Sálmarnir 119
1 Sælir eru þeir sem breyta í öllu eftir lögum Guðs.
Albarka ta tabbata ga waɗanda rayuwarsu ba ta da abin zargi, waɗanda suke tafiya bisa ga dokar Ubangiji.
2 Sælir eru þeir sem leita Guðs og gera vilja hans í hvívetna,
Albarka ta tabbata ga waɗanda suke kiyaye ƙa’idodinsa suke kuma nemansa da dukan zuciyarsu.
3 þeir sem hafna málamiðlun við hið illa og ganga heilshugar á Guðs vegum.
Ba sa yin wani abin da ba daidai ba; suna tafiya a hanyoyinsa.
4 Þú, Drottinn, gafst okkur lög þín til þess að við hlýddum þeim
Ka shimfiɗa farillan da dole a yi biyayya da su.
5 – ó, hve ég þrái að breyta grandvarlega eftir þeim.
Kash, da a ce hanyoyina tsayayyu ne a yin biyayya da ƙa’idodinka mana!
6 Þá verð ég ekki til skammar, heldur hef hreinan skjöld.
Da ba zan sha kunya ba sa’ad da na lura da dukan umarnanka.
7 Ég vil þakka þér leiðsögn þína og réttláta ögun, það hefur kennt mér að lifa lífinu rétt!
Zan yabe ka da zuciya ta gaskiya yayinda nake koyon dokokinka masu adalci.
8 Ég vil vera þér hlýðinn! Og þá veit ég að þú munt alls ekki yfirgefa mig.
Zan yi biyayya da ƙa’idodinka; kada ka yashe ni ɗungum.
9 Hvernig getur ungt fólk lifað hreinu lífi? Með því að hlusta á orð þín og fara eftir þeim.
Yaya matashi zai kiyaye hanyarsa da tsabta? Sai ta yin rayuwa bisa ga maganarka.
10 Ég leitaði þín af öllu hjarta – láttu mig ekki villast burt frá boðum þínum.
Na neme ka da dukan zuciyata; kada ka bar ni in kauce daga umarnanka.
11 Ég hef íhugað orð þín af kostgæfni og varðveitt þau í hjarta mínu svo að þau verndi mig frá því að syndga.
Na ɓoye maganarka a cikin zuciyata don kada in yi maka zunubi.
12 Lof sé þér Drottinn, kenndu mér lög þín.
Yabo ya tabbata gare ka, ya Ubangiji; ka koya mini ƙa’idodinka.
13 Ég fer með lög þín upphátt
Da leɓunana na ba da labarin dukan dokokin da suka fito bakinka.
14 – þau veita mér meiri gleði en mikil auðæfi.
Na yi farin ciki da bin farillanka yadda mutum yakan yi farin ciki da arziki mai yawa.
15 Ég vil íhuga þau og hafa þau í heiðri.
Na yi tunani a kan farillanka na kuma lura da hanyoyinka.
16 Ég gleðst yfir þeim og gleymi þeim ekki.
Na yi murna a cikin ƙa’idodinka; ba zan ƙyale maganarka ba.
17 Leyfðu mér að lifa langa ævi, og læra að hlýða þér meir og meir.
Ka yi alheri ga bawanka, zan kuwa rayu; zan yi biyayya da maganarka.
18 Opnaðu augu mín svo að ég sjái dásemdirnar í orði þínu.
Ka buɗe idanuna don in iya gani abubuwan banmamaki a cikin dokarka.
19 Ég er pílagrímur hér á jörðu – mikið vantar mig leiðsögn! Boðorð þín eru mér bæði leiðsögn og kort!
Ni baƙo ne a duniya; kada ka ɓoye mini umarnanka.
20 Ég þrái fyrirmæli þín meira en orð fá lýst!
Zuciyata ta ƙosa saboda marmari don dokokinka koyaushe.
21 Ávítaðu þá sem hafna boðum þínum. Þeir hafa kallað bölvun yfir sig.
Ka tsawata wa masu fariya, waɗanda suke la’anta waɗanda kuma suka kauce daga umarnanka.
22 Láttu það ekki viðgangast að þeir spotti mig fyrir að hlýða þér.
Ka cire mini ba’a da reni, gama ina kiyaye farillanka.
23 Jafnvel þjóðhöfðingjar hallmæla mér, en samt vil ég halda lög þín.
Ko da yake masu mulki sun zauna tare suna ɓata mini suna, bawanka zai yi tunani a kan ƙa’idodinka.
