Sálmarnir 119
1 Sælir eru þeir sem breyta í öllu eftir lögum Guðs.
Saliga äro de vilkas väg är ostrafflig, de som vandra efter HERRENS lag.
2 Sælir eru þeir sem leita Guðs og gera vilja hans í hvívetna,
Saliga äro de som taga hans vittnesbörd i akt, de som av allt hjärta söka honom,
3 þeir sem hafna málamiðlun við hið illa og ganga heilshugar á Guðs vegum.
de som icke göra vad orätt är, utan vandra på hans vägar.
4 Þú, Drottinn, gafst okkur lög þín til þess að við hlýddum þeim
Du har givit befallningar, för att de skola hållas med all flit.
5 – ó, hve ég þrái að breyta grandvarlega eftir þeim.
O att mina vägar vore rätta, så att jag hölle dina stadgar!
6 Þá verð ég ekki til skammar, heldur hef hreinan skjöld.
Då skulle jag icke komma på skam, när jag skådade på alla dina bud.
7 Ég vil þakka þér leiðsögn þína og réttláta ögun, það hefur kennt mér að lifa lífinu rétt!
Jag vill tacka dig av uppriktigt hjärta, när jag får lära din rättfärdighets rätter.
8 Ég vil vera þér hlýðinn! Og þá veit ég að þú munt alls ekki yfirgefa mig.
Dina stadgar vill jag hålla; övergiv mig icke så helt och hållet.
9 Hvernig getur ungt fólk lifað hreinu lífi? Með því að hlusta á orð þín og fara eftir þeim.
Huru skall en yngling bevara sin väg obesmittad? När han håller sig efter ditt ord.
10 Ég leitaði þín af öllu hjarta – láttu mig ekki villast burt frá boðum þínum.
Jag söker dig av allt mitt hjärta; låt mig icke fara vilse från dina bud.
11 Ég hef íhugað orð þín af kostgæfni og varðveitt þau í hjarta mínu svo að þau verndi mig frá því að syndga.
Jag gömmer ditt tal i mitt hjärta, för att jag icke skall synda mot dig.
12 Lof sé þér Drottinn, kenndu mér lög þín.
Lovad vare du, HERRE! Lär mig dina stadgar.
13 Ég fer með lög þín upphátt
Med mina läppar förtäljer jag alla din muns rätter.
14 – þau veita mér meiri gleði en mikil auðæfi.
Jag fröjdar mig över dina vittnesbörds väg såsom över alla skatter.
15 Ég vil íhuga þau og hafa þau í heiðri.
Jag vill begrunda dina befallningar och skåda på dina stigar.
16 Ég gleðst yfir þeim og gleymi þeim ekki.
Jag har min lust i dina stadgar, jag förgäter icke ditt ord.
17 Leyfðu mér að lifa langa ævi, og læra að hlýða þér meir og meir.
Gör väl mot din tjänare, så att jag får leva, då vill jag hålla ditt ord.
18 Opnaðu augu mín svo að ég sjái dásemdirnar í orði þínu.
Öppna mina ögon, så att jag kan skåda undren i din lag.
19 Ég er pílagrímur hér á jörðu – mikið vantar mig leiðsögn! Boðorð þín eru mér bæði leiðsögn og kort!
Jag är en främling på jorden; fördölj icke dina bud för mig.
20 Ég þrái fyrirmæli þín meira en orð fá lýst!
Min själ är sönderkrossad av ständig trängtan efter dina rätter.
21 Ávítaðu þá sem hafna boðum þínum. Þeir hafa kallað bölvun yfir sig.
Du näpser de fräcka, de förbannade, dem som fara vilse från dina bud.
22 Láttu það ekki viðgangast að þeir spotti mig fyrir að hlýða þér.
Tag bort ifrån mig smälek och förakt, ty jag tager i akt dina vittnesbörd.
23 Jafnvel þjóðhöfðingjar hallmæla mér, en samt vil ég halda lög þín.
Ja, furstar sitta och lägga råd mot mig, men din tjänare begrundar dina stadgar;
24 Lögmál þitt er mér bæði ljós og leiðsögn.
ja, dina vittnesbörd äro min lust, de äro mina rådgivare.
