я навіки свідо́цтва Твої вспадкува́в, бо вони — радість серця мого́.
112 Ég er ákveðinn í að hlýða þér allt þar til ég dey.
Я серце своє нахили́в, щоб чинити Твої постано́ви, — повік, до кінця́.
113 Þeir finnst mér andstyggilegir sem haltra til beggja hliða – þeir sem ófúsir eru að hlýða þér. Mitt val er klárt: Ég elska boðorð þín.
Сумнівне нена́виджу я, а Зако́на Твого покоха́в.
114 Þú ert skjól mitt og skjöldur og ég treysti orðum þínum.
Ти моя охоро́на та щит мій, — чека́ю я сло́ва Твого́.
115 Burt frá mér, þið illgjörðamenn! Reynið ekki að fá mig til að óhlýðnast boðorðum Guðs.
Відступі́ться від мене, злочи́нці, і я бу́ду держатися заповідей мого Бога!
116 Drottinn, þú lofaðir að halda í mér lífinu. Láttu engan geta sagt að þú hafir brugðist mér.
За словом Своїм підіпри́ Ти мене, і я жи́тиму, і в надії моїй не завдай мені со́рому!
117 Hjálpaðu mér svo að ég megi frelsast og halda áfram að íhuga orðin þín.
Підкріпи Ти мене — і спасуся, і я бу́ду дивитися за́вжди в Твої постано́ви!
118 Þú snýrð þér frá þeim sem afneita lögum þínum. Þeir verða sjálfum sér til skammar.
Ти пого́рджуєш усіма́, хто від Твоїх постано́в відступа́є, бо хи́трощі їхні — неправда.
119 Illgjörðamennirnir eru eins og sorp í þínum augum. Ég vil ekki vera einn af þeim, og þess vegna elska ég þig og hlýði lögum þínum.
Всіх безбожних землі відкидаєш, як жу́жель, тому́ покохав я свідо́цтва Твої.
120 Ég skelf af hræðslu við þig; óttast að þú dæmir mig sekan.
Зо стра́ху Твого моє тіло тремти́ть, й я боюсь Твоїх при́судів!
121 Ofursel mig ekki duttlungum óvina minna, því að ég hef iðkað réttlæti og verið heiðarlegur í öllu.
Я право та правду чиню, щоб мене не віддав Ти моїм переслі́дникам.
122 Lofaðu mér einu: Að blessa mig! Láttu ekki hina hrokafullu kúga mig.
Поручи́ Ти на добре Свого раба, щоб мене гордуни́ не гноби́ли.
123 Ó, Drottinn, hvenær ætlar þú að efna loforð þitt og frelsa mig?
Гаснуть очі мої за спасі́нням Твоїм та за словом правди Твоєї.
124 Drottinn, gerðu við mig eftir gæsku þinni og kenndu mér, þjóni þínum, hlýðni.
Учини ж Ти Своєму рабові за Своїм милосердям, і навчи Ти мене Своїх постано́в!
125 Ég er þjónn þinn, gefðu mér því vit til að fara eftir reglum þínum í öllu sem ég geri.
Я раб Твій, і зроби мене мудрим, — і свідо́цтва Твої буду знати!
126 Drottinn, láttu nú til skarar skríða! Þessi illmenni hafa brotið lög þín.
Це для Господа час, щоб дія́ти: Зако́на Твого унева́жнили.
127 Ég elska boðorð þín meira en skíra gull!
Тому́ я люблю́ Твої заповіді більш від золота й щи́рого золота.
128 Öll eru þau réttlát, boðorð Guðs, sama um hvað þau fjalla. Aðrar reglur vil ég ekki sjá.
Тому́ всі нака́зи Твої уважаю за слу́шні, а кожну доро́гу неправди нена́виджу!
129 Lögmál þitt er yndislegt! Er einhver hissa á að ég vilji hlýða því?
Чудо́ві свідо́цтва Твої, тому́ то душа моя де́ржиться їх.
130 Þú útskýrir fyrir okkur orð þín og jafnvel einfeldningurinn skilur þau.
Вхід у слова́ Твої світло дає, недосві́дчених мудрими робить.
131 Orð þín vekja áhuga minn, ég hlusta á þau með opnum munni!
Я у́ста свої розкриваю й повітря ковта́ю, бо чую жадо́бу до Твоїх заповідей.