24 Lögmál þitt er mér bæði ljós og leiðsögn.
Farillanka ne abin farin cikina; su ne mashawartana.
25 Ég er bugaður maður, alveg kominn á kné. Lífgaðu mig með orði þínu!
An kwantar da ni ƙasa cikin ƙura; ka kiyaye raina bisa ga maganarka.
26 Ég sagði þér áform mín og þú svaraðir mér. Skýrðu nú fyrir mér leiðsögn þína,
Na ba da labari hanyoyina ka kuma amsa mini; ka koya mini ƙa’idodinka.
27 svo að ég skilji hvað þú vilt og upplifi dásemdir þínar.
Bari in gane koyarwar farillanka; sa’an nan zan yi tunani a kan abubuwan banmamakinka.
28 Ég græt af hryggð, hjarta mitt er bugað af sorg. Uppörvaðu mig og lífga með orðum þínum.
Raina ya gaji da baƙin ciki; ka ƙarfafa ni bisa ga maganarka.
29 Leiddu mig burt frá öllu illu. Hjálpaðu mér, óverðugum, að hlýða lögum þínum,
Ka kiyaye ni daga hanyoyin ruɗu; ka yi mini alheri ta wurin dokokinka.
30 því að ég hef valið að gera rétt.
Na zaɓi hanyar gaskiya; na sa zuciyata a kan dokokinka.
31 Ég held mér við boðorð þín og hlýði þeim vandlega. Drottinn, forðaðu mér frá öllu rugli.
Na riƙe farillanka kankan, ya Ubangiji; kada ka sa in sha kunya.
32 Ég vil kappkosta að fara eftir lögum þínum, því að þú hefur gert mig glaðan í sinni.
Ina gudu a kan hanyar umarnanka, gama ka’yantar da zuciyata.
33 Segðu mér, Drottinn, hvað mér ber að gera og þá mun ég gera það.
Ka koya mini Ya Ubangiji, don in bi ƙa’idodinka; sa’an nan zan kiyaye su har ƙarshe.
34 Ég vil hlýða þér af heilum hug svo lengi sem ég lifi.
Ka ba ni ganewa, zan kuwa kiyaye dokarka in kuma yi biyayya da ita da dukan zuciyata.
35 Ó, leiddu mig um réttan veg, – því hvað er betra en það?!
Ka bi da ni a hanyar umarnanka, gama a can zan sami farin ciki.
36 Gefðu að ég hlýði reglum þínum, en leiti ekki eftir rangfengnum gróða.
Ka juye zuciyata wajen farillanka ba wajen riba ta sonkai ba.
37 Snúðu huga mínum frá öllu öðru en því að fylgja þér. Lífgaðu mig, hresstu mig, svo að ég geti horft til þín.
Ka juye idanuna daga abubuwa marasa amfani; ka kiyaye raina bisa ga maganarka.
38 Minntu mig á það aftur og aftur að fyrirheit þín gilda fyrir mig! Já, ég treysti þér, heiðra þig og óttast!
Ka cika alkawarinka ga bawanka, saboda a ji tsoronka.
39 Þaggaðu niður háðið og spottið sem beint er að mér, því að lög þín eru góð og þeim fylgi ég.
Ka kawar da shan kunyar da nake tsoro, gama dokokinka nagari ne.
40 Ég þrái að hlýða þeim. Þess vegna, Drottinn, lífgaðu mig við!
Ina marmarin farillanka ƙwarai! Ka kiyaye raina cikin adalcinka.
41 Þú lofaðir að frelsa mig! Miskunna mér nú í kærleika þínum,
Bari ƙaunarka marar ƙarewa ta zo gare ni, ya Ubangiji, cetonka bisa ga alkawarinka;
42 og þá mun ég geta svarað þeim sem spotta mig, því að orðum þínum treysti ég.
sa’an nan zan amsa wa masu cin mutuncina, gama na dogara ga maganarka.
43 Gef að ég gleymi aldrei orðum þínum og treysti alltaf þínum réttláta úrskurði.
Kada ka ƙwace maganarka daga bakina, gama na sa zuciyata a dokokinka.
44 Þess vegna vil ég hlýða þér um aldur
Kullayaumi zan yi biyayya da dokokinka, har abada abadin.
45 og ævi og njóta þess frelsis sem lög þín veita.