25 Ég er bugaður maður, alveg kominn á kné. Lífgaðu mig með orði þínu!
Min själ ligger nedtryckt i stoftet; behåll mig vid liv efter ditt ord.
26 Ég sagði þér áform mín og þú svaraðir mér. Skýrðu nú fyrir mér leiðsögn þína,
Jag förtäljde om mina vägar, och du svarade mig; lär mig dina stadgar.
27 svo að ég skilji hvað þú vilt og upplifi dásemdir þínar.
Lär mig att förstå dina befallningars väg, så vill jag begrunda dina under.
28 Ég græt af hryggð, hjarta mitt er bugað af sorg. Uppörvaðu mig og lífga með orðum þínum.
Min själ gråter av bedrövelse; upprätta mig efter ditt ord.
29 Leiddu mig burt frá öllu illu. Hjálpaðu mér, óverðugum, að hlýða lögum þínum,
Låt lögnens väg vara fjärran ifrån mig, och förunna mig din undervisning.
30 því að ég hef valið að gera rétt.
Jag har utvalt sanningens väg, dina rätter har jag ställt framför mig.
31 Ég held mér við boðorð þín og hlýði þeim vandlega. Drottinn, forðaðu mér frá öllu rugli.
Jag håller mig till dina vittnesbörd; HERRE, låt mig icke komma på skam.
32 Ég vil kappkosta að fara eftir lögum þínum, því að þú hefur gert mig glaðan í sinni.
Jag vill löpa dina buds väg, ty du tröstar mitt hjärta.
33 Segðu mér, Drottinn, hvað mér ber að gera og þá mun ég gera það.
Visa mig, HERRE, dina stadgars väg, så vill jag taga den i akt intill änden.
34 Ég vil hlýða þér af heilum hug svo lengi sem ég lifi.
Giv mig förstånd, så vill jag taga din lag i akt och hålla den av allt hjärta.
35 Ó, leiddu mig um réttan veg, – því hvað er betra en það?!
Led mig på dina buds stig, ty till den har jag behag.
36 Gefðu að ég hlýði reglum þínum, en leiti ekki eftir rangfengnum gróða.
Böj mitt hjärta till dina vittnesbörd, och låt det icke vika av till orätt vinning.
37 Snúðu huga mínum frá öllu öðru en því að fylgja þér. Lífgaðu mig, hresstu mig, svo að ég geti horft til þín.
Vänd bort mina ögon, så att de icke se efter fåfänglighet; behåll mig vid liv på dina vägar.
38 Minntu mig á það aftur og aftur að fyrirheit þín gilda fyrir mig! Já, ég treysti þér, heiðra þig og óttast!
Uppfyll på din tjänare ditt tal, ty det leder till din fruktan.
39 Þaggaðu niður háðið og spottið sem beint er að mér, því að lög þín eru góð og þeim fylgi ég.
Vänd bort ifrån mig den smälek som jag fruktar; ty dina rätter äro goda.
40 Ég þrái að hlýða þeim. Þess vegna, Drottinn, lífgaðu mig við!
Se, jag längtar efter dina befallningar; behåll mig vid liv genom din rättfärdighet.
41 Þú lofaðir að frelsa mig! Miskunna mér nú í kærleika þínum,
Din nåd komme över mig, HERRE, din frälsning efter ditt tal;
42 og þá mun ég geta svarað þeim sem spotta mig, því að orðum þínum treysti ég.
Så kan jag giva den svar, som smädar mig; ty jag förtröstar på ditt ord.
43 Gef að ég gleymi aldrei orðum þínum og treysti alltaf þínum réttláta úrskurði.
Ryck icke sanningens ord så helt och hållet bort ifrån min mun, ty jag hoppas på dina domar.
44 Þess vegna vil ég hlýða þér um aldur
Så vill jag hålla din lag beständigt, ja, alltid och evinnerligen.
45 og ævi og njóta þess frelsis sem lög þín veita.
Låt mig gå fram på rymlig plats, ty jag begrundar dina befallningar.
