< Sálmarnir 106 >

1 Hallelúja! Drottinn, þökk sé þér því að þú ert góður! Elska þín varir að eilífu.
KAPINGA Ieowa, pwe i me mau, pwe a kalangan pan potopot eta.
2 Hver getur talið upp öll máttarverk Guðs og hver getur lofað hann eins og rétt er og skylt? Enginn!
Is me kak inda duen dodok manaman en Ieowa, o is me kak kapinga sapwilim a dodok kasapwal?
3 Sæll er sá réttláti sem gerir nágrönnum sínum gott.
Meid pai, me kolekol me pung, o me kin wiada me pung ansau karos!
4 Drottinn, þegar þú blessar og bjargar fólki þínu, minnstu þá einnig mín.
Maing Ieowa, kom kotin taman ia da duen ar kalangan, me kom kotin inauki ong sapwilim omui aramas akan, kasansale dong kit omui sauas!
5 Gefðu mér hlut í velgengni þinna útvöldu, að fá að gleðjast með þeim og deila með þeim hjálp þinni.
Pwe i en kilang pai en sapwilim omui pilipildar akan o peren kidar peren en sapwilim omui aramas akan, o kapinga iang omui soso.
6 Bæði við og feður okkar höfum margvíslega syndgað.
Kit iang sam at oko wiadar dip, se wiadar sapung, se kawelar kusoned o kapwaiada tiak en me pung kan.
7 Máttarverk þín í Egyptalandi mátu þeir lítils og fljótlega gleymdu þeir góðverkum þínum og risu gegn þér við hafið hið rauða.
Sam at akan nan Äkipten sota insenoki sapwilim omui manaman akan, pwe re sota tamanda omui kalangan lapalap, o re katiwo ong me lapalap o ni kailan madau ni sed waitata.
8 En samt frelsaðir þú þá, hélst uppi heiðri nafns þíns og sýndir mátt þinn.
Ari so, a kotin dore ir ala pweki mar a, pwen kasaleda a manaman.
9 Þú klaufst hafið, lagðir þurran veg um botn þess og leiddir þá þar í gegn.
A kotin masani ong sed waitata, ap ngalangaledier; o a kotin kalua irail wasa lol dueta sap tan eu.
10 Þannig frelsaðir þú þá frá óvinum þeirra.
Iduen a kotin dore ir ala sang nan pa en me kailong kin ir, o a kotin sauasa ir sang nan pa en imwintiti;
11 Síðan féll sjórinn aftur í farveg sinn og óvinir þeirra fórust – ekki einn komst af!
Pil kadupaledi arail imwintiti kan, sota amen pitila.
12 Þá loks trúðu þeir Drottni og sungu honum lofsöng.
Irail ap kamelele a masan akan, o kaul en kaping ong i.
13 En þeir voru fljótir að gleyma honum á ný! Þeir treystu ekki orðum hans
A re pil madang monokelar a wiawia kan, o re sota auiaui a masan.
14 en heimtuðu sífellt meira og meira og reyndu eins og þeir gátu á þolinmæði Guðs.
Irail dire kila inong sued, ap kasongesong. Kot nan sap tan,
15 Og hann lét að vilja þeirra, en þó ekki að öllu leyti.
Ap kotin mueid ong insen arail, o kotiki ong ir, lol ar lao suedala.
16 Þeir gerðu uppreisn gegn Móse og líka Aron, manninn sem Guð hafði valið til prests.
Re ap kangudi ong Moses nan deu’rail, ong Aron me saraui en Ieowa men.
17 Þá opnaðist jörðin og gleypti Datan og flokk Abírams.
Sap ap sar pasang katalala Datan, o pur penang pon pwin en Apiram.
18 Eldur féll af himni og eyddi illmennum þessum.
O kisiniai eu kamasikada nan pung en arail pwin, umpul en kisiniai eu karongalar me doo sang Kot akan.
19 Þeir gerðu sér líkneski af nauti, sem étur gras,
Re wiadar kau pul amen ni Orep, o dairukedi sang mon kilel kold eu.
20 og tilbáðu það í stað hins dýrlega Guðs!
O re kawilianeki arail lingan kilel en kau ol amen, me kin kangkang rä.
21 Þannig óvirtu þeir Guð, frelsara sinn,
Re monokelar Kot, arail saunkamaur, me kotin wiadar dodok lapalap nan Äkipten.
22 sem gert hafði undur og tákn í Egyptalandi og við hafið rauða.
O manaman akan nan sap en Am, o men kamasak ni sed waitata.
23 Þess vegna áformaði Guð að eyða þeim öllum. En Móse, hans útvaldi þjónn, tók sér stöðu milli fólksins og Guðs og bað hann að láta af reiði sinni og tortíma þeim ekki.
I ap kotin kupukupura, me a pan kame ir ala, ma Moses sapwilim a pilipildar amen sota pan pukoki dip arail, pwen kotiki wei sang sapwilim a ongiong, pwe ren der mela.
