< Sálmarnir 107 >
1 Þakkið Drottni, því að hann er góður og miskunn hans varir að eilífu.
Аһ, Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити!
2 Hafi Drottinn frelsað þig, þá segðu frá því! Segðu öðrum frá því að hann hafi frelsað þig frá óvinum þínum.
Пәрвәрдигар яв қолидин қутқузғанлар, У һәмҗәмәт болуп қутқузған хәлқи буни давамлиқ баян қилсун —
3 Hann leiddi hina útlægu heim frá ystu endimörkum jarðarinnar.
Йәни У шәриқ билән ғәриптин, шимал билән җәнуптин, Һәр қайси жутлардин жиғивелинғанлар буни ейтсун!
4 Þeir ráfuðu heimilislausir um eyðimörkina,
Улар чөл-баяванни кезип пинһан йолда адашти, Адәм маканлашқан һеч бир шәһәрни тапалмастин.
5 hungraðir og þyrstir og að niðurlotum komnir.
Ач һәмдә уссуз болуп, Җени чиқай дәп қалди.
6 „Drottinn, hjálpaðu okkur!“hrópuðu þeir, og hann svaraði bæn þeirra!
Андин Пәрвәрдигарға пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
7 Hann leiddi þá í öruggt skjól, til byggilegrar borgar.
Маканлашқидәк шәһәргә йәткичә, У уларни түз йолда башлиди.
8 Ó, að þetta fólk vildi nú lofa Drottin fyrir miskunn hans og öll hans dásamlegu verk,
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
9 því að hann svalar þyrstri sál og mettar hungraðan gæðum.
Чүнки У чаңқиған көңүлни қандурди, Ач қалған җанни есил немәтләр билән толдурди.
10 Hverjir eru þessir sem sitja í myrkri og skugga dauðans, þjáðir af eymd og volæði?
Зүлмәттә, өлүм көләңгисидә яшиғанлар, Төмүр кишән селинип, азап чәккәнләрни болса,
11 Þeir gerðu uppreisn gegn Drottni, fyrirlitu hann, hinn hæsta Guð.
(Чүнки улар Тәңриниң әмирлиригә қаршилиқ қилди, Һәммидин Алий Болғучиниң несиһәтини кәмситти)
12 Þess vegna beygði hann þá með mæðu. Þeir hrösuðu og enginn gat hjálpað þeim á fætur.
— У уларни җапа-мушәққәт тартқузуп кәмтәр қилди, Улар путлишип жиқилди, уларға ярдәмгә бирисиму йоқ еди.
13 Þá hrópuðu þeir til Drottins í neyð sinni og hann bjargaði þeim!
Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
14 Hann leiddi þá út úr myrkri og skugga dauðans og braut fjötra þeirra.
Уларни зулмәт һәм өлүм сайисидин чиқирип, Уларниң зәнҗир-асарәтлирини сундуруп ташлиди.
15 Þeir skulu lofa Drottin fyrir elsku hans og öll hans miskunnarverk!
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
16 Því að hann mölvaði hlið dýflissunnar og braut sundur rimlana.
Мана У мис дәрвазиларни парә-парә қилип, Төмүр тақақларни кесип ташлиди.
17 Sumir kölluðu yfir sig ógæfu með heimsku sinni.
Һамақәтләр өз итаәтсизлик йоллиридин, Қәбиһликлиридин азапларға учрайду;
18 Loks bauð þeim við öllum mat. Þeir sáu ekkert framundan nema dauðann.
Көңлидә һәр хил озуқ-түлүктин бизар болуп, Өлүм дәрвазилириға йеқинлишиду.
19 Þá kölluðu þeir til Drottins í neyð sinni og hann bjargaði þeim úr angist þeirra, kom þeim á réttan veg.
Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
20 Hann sendi út orð sitt og læknaði þá, hreif þá frá dyrum dauðans.
У сөз-каламини әвәтип, уларни сақайтиду, Уларни заваллиқлиридин қутқузиду.
21 Ó, að menn þessir vildu lofa Drottin fyrir elsku hans og öll hans dásemdarverk!
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Адәм балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
22 Þeir þakki honum heilshugar og kunngjöri verk hans með gleði.
Қурбанлиқ сүпитидә тәшәккүрләр ейтсун, Униң қилғанлирини тәнтәнилик нахшилар билән баян қилсун!