46 Ég mun fræða konunga um gildi þeirra og þeir munu hlusta af áhuga og virðingu.
Jag vill tala om dina vittnesbörd inför konungar, och jag skall icke komma på skam.
47 Ég elska lög þín! Ég gleðst yfir boðum þínum!
Jag vill hava min lust i dina bud, ty de äro mig kära;
48 „Komið, komið til mín!“segi ég við þau; því að ég elska þau og þrái að íhuga þau.
jag vill lyfta mina händer upp till dina bud, ty de äro mig kära, och jag vill begrunda dina stadgar.
49 Drottinn, gleymdu ekki fyrirheitum þeim sem þú gafst mér, þjóni þínum, – þau eru það sem ég treysti á.
Tänk på ordet till din tjänare, eftersom du har givit mig hopp.
50 Þau eru styrkur minn þegar á móti blæs – þau hressa mig og lífga!
Det är min tröst i mitt lidande att ditt tal behåller mig vid liv.
51 Ofstopamenn spotta mig fyrir hlýðni mína við Guð, en ég læt ekki haggast.
De fräcka bespotta mig övermåttan; likväl viker jag icke ifrån din lag.
52 Allt frá því ég var barn hef ég leitast við að hlýða þér, orð þín hafa verið mér huggun.
Jag tänker på dina domar i forna tider, HERRE, och jag varder tröstar.
53 Ég reiðist hinum óguðlegu, þeim sem hafna og fyrirlíta lög þín.
Glödande harm griper mig för de ogudaktigas skull, därför att de övergiva din lag.
54 Því að þessi lög hafa verið uppspretta gleði minnar alla ævi.
Dina stadgar äro lovsånger för mig i det hus där jag dväljes.
55 Um nætur hugsa ég til þín Drottinn og minnist laga þinna.
Jag tänker om natten på ditt namn, HERRE, och jag håller din lag.
56 Það hefur veitt mér mikla blessun að halda fyrirmæli þín.
Detta har blivit mig beskärt: att jag får taga dina befallningar i akt.
57 Drottinn, þú ert minn og ég hef ákveðið að hlýða orðum þínum.
Min del är HERREN; jag har beslutit att hålla dina ord.
58 Ég þrái blessun þína af öllu hjarta. Miskunna mér eins og þú lofaðir mér.
Jag bönfaller inför dig av allt hjärta; var mig nådig efter ditt tal.
59 Þegar ég sá að ég var á rangri leið,
Jag betänker mina vägar och vänder mina fötter till dina vittnesbörd.
60 snéri ég við og flýtti mér aftur til þín.
Jag skyndar mig och dröjer icke att hålla dina bud.
61 Óguðlegir menn hafa reynt að tæla mig til syndar, en ég er staðráðinn í að hlýða lögum þínum.
De ogudaktigas snaror omgiva mig, men jag förgäter icke din lag.
62 Um miðnætti rís ég upp og þakka þér þín réttlátu ákvæði.
Mitt i natten står jag upp för att tacka dig för din rättfärdighets rätter.
63 Sá er bróðir minn sem óttast og treystir Drottni og hlýðir orðum hans.
Jag sluter mig till alla dem som frukta dig och till dem som hålla dina befallningar.
64 Ó, Drottinn, jörðin er full af miskunn þinni! Kenndu mér lög þín!
Jorden är full av din nåd, o HERRE; lär mig dina stadgar.
65 Drottinn, blessun þín umlykur mig, eins og þú hafðir lofað mér.
Du gör din tjänare gott, HERRE, efter ditt ord.
66 Kenndu mér góð hyggindi og þekkingu, því að lög þín vísa mér veginn.
Lär mig gott förstånd och kunskap, ty jag tror på dina bud.
67 Áður var ég reikull, þar til þú refsaðir mér, en nú hlýði ég þér með glöðu geði.
Förrän jag fick lida, for jag vilse, men nu håller jag mig vid ditt tal.
68 Þú ert góður og gerir aðeins gott, hjálpaðu mér að fylgja leiðsögn þinni.
Du är god och gör vad gott är; lär mig dina stadgar.