Zan yi ta yawo a sake gama na nemi farillanka.
46 Ég mun fræða konunga um gildi þeirra og þeir munu hlusta af áhuga og virðingu.
Zan yi maganar farillanka a gaban sarakuna ba kuwa za a kunyata ni ba,
47 Ég elska lög þín! Ég gleðst yfir boðum þínum!
gama ina farin ciki da umarnanka saboda ina ƙaunarsu.
48 „Komið, komið til mín!“segi ég við þau; því að ég elska þau og þrái að íhuga þau.
Na ɗaga hannuwana ga umarnanka, waɗanda nake ƙauna, ina kuma tunani a kan ƙa’idodinka.
49 Drottinn, gleymdu ekki fyrirheitum þeim sem þú gafst mér, þjóni þínum, – þau eru það sem ég treysti á.
Tuna da maganarka ga bawanka, gama ka ba ni bege.
50 Þau eru styrkur minn þegar á móti blæs – þau hressa mig og lífga!
Ta’aziyyata cikin wahalata ita ce alkawarinka yana kiyaye raina.
51 Ofstopamenn spotta mig fyrir hlýðni mína við Guð, en ég læt ekki haggast.
Masu fariya suna yi mini ba’a ba tare da an hana su ba, amma ban rabu da dokar ba.
52 Allt frá því ég var barn hef ég leitast við að hlýða þér, orð þín hafa verið mér huggun.
Na tuna da dokokinka na tun dā, ya Ubangiji, na kuwa sami ta’aziyya a cikinsu.
53 Ég reiðist hinum óguðlegu, þeim sem hafna og fyrirlíta lög þín.
Fushi ya kama ni saboda mugaye, waɗanda suka keta dokokinka.
54 Því að þessi lög hafa verið uppspretta gleði minnar alla ævi.
Ƙa’idodinka su ne kan waƙata a duk inda na sauka.
55 Um nætur hugsa ég til þín Drottinn og minnist laga þinna.
Da dare na tuna da sunanka, ya Ubangiji, zan kuwa kiyaye dokarka.
56 Það hefur veitt mér mikla blessun að halda fyrirmæli þín.
Wannan shi ne na saba yi, ina yin biyayya da farillanka.
57 Drottinn, þú ert minn og ég hef ákveðið að hlýða orðum þínum.
Kai ne rabona, ya Ubangiji; na yi alkawarin in kiyaye maganarka.
58 Ég þrái blessun þína af öllu hjarta. Miskunna mér eins og þú lofaðir mér.
Na nemi fuskarka da dukan zuciyata; ka yi mini alheri bisa ga alkawarinka.
59 Þegar ég sá að ég var á rangri leið,
Na lura da hanyoyina na kuma mayar da matakaina ga farillanka.
60 snéri ég við og flýtti mér aftur til þín.
Zan gaggauta ba zan ɓata lokaci ba in yi biyayya da umarnanka.
61 Óguðlegir menn hafa reynt að tæla mig til syndar, en ég er staðráðinn í að hlýða lögum þínum.
Ko da yake mugaye sun ɗaura ni da igiyoyi, ba zan manta da dokokinka ba.
62 Um miðnætti rís ég upp og þakka þér þín réttlátu ákvæði.
Da tsakar dare nakan tashi in gode maka saboda dokokinka masu adalci.
63 Sá er bróðir minn sem óttast og treystir Drottni og hlýðir orðum hans.
Ni aboki ne ga duk mai tsoronka, ga duk wanda yake bin farillanka.
64 Ó, Drottinn, jörðin er full af miskunn þinni! Kenndu mér lög þín!
Duniya ta cika da ƙaunarka, ya Ubangiji; ka koya mini ƙa’idodinka.
65 Drottinn, blessun þín umlykur mig, eins og þú hafðir lofað mér.
Ka yi wa bawanka alheri bisa ga maganarka, ya Ubangiji.
66 Kenndu mér góð hyggindi og þekkingu, því að lög þín vísa mér veginn.
Ka koya mini sani da kuma hukunci mai kyau, gama na gaskata a umarnanka.
67 Áður var ég reikull, þar til þú refsaðir mér, en nú hlýði ég þér með glöðu geði.
Kafin in sha wahala na kauce, amma yanzu ina biyayya da maganarka.
68 Þú ert góður og gerir aðeins gott, hjálpaðu mér að fylgja leiðsögn þinni.