132 Komdu og miskunnaðu mér, eins og öðrum þeim sem elska þig.
Оберни́ся до мене та будь милости́вий мені, Як чи́ниш Ти тим, хто кохає Іме́ння Твоє.
133 Leiðbeindu mér með lögum þínum, svo að hið illa nái ekki tökum á mér.
Своїм словом зміцни мої кро́ки, — і не дай панува́ти надо мною нія́кому про́гріхові.
134 Bjargaðu mér úr klóm vondra manna svo að ég geti farið eftir fyrirmælum þínum.
Від лю́дського утиску ви́зволь мене, — і нехай я держу́ся нака́зів Твоїх!
135 Líttu til mín í náð þinni og kenndu mér lög þín.
Хай зася́є лице Твоє на Твого раба, і навчи Ти мене уста́вів Своїх!
136 Ég græt því að lög þín eru fótum troðin.
Пливуть во́дні пото́ки з оче́й моїх, бо Твого Зако́ну не доде́ржують.
137 Drottinn, þú ert réttvís og refsing þín sanngjörn.
Ти праведний, Господи, і прямі́ Твої при́суди,
138 Skipanir þínar góðar og réttlátar.
бо Ти наказа́в справедливі свідо́цтва Свої й щиру правду!
139 Ég er í uppnámi og reiðin sýður í mér, því að óvinir mínir hafa forsmáð lög þín.
Ни́щить мене моя ре́вність, бо мої вороги́ позабува́ли слова́ Твої.
140 Ég hef séð að orð þín eru sönn og hrein, og þess vegna elska ég þau!
Ве́льми очи́щене слово Твоє, і Твій раб його любить.
141 Ég er lítilmótlegur og fyrirlitinn en boðorðum þínum hef ég ekki gleymt.
Я мали́й і пого́рджений, та не забуваю нака́зів Твоїх.
142 Réttlæti þitt varir að eilífu, og lög þín eru byggð á trúfesti.
Праведність Твоя — праведність вічна, а Зако́н Твій — то правда.
143 Boðorð þín eru huggun mín í andstreymi og neyð.
Недоля та у́тиск мене обгорну́ли, — але́ Твої заповіді — моя ро́зкіш!
144 Lög þín eru réttlát í öllum greinum. Hjálpaðu mér að skilja þau svo að ég haldi lífi.
Правда свідо́цтв Твоїх вічна, — подай мені розуму, й бу́ду я жити!
145 Ég ákalla þig af öllu hjarta! Bænheyrðu mig, Drottinn! Þá mun ég hlýða lögum þínum.
Цілим серцем я кличу: почуй мене, Господи, і я бу́ду держа́тись уста́вів Твоїх!
146 „Bjargaðu mér!“hrópa ég, „svo að ég geti hlýtt þér.“
Я кличу до Тебе, — спаси Ти мене, і я бу́ду держа́тись свідо́цтв Твоїх!
147 Fyrir sólarupprás var ég á fótum, ég bað til þín og beið svars.
Світа́нок я ви́передив та й вже кличу, Твого сло́ва чека́ю.
148 Já, ég vaki um nætur og íhuga fyrirheit þín.
Мої очі сторо́жі нічні́ випере́джують, щоб про слово Твоє розмовляти.
149 Hlustaðu á bæn mína og miskunna mér, bjargaðu lífi mínu eins og þú hefur heitið mér.
Почуй же мій голос з Свого милосердя, о Господи, оживи Ти мене́ з Свого при́суду!
150 Nú koma illmennin, nú gera þau árás! Orð þitt þekkja þeir ekki, nei alls ekki.
Набли́жаться ті, що за чином гане́бним ганя́ють, від Зако́ну Твого далекі,
151 En þú Drottinn ert mér nærri, í trúfesti eru orð þín sögð.
та близьки́й Ти, о Господи, а всі Твої за́повіді — справедливість!
152 Ég heyrði orð þín í bernsku og veit að þau breytast ekki.
Відда́вна я знаю свідо́цтва Твої, бо навіки Ти їх закла́в!
153 Líttu á sorg mína og bjargaðu mér, því að boðum þínum hef ég hlýtt.
Подивись на недолю мою та мене поряту́й, бо я не забуваю Зако́ну Твого́!
154 Já, frelsaðu mig frá dauða samkvæmt orði þínu.
Вступи́ся за справу мою й мене ви́зволи, за словом Своїм оживи Ти мене!