69 Ofstopamenn hafa spunnið upp lygar um mig, en málið er, að ég hlýði lögum þínum af öllu hjarta.
De fräcka hopspinna lögn mot mig, men jag vill av allt hjärta taga dina befallningar i akt.
70 Þeir eru tilfinningalausir, skilja ekkert, en ég elska þig og fylgi orðum þínum.
Deras hjärtan äro okänsliga såsom fett, men jag har min lust i din lag.
71 Hirting þín var það besta sem fyrir mig gat komið, því að hún beindi augum mínum að lögum þínum.
Det var mig gott att jag vart tuktad, så att jag fick lära mig dina stadgar.
72 Lög þín eru mér meira virði en hrúgur af gulli og silfri!
Din muns lag är mig bättre än tusentals stycken guld och silver.
73 Þú, Drottinn, ert skapari minn, gefðu mér vit til að halda lög þín.
Dina händer hava gjort och berett mig; giv mig förstånd, så att jag kan lära dina bud.
74 Allir þeir sem óttast og elska þig, taka mér vel, þeir sjá að einnig ég treysti orðum þínum.
De som frukta dig skola se mig och glädjas, ty jag hoppas på ditt ord.
75 Ég veit, Drottinn, að ákvarðanir þínar eru réttar og að úrskurðir þínir gerðu mér gott.
HERRE, jag vet att dina domar äro rättfärdiga, och att du har tuktat mig i trofasthet.
76 Huggaðu mig með miskunn þinni, eins og þú lofaðir mér.
Din nåd vare min tröst, såsom du har lovat din tjänare.
77 Umvef mig náð þinni svo að ég haldi lífi. Lög þín eru unun mín.
Din barmhärtighet komme över mig, så att jag får leva; ty din lag är min lust.
78 Lát hina stoltu verða til skammar, þá sem beita mig brögðum. En ég vil íhuga fyrirmæli þín.
På skam komme de fräcka, ty de hava gjort mig orätt utan sak; men jag vill begrunda dina befallningar.
79 Láttu þá sem treysta þér, þá sem heiðra þig, koma til mín og við munum ræða lög þín.
Till mig må de vända sig, som frukta dig, och de om känna dina vittnesbörd.
80 Gefðu mér náð til að þóknast vilja þínum svo að ég verði aldrei til skammar.
Mitt hjärta vare ostraffligt i dina stadgar, så att jag icke kommer på skam.
81 Ég þrái hjálp þína af öllu hjarta! Þú lofaðir að hjálpa mér!
Min själ trängtar efter din frälsning, jag hoppas på ditt ord.
82 Ég einblíni á þig, bíð eftir því að sjá loforð þitt rætast. Hvenær ætlar þú að hugga mig með hjálp þinni?
Mina ögon trängta efter ditt tal, och jag säger: »När vill du trösta mig?»
83 Ég er eins og hrukkóttur vínbelgur, skorpinn af reyk, uppgefinn af að bíða. Samt held ég fast við lög þín og hlýði þeim.
Ty jag är såsom en vinlägel i rök, men jag förgäter icke dina stadgar.
84 Hve lengi verð ég að bíða þess að þú refsir ofsækjendum mínum?
Huru få äro icke din tjänares dagar! När vill du hålla dom över mina förföljare?
85 Ofstopamenn sem hata sannleika þinn og lög hafa grafið mér gryfju.
De fräcka gräva gropar för mig, de som icke leva efter din lag.
86 Lygi þeirra hefur komið mér í mikinn vanda. Þú elskar sannleikann, hjálpaðu mér!
Alla dina bud äro sanning; utan sak förföljer man mig; hjälp mig.
87 Þeir höfðu næstum gert út af við mig, en ég neitaði að láta undan og óhlýðnast lögum þínum.
De hava så när fördärvat mig på jorden, fastän jag icke har övergivit dina befallningar.
88 Láttu mig halda lífi sakir miskunnar þinnar og ég mun halda áfram að fara eftir boðum þínum.
Behåll mig vid liv efter din nåd, så vill jag hålla din muns vittnesbörd.
89 Drottinn, á himnum stendur orð þitt óhaggað um eilífð.
Evinnerligen, HERRE, står ditt ord fast i himmelen.