Kai nagari ne, kuma abin da kake yi yana da kyau; ka koya mini ƙa’idodinka.
69 Ofstopamenn hafa spunnið upp lygar um mig, en málið er, að ég hlýði lögum þínum af öllu hjarta.
Ko da yake masu fariya sun shafe ni da ƙarairayi, na kiyaye farillanka da dukan zuciyata.
70 Þeir eru tilfinningalausir, skilja ekkert, en ég elska þig og fylgi orðum þínum.
Zukatansu sun yi tauri da kuma marasa tausayi amma ina farin ciki a dokarka.
71 Hirting þín var það besta sem fyrir mig gat komið, því að hún beindi augum mínum að lögum þínum.
Ya yi kyau da na sha wahala don in koyi ƙa’idodinka.
72 Lög þín eru mér meira virði en hrúgur af gulli og silfri!
Doka daga bakinka ya fi mini daraja fiye da azurfa da zinariya guda dubu.
73 Þú, Drottinn, ert skapari minn, gefðu mér vit til að halda lög þín.
Hannuwanka ne suka yi suka kuma siffanta ni; ka ba ni ganewa don in koyi umarnanka.
74 Allir þeir sem óttast og elska þig, taka mér vel, þeir sjá að einnig ég treysti orðum þínum.
Bari waɗanda suke tsoronka su yi farin ciki sa’ad da suke gan ni, gama na sa zuciyata a maganarka.
75 Ég veit, Drottinn, að ákvarðanir þínar eru réttar og að úrskurðir þínir gerðu mér gott.
Ya Ubangiji na sani, cewa dokokinka masu adalci ne, kuma cikin aminci ka hore ni.
76 Huggaðu mig með miskunn þinni, eins og þú lofaðir mér.
Bari ƙaunarka marar ƙarewa tă yi mini ta’aziyya, bisa ga alkawarinka ga bawanka.
77 Umvef mig náð þinni svo að ég haldi lífi. Lög þín eru unun mín.
Bari tausayinka yă zo mini don in rayu, gama dokarka ce farin cikina.
78 Lát hina stoltu verða til skammar, þá sem beita mig brögðum. En ég vil íhuga fyrirmæli þín.
Bari masu girman kai su sha kunya saboda abubuwa marasa kyau da suke yi mini ba dalili; amma zan yi tunani a kan farillanka.
79 Láttu þá sem treysta þér, þá sem heiðra þig, koma til mín og við munum ræða lög þín.
Bari waɗanda suke tsoronka su juya gare ni, waɗanda suka gane da farillanka.
80 Gefðu mér náð til að þóknast vilja þínum svo að ég verði aldrei til skammar.
Bari zuciyata ta kasance marar abin zargi wajen ƙa’idodinka, don kada in sha kunya.
81 Ég þrái hjálp þína af öllu hjarta! Þú lofaðir að hjálpa mér!
Raina ya tafke da marmari don cetonka, amma na sa zuciyata a maganarka.
82 Ég einblíni á þig, bíð eftir því að sjá loforð þitt rætast. Hvenær ætlar þú að hugga mig með hjálp þinni?
Idanuna sun gaji, suna jiran alkawarinka; Na ce, “Yaushe za ka ta’azantar da ni?”
83 Ég er eins og hrukkóttur vínbelgur, skorpinn af reyk, uppgefinn af að bíða. Samt held ég fast við lög þín og hlýði þeim.
Ko da yake ni kamar salkar ruwan inabi ne a cikin hayaƙi, ban manta da ƙa’idodinka ba.
84 Hve lengi verð ég að bíða þess að þú refsir ofsækjendum mínum?
Har yaushe bawanka zai yi ta jira? Yaushe za ka hukunta masu tsananta mini?
85 Ofstopamenn sem hata sannleika þinn og lög hafa grafið mér gryfju.
Masu girman kai sun haƙa mini rami, sun ƙetare dokarka.
86 Lygi þeirra hefur komið mér í mikinn vanda. Þú elskar sannleikann, hjálpaðu mér!
Dukan umarnanka abin dogara ne; ka taimake ni, gama mutane suna tsananta mini ba dalili.
87 Þeir höfðu næstum gert út af við mig, en ég neitaði að láta undan og óhlýðnast lögum þínum.
Sun kusa gama da ni a duniya, amma ban bar bin farillanka ba.
