Sálmarnir 105
1 Þakkið Drottni fyrir öll hans undursamlegu verk og segið frá þeim meðal þjóðanna.
Give thanks to the LORD, call upon His name; make known His deeds among the nations.
2 Syngið fyrir hann, leikið fyrir hann og segið öllum frá máttarverkum hans.
Sing to Him, sing praises to Him; tell of all His wonders.
3 Lofið og vegsamið hans heilaga nafn. Þið sem tilbiðjið Drottin, fagnið!
Glory in His holy name; let the hearts of those who seek the LORD rejoice.
4 Leitið hans og máttar hans, og keppið eftir að kynnast honum!
Seek out the LORD and His strength; seek His face always.
5 Minnist dásemdarverkanna sem hann vann fyrir okkur, sína útvöldu þjóð,
Remember the wonders He has done, His marvels, and the judgments He has pronounced,
6 afkomendur Abrahams og Jakobs, þjóna hans. Munið þið hvernig hann útrýmdi óvinum okkar?
O offspring of His servant Abraham, O sons of Jacob, His chosen ones.
7 Hann er Drottinn, Guð okkar. Elska hans blasir við hvar sem er í landinu.
He is the LORD our God; His judgments carry throughout the earth.
8 Þótt þúsund kynslóðir líði, þá gleymir hann ekki loforði sínu,
He remembers His covenant forever, the word He ordained for a thousand generations—
9 sáttmála sínum við Abraham og Ísak.
the covenant He made with Abraham, and the oath He swore to Isaac.
10 Þennan sáttmála endurnýjaði hann við Jakob. Þetta er hans eilífi sáttmáli við Ísrael:
He confirmed it to Jacob as a decree, to Israel as an everlasting covenant:
11 „Ég mun gefa ykkur Kanaansland að erfð.“
“I will give you the land of Canaan as the portion of your inheritance.”
12 Þetta sagði hann meðan þeir voru enn fámennir, já mjög fáir, og bjuggu sem útlendingar í landinu.
When they were few in number, few indeed, and strangers in the land,
13 Síðar dreifðust þeir meðal þjóðanna og hröktust úr einu landinu í annað.
they wandered from nation to nation, from one kingdom to another.
14 Samt leyfði hann engum að kúga þá og refsaði konungum sem það reyndu.
He let no man oppress them; He rebuked kings on their behalf:
15 „Snertið ekki við mínum útvöldu og gerið spámönnum mínum ekkert mein.“sagði hann.
“Do not touch My anointed ones! Do no harm to My prophets!”
16 Og hann lét hungursneyð koma yfir Kanaansland og allur matur gekk til þurrðar.
He called down famine on the land and cut off all their supplies of food.
17 Þá sendi hann Jósef í ánauð til Egyptalands, þjóð sinni til bjargar.
He sent a man before them— Joseph, sold as a slave.
18 Þeir hlekkjuðu hann og þjáðu,
They bruised his feet with shackles and placed his neck in irons,
19 en Guð lét hann þola eldraunina og batt að lokum enda á fangavist hans.
until his prediction came true and the word of the LORD proved him right.
20 Og faraó sendi eftir Jósef og lét hann lausan,
The king sent and released him; the ruler of peoples set him free.
21 og setti hann svo yfir allar eigur sínar.
He made him master of his household, ruler over all his substance,
22 Þá hafði Jósef vald til að fangelsa höfðingja og segja ráðgjöfum konungs til.
to instruct his princes as he pleased and teach his elders wisdom.
23 Síðar kom Jakob (Ísrael) til Egyptalands og settist þar að með sonum sínum.
Then Israel entered Egypt; Jacob dwelt in the land of Ham.
24 Þau ár fjölgaði Ísrael mjög, já svo mjög að þeir urðu fjölmennari en Egyptar, sem réðu landinu.
And the LORD made His people very fruitful, more numerous than their foes,
25 En Guð sneri hjörtum Egypta gegn Ísrael, þeir hötuðu þá og hnepptu í þrældóm.
whose hearts He turned to hate His people, to conspire against His servants.
26 Þá útvaldi Guð Móse sem fulltrúa sinn og Aron honum til hjálpar.
He sent Moses His servant, and Aaron, whom He had chosen.
27 Hann gjörði tákn meðal Egypta og vakti þannig ótta hjá þeim.
They performed His miraculous signs among them, and wonders in the land of Ham.
28 Þeir fóru að skipun Drottins og hann sendi myrkur yfir landið,
He sent darkness, and it became dark— yet they defied His words.
29 breytti ám og vötnum í blóð svo að fiskurinn dó.
He turned their waters to blood and caused their fish to die.
30 Þá kom flóðbylgja af froskum – þeir voru um allt, jafnvel í svefnherbergi konungs!
Their land teemed with frogs, even in their royal chambers.
31 Að skipun Móse fylltist landið af mývargi og flugum.
He spoke, and insects swarmed— gnats throughout their country.
32 Í stað regns dundi banvænt hagl yfir landið og eldingar skelfdu íbúana.
He gave them hail for rain, with lightning throughout their land.
33 Vínviður þeirra og fíkjutré drápust, féllu brotin til jarðar.
He struck their vines and fig trees and shattered the trees of their country.
34 Þá bauð hann engisprettum að naga allan grænan gróður
He spoke, and the locusts came— young locusts without number.
35 og eyðileggja uppskeruna, – hvílík plága!
They devoured every plant in their land and consumed the produce of their soil.
36 Þá deyddi hann frumburðina, – elsta barn í hverri egypskri fjölskyldu – þar fór framtíðarvonin.
Then He struck all the firstborn in their land, the firstfruits of all their vigor.
37 Og Drottinn leiddi sitt fólk heilu og höldnu út úr Egyptalandi, hlaðið gulli og silfri. Ekkert þeirra var veikt eða vanmáttugt.
He brought Israel out with silver and gold, and none among His tribes stumbled.
38 Og Egyptar voru því fegnastir þegar Ísraelsmenn héldu á brott, því að þeir óttuðust þá.
Egypt was glad when they departed, for the dread of Israel had fallen on them.
39 Um daga breiddi Guð út ský og hlífði þeim gegn brennheitri sólinni og um nætur lýsti hann þeim leiðina með eldstólpa.
He spread a cloud as a covering and a fire to light up the night.
40 Þeir báðu um kjöt og hann sendi þeim lynghænsni og brauð gaf hann þeim – manna, brauð frá himni.
They asked, and He brought quail and satisfied them with the bread of heaven.
41 Hann opnaði klettinn og vatnið spratt fram og varð að læk í eyðimörkinni.
He opened a rock, and water gushed out; it flowed like a river in the desert.
42 Hann minntist loforðs síns til Abrahams, þjóns síns,
For He remembered His holy promise to Abraham His servant.
43 og leiddi sitt útvalda fólk fagnandi út úr Egyptalandi.
He brought forth His people with rejoicing, His chosen with shouts of joy.
44 Og hann gaf þeim lönd heiðingjanna, sem stóðu í fullum blóma með þroskaða uppskeru og þeir átu það sem aðrir höfðu sáð til.
He gave them the lands of the nations, that they might inherit the fruit of others’ labor,
45 Allt skyldi þetta hvetja Ísrael til trúfesti og hlýðni við lög Drottins. Hallelúja!
that they might keep His statutes and obey His laws. Hallelujah!