90 Trúfesti þín nær frá kynslóð til kynslóðar, hún stendur óhögguð eins og jörðin sem þú hefur skapað.
Från släkte till släkte varar din trofasthet; du har grundat jorden, och den består.
91 Hún varir samkvæmt orðum þínum. Allir hlutir lúta þér.
Till att utföra dina rätter består allt än i dag, ty allting måste tjäna dig.
92 Ég hefði örvænt og farist ef lögmál þitt hefði ekki verið unun mín.
Om din lag icke hade varit min lust, så hade jag förgåtts i mitt elände.
93 Ég mun aldrei yfirgefa lög þín, í þeim fann ég lífsgleði og góða heilsu.
Aldrig skall jag förgäta dina befallningar, ty genom dem har du behållit mig vid liv.
94 Ég tilheyri þér! Ég bið þig, varðveittu mig! Ég vil breyta eftir orðum þínum.
Jag är din, fräls mig; ty jag begrundar dina befallningar.
95 Óguðlegir bíða færis til að drepa, en ég íhuga loforð þín og reglur.
På mig vakta de ogudaktiga för att förgöra mig; men jag aktar på dina vittnesbörd.
96 Ekkert er fullkomið í þessum heimi nema eitt – orð þín.
På all annan fullkomlighet har jag sett en ände, men ditt bud är omätligt i vidd.
97 Ég elska þau! Ég íhuga þau liðlangan daginn.
Huru kär har jag icke din lag! Hela dagen begrundar jag den.
98 Þau hafa gert mig vitrari en óvini mína, veitt mér leiðsögn gegnum lífið.
Visare än mina fiender äro, göra mig dina bud, ty de tillhöra mig för evig tid.
99 Ég er orðinn hyggnari en allir kennarar mínir, því að ég íhuga reglur þínar,
Jag är klokare än alla mina lärare, ty jag begrundar dina vittnesbörd.
100 skynsamari en öldungar, því að ég held fyrirmæli þín.
Jag är förståndigare än de gamle, ty jag tager dina befallningar i akt.
101 Ég hef hafnað vegum illskunnar, því að ég vil vera hlýðinn orðum þínum.
Jag avhåller mina fötter ifrån alla onda vägar, för att jag må hålla ditt ord.
102 Ekki hef ég snúið baki við fyrirmælum þínum;
Jag viker icke ifrån dina rätter, ty du undervisar mig.
103 orð þín eru sætari en hunang!
Huru ljuvt för min tunga är icke ditt tal! Det är ljuvare än honung för min mun.
104 Orð þín ein veita mér skilning og vísdóm, er þá nokkur hissa þótt ég hati lygina?
Av dina befallningar får jag förstånd; därför hatar jag alla lögnens vägar.
105 Þitt orð er lampi fóta minna, ljós á vegum mínum. Það forðar mér frá hrösun.
Ditt ord är mina fötters lykta och ett ljus på min stig.
106 Ég hef sagt það áður og segi enn: „Ég vil hlýða lögum þínum, þau eru yndisleg!“
Jag har svurit och hållit det: att taga din rättfärdighets rätter i akt.
107 Óvinum mínum hefur næstum tekist að koma mér á kné, frelsaðu mig eins og þú lofaðir mér!
Jag är storligen plågad; HERRE, behåll mig vid liv efter ditt ord.
108 Hlustaðu á þakkargjörð mína og kenndu mér vilja þinn.
Låt min muns frivilliga offer behaga dig, HERRE, och lär mig dina rätter.
109 Líf mitt hangir á bláþræði, samt vil ég ekki óhlýðnast boðum þínum.
Jag bär min själ alltid i min hand, men jag förgäter icke din lag.
110 Illmenni hafa lagt gildrur fyrir mig, en ég mun ekki víkja af þínum vegi.
De ogudaktiga lägga ut snaror för mig, men jag far icke vilse från dina befallningar.
111 Lög þín eru það besta sem ég á! – Þau eru fjársjóður minn og endast mér að eilífu!
Jag har dina vittnesbörd till min eviga arvedel, ty de äro mitt hjärtas fröjd.