88 Láttu mig halda lífi sakir miskunnar þinnar og ég mun halda áfram að fara eftir boðum þínum.
Ka kiyaye raina bisa ga ƙaunarka, zan kuwa yi biyayya da farillan bakinka.
89 Drottinn, á himnum stendur orð þitt óhaggað um eilífð.
Maganarka, ya Ubangiji madawwamiya ce; tana nan daram a cikin sammai.
90 Trúfesti þín nær frá kynslóð til kynslóðar, hún stendur óhögguð eins og jörðin sem þú hefur skapað.
Amincinka yana cin gaba cikin dukan zamanai; ka kafa duniya ta kuma dawwama.
91 Hún varir samkvæmt orðum þínum. Allir hlutir lúta þér.
Dokokinka sun dawwama har yă zuwa yau, gama dukan abubuwa suna maka hidima.
92 Ég hefði örvænt og farist ef lögmál þitt hefði ekki verið unun mín.
Da ba don dokarka ce farin cikina ba, da na hallaka a cikin azabana.
93 Ég mun aldrei yfirgefa lög þín, í þeim fann ég lífsgleði og góða heilsu.
Ba zan taɓa manta da farillanka ba, gama ta wurinsu ne ka kiyaye raina.
94 Ég tilheyri þér! Ég bið þig, varðveittu mig! Ég vil breyta eftir orðum þínum.
Ka cece ni, gama ni naka ne; na yi ƙoƙarin neman farillanka.
95 Óguðlegir bíða færis til að drepa, en ég íhuga loforð þín og reglur.
Mugaye suna jira su hallaka ni, amma zan yi ta tunani a kan farillanka.
96 Ekkert er fullkomið í þessum heimi nema eitt – orð þín.
Ga duk cikakke na ga kāsawa; amma umarnanka ba su da iyaka.
97 Ég elska þau! Ég íhuga þau liðlangan daginn.
Kash, ga yadda nake ƙaunar dokarka! Ina tunani a kanta dukan yini.
98 Þau hafa gert mig vitrari en óvini mína, veitt mér leiðsögn gegnum lífið.
Umarnanka suna sa in zama mai hikima fiye da abokan gābana, gama kullum suna tare da ni.
99 Ég er orðinn hyggnari en allir kennarar mínir, því að ég íhuga reglur þínar,
Ina da ganewa sosai fiye da dukan malamaina, gama ina tunani a kan farillanka.
100 skynsamari en öldungar, því að ég held fyrirmæli þín.
Ina da ganewa fiye da dattawa, gama ina biyayya da farillanka.
101 Ég hef hafnað vegum illskunnar, því að ég vil vera hlýðinn orðum þínum.
Na kiyaye ƙafafuna daga kowace muguwar hanya domin in yi biyayya da maganarka.
102 Ekki hef ég snúið baki við fyrirmælum þínum;
Ban rabu da dokokinka ba, gama kai da kanka ne ka koya mini.
103 orð þín eru sætari en hunang!
Ɗanɗanon maganarka akwai zaki, sun ma fi zuma zaki a bakina!
104 Orð þín ein veita mér skilning og vísdóm, er þá nokkur hissa þótt ég hati lygina?
Na sami ganewa daga farillanka; saboda haka ina ƙin kowace hanyar da ba daidai ba.
105 Þitt orð er lampi fóta minna, ljós á vegum mínum. Það forðar mér frá hrösun.
Maganarka fitila ce ga ƙafafuna haske kuma a kan hanyata.
106 Ég hef sagt það áður og segi enn: „Ég vil hlýða lögum þínum, þau eru yndisleg!“
Na yi rantsuwa na kuma tabbatar da shi, cewa zan bi dokokinka masu adalci.
107 Óvinum mínum hefur næstum tekist að koma mér á kné, frelsaðu mig eins og þú lofaðir mér!
Na sha wahala sosai; ka kiyaye raina, ya Ubangiji, bisa ga maganarka.
108 Hlustaðu á þakkargjörð mína og kenndu mér vilja þinn.
Ka karɓi yabon bakina da nake yi da yardar rai, ya Ubangiji, ka kuwa koya mini dokokinka.
109 Líf mitt hangir á bláþræði, samt vil ég ekki óhlýðnast boðum þínum.
Ko da yake kullum ina riƙe da raina a hannuwana, ba zan manta da dokarka ba.
110 Illmenni hafa lagt gildrur fyrir mig, en ég mun ekki víkja af þínum vegi.
Mugaye sun kafa mini tarko, amma ban kauce daga farillanka ba.
