Sálmarnir 104
1 Ég lofa Drottin! Drottinn, þú Guð minn, þú ert undursamlegur! Þú ert íklæddur hátign og dýrð og umlukinn ljósi!
Bless the Lord, O my soul. O Lord my God, you are very great, clad in awful splendor,
2 Þú þandir út himininn eins og dúk og dreifðir um hann stjörnunum.
covered with robe of light. You stretch out the heavens like the cloth of a tent.
3 Þú mótaðir þurrlendið og rýmdir fyrir hafinu. Þú gerðir ský að vagni þínum og ferð um á vængjum vindarins.
He lays the beams of his chambers on water. He takes dark clouds for his chariot, and rides on the wings of the wind.
4 Englarnir eru erindrekar þínir og eldslogar þjóna þér.
He takes the winds for his messengers, the fire and the flame for his servants.
5 Undirstöður heimsins eru traustar, þær eru þitt verk, og þess vegna haggast hann ekki.
He founded the earth upon pillars, to sustain it unshaken forever.
6 Þú lést vatnsflóð ganga yfir jörðina og hylja fjöllin.
With the garment of ocean he covered it, waters towered over the mountains.
7 Og þegar þú bauðst, safnaðist vatnið saman í höfunum,
But at your rebuke they fled, scared by the roar of your thunder,
8 fjöllin risu og dalirnir urðu til.
mountains rose, valleys sank down to the place appointed for them.
9 Þú settir sjónum sín ákveðnu mörk svo að hann skyldi aldrei aftur flæða yfir þurrlendið.
They dared not pass the bounds set for them, or cover the earth any more.
10 Þú settir lindir í dalina og lækir renna um fjöllin.
He sent brooks into the valleys, they meander between the mountains.
11 Þeir eru dýrunum til drykkjar og þar svalar villiasninn þorsta sínum.
The wild beasts all drink from them, and the wild asses quench their thirst.
12 Þar gera fuglar sér hreiður og söngur þeirra ómar frá trjánum.
The birds have their home by the banks, and sing in the branches.
13 Hann sendir regn yfir fjöllin svo að jörðin ber sinn ávöxt.
From his chambers above he gives drink to the mountains, and satisfies earth with the vials of heaven.
14 Safaríkt grasið vex að boði hans og er búfénu til fæðu. En maðurinn yrkir jörðina, ræktar ávexti, grænmeti og korn,
He makes grass grow for the cattle, and herbs for people. He brings bread out of the earth;
15 einnig vín sér til gleði, olíu sem gerir andlitið gljáandi og brauð sem gefur kraft.
wine, to gladden hearts; oil, to make faces shine; bread, to strengthen hearts.
16 Drottinn gróðursetti sedrustrén í Líbanon, há og tignarleg,
The trees of the Lord drink their fill the cedars he planted on Lebanon,
17 og þar byggja fuglarnir sér hreiður, en storkurinn velur kýprustréð til bústaðar.
where the little birds build their nest, and the stork whose home is the cypress.
18 Steingeiturnar kjósa hin háu fjöll, en stökkhérarnir finna sér stað í klettum.
The high hills are for the wild goats, and the rocks are for coneys to hide in.
19 Tunglið settir þú til að afmarka mánuði, en sólina til að skína um daga.
He created the moon to mark seasons, and told the sun when to set.
20 Myrkur og nótt eru frá þér komin, þá fara skógardýrin á kreik.
You make it dark: night comes, when all the wild beasts creep out.
21 Þá öskra ljónin eftir bráð og heimta æti sitt af Guði.
Young lions that roar for their prey, seeking their meat from God.
22 Þegar sólin rís draga þau sig í hlé og leggjast í fylgsni sín,
At sunrise they slink away, and lie down in their dens.
23 en mennirnir ganga út til starfa og vinna allt til kvölds.
Then people go forth to their work, and toil till evening.
24 Drottinn, hvílík fjölbreytni í öllu því sem þú hefur skapað! Allt á það upphaf sitt í vísdómi þínum! Jörðin er full af því sem þú hefur gert!
How many, O Lord, are your works, all of them made in wisdom! The earth is filled with your creatures.
25 Framundan mér teygir sig blikandi haf, iðandi af alls konar lífi!
And there is the great broad sea, where are countless things in motion, living creatures, both great and small.
26 Og sjá! Þarna eru skipin! Og þarna hvalirnir! – þeir leika á alls oddi!
There go the ships, and the Leviathan you made to play there.
27 Allar skepnur vona á þig, að þú gefir þeim fæðu þeirra á réttum tíma.
They all look in hope to you, to give them their food in due season.
28 Þú mætir þörfum þeirra og þau mettast ríkulega af gæðum þínum.
And you give with open hand; they gather and eat to their heart’s desire.
29 En snúir þú við þeim bakinu er úti um þau. Þegar þú ákveður, deyja þau og verða að mold,
When you hide your face, they are terrified; when you take their breath away, they die and go back to their dust.
30 en þú sendir líka út anda þinn og vekur nýtt líf á jörðinni.
But a breath from your lips creates them, and renews the face of the earth.
31 Lof sé Guði að eilífu! Drottinn gleðst yfir verkum sínum!
May the glory of the Lord be forever, may the Lord rejoice in his works.
32 Þegar hann lítur á jörðina, skelfur hún og eldfjöllin gjósa við snertingu fingra hans.
A glance of his makes the earth tremble, a touch of his makes the hills smoke.
33 Ég vil lofsyngja Drottni svo lengi sem ég lifi, vegsama Guð á meðan ég er til!
I will sing to the Lord while I live, I will play to my God while I am.
34 Ó, að ljóð þetta mætti gleðja hann, því að Drottinn er gleði mín og fögnuður.
May my musing be sweet to him, for I rejoice in the Lord.
35 Ó, að misgjörðarmenn hyrfu af jörðinni og að óguðlegir yrðu ekki framar til. En Drottin vil ég vegsama að eilífu! Hallelúja!
But may sinners be swept from the earth, and the wicked vanish forever. O my soul, bless the Lord. Hallelujah.