112 Ég er ákveðinn í að hlýða þér allt þar til ég dey.
Jag har böjt mitt hjärta till att göra efter dina stadgar, alltid och intill änden.
113 Þeir finnst mér andstyggilegir sem haltra til beggja hliða – þeir sem ófúsir eru að hlýða þér. Mitt val er klárt: Ég elska boðorð þín.
Jag hatar dem som halta på båda sidor, men din lag har jag kär.
114 Þú ert skjól mitt og skjöldur og ég treysti orðum þínum.
Du är mitt beskärm och min sköld; jag hoppas på ditt ord.
115 Burt frá mér, þið illgjörðamenn! Reynið ekki að fá mig til að óhlýðnast boðorðum Guðs.
Viken bort ifrån mig, I onde; jag vill taga min Guds bud i akt.
116 Drottinn, þú lofaðir að halda í mér lífinu. Láttu engan geta sagt að þú hafir brugðist mér.
Uppehåll mig efter ditt tal, så att jag får leva, och låt mig icke komma på skam med mitt hopp.
117 Hjálpaðu mér svo að ég megi frelsast og halda áfram að íhuga orðin þín.
Stöd mig, så att jag varder frälst, så vill jag alltid se med lust på dina stadgar.
118 Þú snýrð þér frá þeim sem afneita lögum þínum. Þeir verða sjálfum sér til skammar.
Du aktar för intet alla som fara vilse från dina stadgar, ty förgäves är deras svek.
119 Illgjörðamennirnir eru eins og sorp í þínum augum. Ég vil ekki vera einn af þeim, og þess vegna elska ég þig og hlýði lögum þínum.
Du förkastar såsom slagg alla ogudaktiga på jorden; därför har jag dina vittnesbörd kära.
120 Ég skelf af hræðslu við þig; óttast að þú dæmir mig sekan.
Av fruktan för dig ryser mitt kött, och jag rädes för dina domar.
121 Ofursel mig ekki duttlungum óvina minna, því að ég hef iðkað réttlæti og verið heiðarlegur í öllu.
Jag övar rätt och rättfärdighet; du skall icke överlämna mig åt mina förtryckare.
122 Lofaðu mér einu: Að blessa mig! Láttu ekki hina hrokafullu kúga mig.
Tag dig an din tjänares sak, och låt det gå honom väl; låt icke de fräcka förtrycka mig.
123 Ó, Drottinn, hvenær ætlar þú að efna loforð þitt og frelsa mig?
Mina ögon trängta efter din frälsning och efter din rättfärdighets tal.
124 Drottinn, gerðu við mig eftir gæsku þinni og kenndu mér, þjóni þínum, hlýðni.
Gör med din tjänare efter din nåd, och lär mig dina stadgar.
125 Ég er þjónn þinn, gefðu mér því vit til að fara eftir reglum þínum í öllu sem ég geri.
Jag är din tjänare; giv mig förstånd, så att jag kan känna dina vittnesbörd.
126 Drottinn, láttu nú til skarar skríða! Þessi illmenni hafa brotið lög þín.
Det är tid för HERREN att handla, ty de hava gjort din lag om intet.
127 Ég elska boðorð þín meira en skíra gull!
Därför har jag dina bud kära mer än guld, jag, mer än fint guld.
128 Öll eru þau réttlát, boðorð Guðs, sama um hvað þau fjalla. Aðrar reglur vil ég ekki sjá.
Därför håller jag alla dina befallningar i allo för rätta, men alla lögnens vägar hatar jag.
129 Lögmál þitt er yndislegt! Er einhver hissa á að ég vilji hlýða því?
Underbara äro dina vittnesbörd, därför tager min själ dem i akt.
130 Þú útskýrir fyrir okkur orð þín og jafnvel einfeldningurinn skilur þau.
När dina ord upplåtas, giva de ljus och skänka förstånd åt de enfaldiga.
131 Orð þín vekja áhuga minn, ég hlusta á þau með opnum munni!
Jag spärrar upp min mun och flämtar, ty jag längtar ivrigt efter dina bud.