111 Lög þín eru það besta sem ég á! – Þau eru fjársjóður minn og endast mér að eilífu!
Farillanka su ne gādona har abada; su ne farin cikin zuciyata.
112 Ég er ákveðinn í að hlýða þér allt þar til ég dey.
Zuciyata ta shirya a kan kiyaye ƙa’idodinka har ƙarshe.
113 Þeir finnst mér andstyggilegir sem haltra til beggja hliða – þeir sem ófúsir eru að hlýða þér. Mitt val er klárt: Ég elska boðorð þín.
Na ƙi mutane masu baki biyu, amma ina ƙauna dokarka.
114 Þú ert skjól mitt og skjöldur og ég treysti orðum þínum.
Kai ne mafakata da garkuwata; na sa zuciyata a maganarka.
115 Burt frá mér, þið illgjörðamenn! Reynið ekki að fá mig til að óhlýðnast boðorðum Guðs.
Ku rabu da ni, ku masu aikata mugunta, don in kiyaye umarnan Allahna!
116 Drottinn, þú lofaðir að halda í mér lífinu. Láttu engan geta sagt að þú hafir brugðist mér.
Ka raya ni bisa ga alkawarinka, zan kuwa rayu; kada ka bari a gwale sa zuciyata.
117 Hjálpaðu mér svo að ég megi frelsast og halda áfram að íhuga orðin þín.
Ka riƙe ni za a kuma cece ni; kullayaumi zan ɗauka ƙa’idodinka da muhimmanci.
118 Þú snýrð þér frá þeim sem afneita lögum þínum. Þeir verða sjálfum sér til skammar.
Ka ki dukan waɗanda suka kauce daga ƙa’idodinka, gama yaudararsu banza ne.
119 Illgjörðamennirnir eru eins og sorp í þínum augum. Ég vil ekki vera einn af þeim, og þess vegna elska ég þig og hlýði lögum þínum.
Dukan mugayen duniya ka zubar kamar datti; saboda haka nake ƙaunar farillanka.
120 Ég skelf af hræðslu við þig; óttast að þú dæmir mig sekan.
Naman jikina na rawan jiki don tsoronka; na cika da tsoron dokokinka.
121 Ofursel mig ekki duttlungum óvina minna, því að ég hef iðkað réttlæti og verið heiðarlegur í öllu.
Na aikata abin da yake mai adalci da kuma daidai; kada ka ni a hannun masu danne ni.
122 Lofaðu mér einu: Að blessa mig! Láttu ekki hina hrokafullu kúga mig.
Ka tabbatar da lafiyar bawanka; kada ka bar masu girman kai su danne ni.
123 Ó, Drottinn, hvenær ætlar þú að efna loforð þitt og frelsa mig?
Idanuna sun gaji, da jiran cetonka, da jiran alkawarinka mai adalci.
124 Drottinn, gerðu við mig eftir gæsku þinni og kenndu mér, þjóni þínum, hlýðni.
Ka yi da bawanka bisa ga ƙaunarka ka kuma koya mini ƙa’idodinka.
125 Ég er þjónn þinn, gefðu mér því vit til að fara eftir reglum þínum í öllu sem ég geri.
Ni bawanka ne, ka ba ni fahimi don in gane farillanka.
126 Drottinn, láttu nú til skarar skríða! Þessi illmenni hafa brotið lög þín.
Lokaci ya yi da za ka yi wani abu, ya Ubangiji; ana karya dokarka.
127 Ég elska boðorð þín meira en skíra gull!
Saboda ina ƙaunar umarnanka fiye da zinariya, kai, fiye da zinariya zalla,
128 Öll eru þau réttlát, boðorð Guðs, sama um hvað þau fjalla. Aðrar reglur vil ég ekki sjá.
saboda kuma ina lura da dukan farillanka da kyau, na ƙi kowace hanyar da ba daidai ba.
129 Lögmál þitt er yndislegt! Er einhver hissa á að ég vilji hlýða því?
Farillanka masu banmamaki ne; saboda haka nake yin biyayya da su.
130 Þú útskýrir fyrir okkur orð þín og jafnvel einfeldningurinn skilur þau.
Fassarar maganganunka sukan ba da haske; sukan ba da ganewa ga marar ilimi.
131 Orð þín vekja áhuga minn, ég hlusta á þau með opnum munni!
Ina hakkin da bakina a buɗe, ina marmarin umarnanka.