155 Óguðlegir munu ekki frelsast því að þeim er sama um boðorð þín.
Від безбожних спасі́ння дале́ке, бо вони не шукають Твоїх постано́в.
156 Drottinn, mikil er miskunn þín, bjargaðu lífi mínu!
Велике Твоє милосердя, о Господи, оживи́ Ти мене з Свого при́суду!
157 Margir eru óvinir mínir og fjendur, en frá reglum þínum hvika ég ekki.
Багато моїх переслі́дників та ворогів моїх, — але від свідо́цтв Твоїх не відхиля́юсь!
158 Þarna eru svikararnir – mér býður við þeim! Þeim er alveg sama um orð þitt.
Бачив я зрадників й бри́дився ними, бо не де́ржать вони Твого сло́ва.
159 Drottinn, það skaltu vita, að ég elska boðorð þín. Miskunnaðu mér og leyfðu mér að halda lífi og heilsu.
Подивися: люблю́ я накази Твої, — за милосердям Своїм оживи́ мене, Господи!
160 Trúfestin er rauði þráðurinn í orðum þínum og reglur þínar vara að eilífu.
Правда — підва́лина слова Твого, а при́суди правди Твоєї — навіки.
161 Höfðingjar ofsækja mig án saka, hvað geri ég? – skoða lög þín með lotningu!
Безневи́нно вельмо́жі мене переслі́дують, та серце моє Твого слова боїться.
162 Ég fagna yfir lögum þínum eins fundnum fjársjóði.
Радію я словом Твоїм, ніби здо́бич велику знайшов.
163 Ég hata lygi og fals, en elska lög þín.
Я неправду нена́виджу й бри́джуся нею, — покохав я Зако́на Твого́!
164 Sjö sinnum á dag lofa ég þig vegna þinna réttlátu ákvæða.
Сім раз денно я сла́влю Тебе через при́суди правди Твоєї.
165 Þeir sem elska lögmál þitt eiga frið í hjarta og er ekki hætt við hrösun.
Мир великий для тих, хто кохає Зако́на Твого, — і не мають вони спотика́ння.
166 Drottinn, ég þrái hjálp þína og þess vegna hlýði ég boðum þínum.
На спасі́ння Твоє я наді́юся, Господи, і Твої заповіді вико́ную.
167 Ég hef leitað og gætt boðorða þinna og elska þau af öllu hjarta.
Душа моя де́ржить свідо́цтва Твої, і я сильно люблю́ їх.
168 Þetta veistu, því að allt sem ég geri þekkir þú til fulls.
Я держу́ся нака́зів Твоїх та свідо́цтв Твоїх, бо перед Тобою мої всі доро́ги!
169 Drottinn, heyr þú hróp mitt og gefðu mér skilning á orði þínu.
Блага́ння моє хай набли́зиться перед лице Твоє, Господи, за словом Своїм подай мені розуму!
170 Hlusta á bænir mínar og frelsaðu mig eins og þú lofaðir mér.
Нехай при́йде молитва моя перед лице Твоє, — за словом Своїм мене ви́зволь!
171 Ég vegsama þig því að þú kenndir mér boðorð þín.
Нехай у́ста мої вимовля́ють хвалу́, бо уста́вів Своїх Ти навчаєш мене.
172 Efni þeirra er lofgjörð mín, öll eru þau réttlát.
Хай язик мій звіща́тиме слово Твоє, бо всі Твої за́повіді — справедли́вість.
173 Veittu mér lið þegar ég þarfnast hjálpar, því að ég hef kosið að hlýða þér.
Нехай буде рука Твоя в поміч мені, бо я вибрав нака́зи Твої.
174 Ó, Drottinn, ég þrái hjálpræði þitt og lög þín elska ég!
Я пра́гну спасі́ння Твого, о Господи, а Зако́н Твій — то ро́зкіш моя!
175 Láttu sál mína lifa svo að ég geti lofað þig og orð þín styðja mig á göngu lífsins.
Хай душа моя буде жива́, і хай сла́вить Тебе, а Твій при́суд нехай допоможе мені!
176 Ég villist eins og týndur sauður, leitaðu mín, því að boðorðum þínum hef ég ekki gleymt.
Я блукаю, немов та овечка загу́блена, — пошукай же Свого раба, бо я не забув Твоїх за́повідей!