132 Komdu og miskunnaðu mér, eins og öðrum þeim sem elska þig.
Vänd dig till mig och var mig nådig, såsom rätt är mot dem som hava ditt namn kärt.
133 Leiðbeindu mér með lögum þínum, svo að hið illa nái ekki tökum á mér.
Gör mina steg fasta genom ditt tal, och låt ingen orätt varda mig övermäktig.
134 Bjargaðu mér úr klóm vondra manna svo að ég geti farið eftir fyrirmælum þínum.
Förlossa mig från människors förtryck, så vill jag hålla dina befallningar.
135 Líttu til mín í náð þinni og kenndu mér lög þín.
Låt ditt ansikte lysa över din tjänare, och lär mig dina stadgar.
136 Ég græt því að lög þín eru fótum troðin.
Vattenbäckar rinna ned från mina ögon, därför att man icke håller din lag.
137 Drottinn, þú ert réttvís og refsing þín sanngjörn.
HERRE, du är rättfärdig, och dina domar äro rättvisa.
138 Skipanir þínar góðar og réttlátar.
Du har påbjudit dina vittnesbörd i rättfärdighet och i stor trofasthet.
139 Ég er í uppnámi og reiðin sýður í mér, því að óvinir mínir hafa forsmáð lög þín.
Jag förtäres av nitälskan, därför att mina ovänner förgäta dina ord.
140 Ég hef séð að orð þín eru sönn og hrein, og þess vegna elska ég þau!
Ditt tal är väl luttrat, och din tjänare har det kärt.
141 Ég er lítilmótlegur og fyrirlitinn en boðorðum þínum hef ég ekki gleymt.
Jag är ringa och föraktad, men jag förgäter icke dina befallningar.
142 Réttlæti þitt varir að eilífu, og lög þín eru byggð á trúfesti.
Din rättfärdighet är en evig rättfärdighet, och din lag är sanning.
143 Boðorð þín eru huggun mín í andstreymi og neyð.
Nöd och trångmål hava träffat mig, men dina bud äro min lust.
144 Lög þín eru réttlát í öllum greinum. Hjálpaðu mér að skilja þau svo að ég haldi lífi.
Dina vittnesbörd äro rättfärdiga evinnerligen; giv mig förstånd, så att jag får leva.
145 Ég ákalla þig af öllu hjarta! Bænheyrðu mig, Drottinn! Þá mun ég hlýða lögum þínum.
Jag ropar av allt hjärta, svara mig, HERRE; jag vill taga dina stadgar i akt.
146 „Bjargaðu mér!“hrópa ég, „svo að ég geti hlýtt þér.“
Jag ropar till dig, fräls mig, så vill jag hålla dina vittnesbörd.
147 Fyrir sólarupprás var ég á fótum, ég bað til þín og beið svars.
Jag kommer tidigt i morgongryningen och ropar; jag hoppas på dina ord.
148 Já, ég vaki um nætur og íhuga fyrirheit þín.
Mina ögon hasta före nattens väkter till att begrunda ditt tal.
149 Hlustaðu á bæn mína og miskunna mér, bjargaðu lífi mínu eins og þú hefur heitið mér.
Hör min röst efter din nåd; HERRE, behåll mig vid liv efter dina rätter.
150 Nú koma illmennin, nú gera þau árás! Orð þitt þekkja þeir ekki, nei alls ekki.
Nära äro de som jaga efter skändlighet, de som äro långt ifrån din lag.
151 En þú Drottinn ert mér nærri, í trúfesti eru orð þín sögð.
Nära är ock du, HERRE, och alla dina bud äro sanning.
152 Ég heyrði orð þín í bernsku og veit að þau breytast ekki.
Längesedan vet jag genom dina vittnesbörd att du har stadgat dem för evig tid.
153 Líttu á sorg mína og bjargaðu mér, því að boðum þínum hef ég hlýtt.
Se till mitt lidande och rädda mig, ty jag förgäter icke din lag.
154 Já, frelsaðu mig frá dauða samkvæmt orði þínu.
Utför min sak och förlossa mig; behåll mig vid liv efter ditt tal.