24 Og ekki vildu þeir inn í fyrirheitna landið, þeir treystu ekki að Guð mundi vernda þá.
A re mamaleki sap kaselel, o sota kamelele a masan kan.
25 Þeir kvörtuðu í tjöldum sínum og fyrirlitu skipun hans.
O re lipaned nan im arail, o sota peiki ong masan en Ieowa.
26 Þá ákvað hann að láta þá deyja í eyðimörkinni,
I ap kotin kaula ong ir, me a pan kame ir ala nan sap tan.
27 tvístra afkomendum þeirra meðal þjóðanna og herleiða þá til annarra landa.
O kadaudok ar en wowokidi nan pung en men liki kan, o kamueit ir pasang nan sap akan.
28 Og hjá Peór gengu forfeður okkar í lið með fylgjendum Baals og báru fram fórnir til dauðra skurðgoða.
O re wuki ong Pal-Peor, o kangala kisan mairong en ani mal.
29 Það reitti Drottin til reiði og þess vegna braust út plága meðal þeirra.
O re kupur sued kin i ar wiawia kan, kalokolok eu ap lel ong ir.
30 Hún hélst þar til Pínehas gekk fram og refsaði þeim sem henni höfðu valdið.
Pineas ap kotida, kadeik irail ada, kalokolok ap imwisokalar.
31 Hans verður ætíð minnst fyrir það réttlætisverk.
Mepukat me a wadekida ni pung, sang eu kainok lel eu kokolata.
32 Hjá Meríba reitti Ísrael Drottin aftur til reiði og olli Móse miklum vanda,
O re kupur suede kin i ni pil en Meripa, i me irail kareki ong Moses apwal laud.
33 – hann reiddist og talaði ógætileg orð.
Pwe re kapataui ngen i, ap kotin sapungala ekis ni a masan kan.
34 Og ekki útrýmdi Ísrael þjóðunum sem fyrir voru í landinu, eins og Guð hafði skipað þeim,
Re sota pil kanikiala wei kan, me Ieowa kotin masani ong ir.
35 heldur blönduðust þeir heiðingjunum og tóku upp ósiði þeirra.
O re dolola men liki kan, o padakki arail tiak kan.
36 Þeir færðu skurðgoðum þeirra fórnir og leiddust burt frá Guði.
O re kaudoki ong arail dikedik en ani kan, rap wialar insar arail.
37 Þeir fórnuðu jafnvel börnum sínum til illra anda –
O re mairongki ong tewil sued akan nairail putak o seripein kan.
38 til hjáguða Kanverja – úthelltu saklausu blóði og vanhelguðu landið með morðum.
O re kamelar mal aramas, iei udan nair putak o seripein oko, me re mairongki ong ani mal en Kanaan, a sap o kasamin kila nta.
39 Þeir saurguðust af illverkum þessum, því að með hjáguðadýrkun sinni rufu þeir trúnað við Guð.
O re kasamine kila pein irail ar wia kan, o nenekki ar dodok sued.
40 Vegna alls þessa reiddist Drottinn Ísrael, lýð sínum, og fékk viðbjóð á honum,
Ieowa ap kotin ongiongi ong sapwilim a aramas akan o kotin suedeki sapwilim a soso.
41 og lét hann heiðnar þjóðir drottna yfir honum.
A kotin mueid ong ir nan pa en men liki kan, o me kailong kin ir, wialar ar kaun.
42 Ísrael var stjórnað af óvinum sínum og þeir kúguðu hann.
O ar imwintiti katoutoui ir, o re namenokalar pan pa’rail.
43 Aftur og aftur leysti hann þá undan okinu, en þeir héldu áfram að óhlýðnast honum, uns syndir þeirra komu þeim á kné.
A kotin dore ir ala pan pak toto, a re duedueta ni ar inong sued o madamadaua, o re malaulau kilar ar sapung.
44 Samt bænheyrði hann þá og linaði þjáningar þeirra.
A a kotin irerong ar kan kangeranger, ni a kotin ereki ar weriwer.
45 Hann minntist loforðsins sem hann gaf þeim og aumkaðist yfir þá í elsku sinni,
O a kotin tamanda sapwilim a inau, o a kotin kalukila duen a kalangan lapalap.
46 svo að jafnvel þeir sem kúguðu þá, sýndu þeim miskunn.
O a kotin maki ong ir mon karos, me sali irail weier.
47 Ó, frelsaðu okkur, Drottinn Guð! Safnaðu okkur saman frá þjóðunum svo að við getum sameiginlega þakkað þér og lofað nafn þitt.
Ieowa at Kot, kom kotin dore kit ala, sang ren men liki kan, pwe kit en danke mar omui saraui o sapwilim ar dodok mau kan.
48 Lofaður sé Drottinn, Guð Ísraels, frá eilífð til eilífðar. Og allt fólkið segi: „Amen!“Hallelúja.
Kaping ong Ieowa, Kot en Israel, sang mas kokodo o pil kokolata! O aramas karos en inda: Amen, Aleluia!

< Sálmarnir 106 >