132 Komdu og miskunnaðu mér, eins og öðrum þeim sem elska þig.
Ka juye wurina ka kuma yi mini jinƙai, yadda kullum ka yi wa waɗanda suke ƙaunar sunanka.
133 Leiðbeindu mér með lögum þínum, svo að hið illa nái ekki tökum á mér.
Ka bi da sawuna bisa ga maganarka; kada ka bar zunubi yă mallake ni.
134 Bjargaðu mér úr klóm vondra manna svo að ég geti farið eftir fyrirmælum þínum.
Ka fanshe ni daga mutane masu danniya, don in yi biyayya da farillanka.
135 Líttu til mín í náð þinni og kenndu mér lög þín.
Ka sa fuskarka ta haskaka a kan bawanka ka kuma koya mini ƙa’idodinka.
136 Ég græt því að lög þín eru fótum troðin.
Hawaye suna malalowa daga idanuna kamar rafi, gama ba a biyayya da dokarka.
137 Drottinn, þú ert réttvís og refsing þín sanngjörn.
Mai adalci ne kai, ya Ubangiji, dokokinka kuma daidai ne.
138 Skipanir þínar góðar og réttlátar.
Farillan da ka shimfiɗa masu adalci ne; su kuma abin dogara ne ƙwarai.
139 Ég er í uppnámi og reiðin sýður í mér, því að óvinir mínir hafa forsmáð lög þín.
Kishina ya cinye ni ɗungum, gama abokan gābana sun yi biris da maganganunka.
140 Ég hef séð að orð þín eru sönn og hrein, og þess vegna elska ég þau!
An gwada alkawuranka sarai, bawanka kuwa yana ƙaunarsu.
141 Ég er lítilmótlegur og fyrirlitinn en boðorðum þínum hef ég ekki gleymt.
Ko da yake ni ba kome ba ne an kuwa rena ni, ba na manta da farillanka.
142 Réttlæti þitt varir að eilífu, og lög þín eru byggð á trúfesti.
Adalcinka dawwammame ne dokar kuma gaskiya ce.
143 Boðorð þín eru huggun mín í andstreymi og neyð.
Wahala da damuwa suna a kaina, amma umarnanka su ne farin cikina.
144 Lög þín eru réttlát í öllum greinum. Hjálpaðu mér að skilja þau svo að ég haldi lífi.
Farillanka daidai ne har abada; ka ba ni ganewa don in rayu.
145 Ég ákalla þig af öllu hjarta! Bænheyrðu mig, Drottinn! Þá mun ég hlýða lögum þínum.
Na yi kira da dukan zuciyata; ka amsa mini, ya Ubangiji, zan kuwa yi biyayya da ƙa’idodinka.
146 „Bjargaðu mér!“hrópa ég, „svo að ég geti hlýtt þér.“
Na yi kira gare ka; ka cece ni zan kuwa kiyaye farillanka.
147 Fyrir sólarupprás var ég á fótum, ég bað til þín og beið svars.
Na tashi kafin fitowar rana na kuma yi kukan neman taimako; na sa zuciyata a maganarka.
148 Já, ég vaki um nætur og íhuga fyrirheit þín.
Ban rufe idanuna ba dukan dare, don in yi tunani a kan alkawuranka.
149 Hlustaðu á bæn mína og miskunna mér, bjargaðu lífi mínu eins og þú hefur heitið mér.
Ka ji muryata bisa ga ƙaunarka; ka kiyaye raina, ya Ubangiji, bisa ga dokokinka.
150 Nú koma illmennin, nú gera þau árás! Orð þitt þekkja þeir ekki, nei alls ekki.
Waɗanda suke ƙirƙiro mugayen dabaru suna nan kusa, amma suna nesa da dokarka.
151 En þú Drottinn ert mér nærri, í trúfesti eru orð þín sögð.
Duk da haka kana kusa, ya Ubangiji, kuma dukan umarnanka gaskiya ne.
152 Ég heyrði orð þín í bernsku og veit að þau breytast ekki.
Tun tuni na koyi daga farillanka cewa ka kafa su su kasance har abada.
153 Líttu á sorg mína og bjargaðu mér, því að boðum þínum hef ég hlýtt.
Ka dubi wahalata ka cece ni, gama ban manta da dokarka ba.