23 Og svo eru þeir sem sigla um höfin, kaupmenn sem flytja vörur milli landa.
Кемиләрдә деңизға чүшүп қатниғучилар, Улуқ суларда тирикчилик қилғучилар,
24 Einnig þeir fá að reyna máttarverk Drottins.
Булар Пәрвәрдигарниң ишлириға гувачидур, Чоңқур океанда көрсәткән карамәтләрни көргүчидур.
25 Hann kallar á storminn og lætur öldurnar rísa.
Чүнки У бир сөз биләнла шиддәтлик шамални чиқирип, Долқунлирини өркәшлитиду;
26 Skipin sveiflast til himins og hverfa í öldudali – öllum um borð fellst hugur í neyðinni.
Кемичиләр асман-пәләк өрләйду, Суларниң тәһтилиригә чүшиду, Дәһшәттин уларниң җени ерип кетиду.
27 Þeir ramba og skjögra eins og drukknir menn og vita ekki sitt rjúkandi ráð.
Улар мәс адәмдәк әләң-сәләң ирғаңлайду, Һәр қандақ әқил-чариси түгәйду;
28 Þá hrópa þeir til Drottins í neyð sinni og hann frelsar þá.
Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
29 Hann kyrrir bæði sjó og vind.
У боранни тиничлитиду, Су долқунлириму җим болиду.
30 Hvílík blessun að ná höfn og njóta lognsins!
Шуниң билән улар течлиғидин шатлиниду; У уларни тәшна болған арамгаһиға йетәкләп бариду.
31 Ó, að þessir menn vildu þakka Drottni miskunn hans og öll hans dásemdarverk.
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
32 Þeir lofi hann upphátt í söfnuðinum og í áheyrn leiðtoga Ísraels.
Улар хәлиқниң җамаитидиму Уни улуқлисун, Ақсақаллар мәҗлисидә Уни мәдһийилисун.
33 Hann þurrkar upp fljótin
У дәрияларни чөлгә, Булақларни қақаслиққа айландуриду.
34 og gerir land óguðlegra að skorpinni saltsléttu.
Аһалисиниң яманлиғи түпәйлидин, Һосуллуқ йәрни шорлуқ қилиду.
35 En hann kann líka að breyta auðninni í frjósama og vatnsríka vin.
У йәнә чөл-баяванни көлгә, Чаңқақ йәрни булақларға айландуриду;
36 Þangað leiðir hann hungraða sem setjast þar að og byggja sér borgir,
Ачларни шу йәргә җайлаштуруп, Улар олтирақлашқан бир шәһәрни бәрпа қилиду;
37 sá í akra, gróðursetja víngarða og afla afurða.
Улар етизларни һайдап-терип, үзүмзарларни бәрпа қилиду; Булар һосул-мәһсулатни мол бериду.
38 Þannig blessar hann! Og þeir margfaldast stórum og fénaði þeirra fjölgar.
У уларға бәрикәт бериду, Шуниң билән уларниң сани хеләла ешип бариду, У уларниң мал-варанлирини һеч азайтмайду.
39 Sumir missa allt í ofsókn, þjáningu og sorg,
Улар йәнә җәбир-зулум, бала-қаза һәм дәрд-әләмгә йолуғуп, Сани азийип, пүкүлиду.
40 því að Guð sendir hrokafullum skömm og lætur tignarmenn ráfa um í rústum,
У есилзадиләр үстигә кәмситишлирини төкиду, Йолсиз дәшт-сәһрада уларни сәргәрдан қилиду;
41 en hann bjargar fátæklingum sem honum treysta, gefur þeim fjölda afkomenda og mikla hagsæld.
Лекин мискин адәмни җәбир-зулумдин жуқури көтирип сақлайду, Униң аилә-тавабатини қой падисидәк көп қилиду.
42 Þetta sjá hinir guðhræddu og þeir gleðjast, meðan óguðlegir þegja í skömm.
Буни көңли дуруслар көрүп шатлиниду; Пасиқларниң ағзи етилиду.
43 Þú sem ert vitur, hugleiddu þetta! Hugsaðu um miskunn og kærleika Drottins.
Кимки дана болса, буларни байқисун, Пәрвәрдигарниң меһри-шәпқәтлирини чүшәнсун!