155 Óguðlegir munu ekki frelsast því að þeim er sama um boðorð þín.
Frälsning är långt borta från de ogudaktiga, ty de fråga icke efter dina stadgar.
156 Drottinn, mikil er miskunn þín, bjargaðu lífi mínu!
HERRE, din barmhärtighet är stor; behåll mig vid liv efter dina rätter.
157 Margir eru óvinir mínir og fjendur, en frá reglum þínum hvika ég ekki.
Mina förföljare och ovänner äro många, men jag viker icke ifrån dina vittnesbörd.
158 Þarna eru svikararnir – mér býður við þeim! Þeim er alveg sama um orð þitt.
När jag ser de trolösa, känner jag leda vid dem, därför att de icke hålla sig vid ditt tal.
159 Drottinn, það skaltu vita, að ég elska boðorð þín. Miskunnaðu mér og leyfðu mér að halda lífi og heilsu.
Se därtill att jag har dina befallningar kära; HERRE, behåll mig vid liv efter din nåd.
160 Trúfestin er rauði þráðurinn í orðum þínum og reglur þínar vara að eilífu.
Summan av ditt ord är sanning, och alla din rättfärdighets rätter vara evinnerligen.
161 Höfðingjar ofsækja mig án saka, hvað geri ég? – skoða lög þín með lotningu!
Furstar förfölja mig utan sak, men mitt hjärta fruktar för dina ord.
162 Ég fagna yfir lögum þínum eins fundnum fjársjóði.
Jag fröjdar mig över ditt tal såsom den som vinner stort byte.
163 Ég hata lygi og fals, en elska lög þín.
Jag hatar lögnen, den skall vara mig en styggelse; men din lag har jag kär.
164 Sjö sinnum á dag lofa ég þig vegna þinna réttlátu ákvæða.
Jag lovar dig sju gånger om dagen för din rättfärdighets rätter.
165 Þeir sem elska lögmál þitt eiga frið í hjarta og er ekki hætt við hrösun.
Stor frid äga de som hava din lag kär, och intet finnes, som bringar dem på fall.
166 Drottinn, ég þrái hjálp þína og þess vegna hlýði ég boðum þínum.
Jag väntar efter din frälsning, HERRE, och jag gör efter dina bud.
167 Ég hef leitað og gætt boðorða þinna og elska þau af öllu hjarta.
Min själ håller dina vittnesbörd, och jag har dem storligen kära.
168 Þetta veistu, því að allt sem ég geri þekkir þú til fulls.
Jag håller dina befallningar och vittnesbörd, ty du känner alla mina vägar.
169 Drottinn, heyr þú hróp mitt og gefðu mér skilning á orði þínu.
HERRE, mitt rop komme inför ditt ansikte; giv mig förstånd efter ditt ord.
170 Hlusta á bænir mínar og frelsaðu mig eins og þú lofaðir mér.
Min bön komme inför ditt ansikte; rädda mig efter ditt tal.
171 Ég vegsama þig því að þú kenndir mér boðorð þín.
Mina läppar må flöda över av lov, ty du lär mig dina stadgar.
172 Efni þeirra er lofgjörð mín, öll eru þau réttlát.
Min tunga sjunge om ditt ord, ty alla dina bud äro rättfärdiga.
173 Veittu mér lið þegar ég þarfnast hjálpar, því að ég hef kosið að hlýða þér.
Din hand vare mig till hjälp, ty jag har utvalt dina befallningar.
174 Ó, Drottinn, ég þrái hjálpræði þitt og lög þín elska ég!
Jag längtar efter din frälsning, HERRE, och din lag är min lust.
175 Láttu sál mína lifa svo að ég geti lofað þig og orð þín styðja mig á göngu lífsins.
Låt min själ leva, så skall hon lova dig; och låt dina rätter hjälpa mig.
176 Ég villist eins og týndur sauður, leitaðu mín, því að boðorðum þínum hef ég ekki gleymt.
Om jag far vilse, så uppsök din tjänare såsom ett förlorat får, ty jag förgäter icke dina bud. Alfabetisk psalm; se Poesi i Ordförkl. Se Själ i Ordförkl.