154 Já, frelsaðu mig frá dauða samkvæmt orði þínu.
Ka kāre manufata ka kuma fanshe ni, ka cece rai na kamar yadda ka alkawarta!
155 Óguðlegir munu ekki frelsast því að þeim er sama um boðorð þín.
Ceto yana nesa da mugaye, gama ba sa neman ƙa’idodinka.
156 Drottinn, mikil er miskunn þín, bjargaðu lífi mínu!
Tausayinka da girma yake, ya Ubangiji; ka kiyaye raina bisa ga dokokinka.
157 Margir eru óvinir mínir og fjendur, en frá reglum þínum hvika ég ekki.
Maƙiya masu yawa ne suke tsananta mini, amma ban rabu da farillanka ba.
158 Þarna eru svikararnir – mér býður við þeim! Þeim er alveg sama um orð þitt.
Na dubi marasa aminci da ƙyama, gama ba sa yin biyayya da maganarka.
159 Drottinn, það skaltu vita, að ég elska boðorð þín. Miskunnaðu mér og leyfðu mér að halda lífi og heilsu.
Dubi yadda nake ƙaunar farillanka; ka kiyaye raina, ya Ubangiji, bisa ga ƙaunarka.
160 Trúfestin er rauði þráðurinn í orðum þínum og reglur þínar vara að eilífu.
Dukan maganganunka gaskiya ne; dukan dokokinka masu adalci madawwami ne.
161 Höfðingjar ofsækja mig án saka, hvað geri ég? – skoða lög þín með lotningu!
Masu mulki suna tsananta mini ba dalili, amma zuciyata na rawan jiki game da maganarka.
162 Ég fagna yfir lögum þínum eins fundnum fjársjóði.
Ina farin ciki da alkawarinka kamar yadda wani kan sami ganima mai girma.
163 Ég hata lygi og fals, en elska lög þín.
Na ƙi ina kuma ƙyamar ƙarya amma ina ƙaunar dokarka.
164 Sjö sinnum á dag lofa ég þig vegna þinna réttlátu ákvæða.
Sau bakwai a rana ina yabonka saboda dokokinka masu adalci.
165 Þeir sem elska lögmál þitt eiga frið í hjarta og er ekki hætt við hrösun.
Waɗanda suke ƙaunar dokarka suna da babban salama, kuma babu abin da zai sa su yi tuntuɓe.
166 Drottinn, ég þrái hjálp þína og þess vegna hlýði ég boðum þínum.
Ina jiran cetonka, ya Ubangiji, ina kuma bin umarnanka.
167 Ég hef leitað og gætt boðorða þinna og elska þau af öllu hjarta.
Ina biyayya da farillanka, gama ina ƙaunarsu ƙwarai.
168 Þetta veistu, því að allt sem ég geri þekkir þú til fulls.
Ina biyayya da farillanka da kuma koyarwarka, gama dukan hanyoyina sanannu ne gare ka.
169 Drottinn, heyr þú hróp mitt og gefðu mér skilning á orði þínu.
Bari kukata ta zo gare ka, ya Ubangiji; ka ba ni ganewa bisa ga maganarka.
170 Hlusta á bænir mínar og frelsaðu mig eins og þú lofaðir mér.
Bari roƙona yă zo gabanka; ka cece ni bisa ga alkawarinka.
171 Ég vegsama þig því að þú kenndir mér boðorð þín.
Bari leɓunana su cika da yabonka, gama ka koya mini ƙa’idodinka.
172 Efni þeirra er lofgjörð mín, öll eru þau réttlát.
Bari harshena yă rera game da maganarka, gama dukan umarnanka masu adalci ne.
173 Veittu mér lið þegar ég þarfnast hjálpar, því að ég hef kosið að hlýða þér.
Bari hannunka yă kasance a shirye don yă taimake ni, gama na zaɓi farillanka.
174 Ó, Drottinn, ég þrái hjálpræði þitt og lög þín elska ég!
Ina marmarin cetonka, ya Ubangiji, dokarka kuwa ita ce farin cikina.
175 Láttu sál mína lifa svo að ég geti lofað þig og orð þín styðja mig á göngu lífsins.
Bari in rayu don in yabe ka, bari kuma dokokinka su raya ni.
176 Ég villist eins og týndur sauður, leitaðu mín, því að boðorðum þínum hef ég ekki gleymt.
Na kauce kamar ɓatacciyar tunkiya. Ka nemi bawanka, gama ban manta da umarnanka ba.
