< Sálmarnir 104 >
1 Ég lofa Drottin! Drottinn, þú Guð minn, þú ert undursamlegur! Þú ert íklæddur hátign og dýrð og umlukinn ljósi!
Give praise to the Lord, O my soul. O Lord my God, you are very great; you are robed with honour and power.
2 Þú þandir út himininn eins og dúk og dreifðir um hann stjörnunum.
You are clothed with light as with a robe; stretching out the heavens like a curtain:
3 Þú mótaðir þurrlendið og rýmdir fyrir hafinu. Þú gerðir ský að vagni þínum og ferð um á vængjum vindarins.
The arch of your house is based on the waters; you make the clouds your carriage; you go on the wings of the wind:
4 Englarnir eru erindrekar þínir og eldslogar þjóna þér.
He makes winds his angels, and flames of fire his servants.
5 Undirstöður heimsins eru traustar, þær eru þitt verk, og þess vegna haggast hann ekki.
He has made the earth strong on its bases, so that it may not be moved for ever and ever;
6 Þú lést vatnsflóð ganga yfir jörðina og hylja fjöllin.
Covering it with the sea as with a robe: the waters were high over the mountains;
7 Og þegar þú bauðst, safnaðist vatnið saman í höfunum,
At the voice of your word they went in flight; at the sound of your thunder they went away in fear;
8 fjöllin risu og dalirnir urðu til.
The mountains came up and the valleys went down into the place which you had made ready for them.
9 Þú settir sjónum sín ákveðnu mörk svo að hann skyldi aldrei aftur flæða yfir þurrlendið.
You made a limit over which they might not go, so that the earth would never again be covered by them.
10 Þú settir lindir í dalina og lækir renna um fjöllin.
You sent the springs into the valleys; they are flowing between the hills.
11 Þeir eru dýrunum til drykkjar og þar svalar villiasninn þorsta sínum.
They give drink to every beast of the field; the mountain asses come to them for water.
12 Þar gera fuglar sér hreiður og söngur þeirra ómar frá trjánum.
The birds of the air have their resting-places by them, and make their song among the branches.
13 Hann sendir regn yfir fjöllin svo að jörðin ber sinn ávöxt.
He sends down rain from his store-houses on the hills: the earth is full of the fruit of his works.
14 Safaríkt grasið vex að boði hans og er búfénu til fæðu. En maðurinn yrkir jörðina, ræktar ávexti, grænmeti og korn,
He makes the grass come up for the cattle, and plants for the use of man; so that bread may come out of the earth;
15 einnig vín sér til gleði, olíu sem gerir andlitið gljáandi og brauð sem gefur kraft.
And wine to make glad the heart of man, and oil to make his face shining, and bread giving strength to his heart.
16 Drottinn gróðursetti sedrustrén í Líbanon, há og tignarleg,
The trees of the Lord are full of growth, the cedars of Lebanon of his planting;
17 og þar byggja fuglarnir sér hreiður, en storkurinn velur kýprustréð til bústaðar.
Where the birds have their resting-places; as for the stork, the tall trees are her house.
18 Steingeiturnar kjósa hin háu fjöll, en stökkhérarnir finna sér stað í klettum.
The high hills are a safe place for the mountain goats, and the rocks for the small beasts.
19 Tunglið settir þú til að afmarka mánuði, en sólina til að skína um daga.
He made the moon for a sign of the divisions of the year; teaching the sun the time of its going down.
20 Myrkur og nótt eru frá þér komin, þá fara skógardýrin á kreik.
When you make it dark, it is night, when all the beasts of the woods come quietly out of their secret places.
21 Þá öskra ljónin eftir bráð og heimta æti sitt af Guði.
The young lions go thundering after their food; searching for their meat from God.
22 Þegar sólin rís draga þau sig í hlé og leggjast í fylgsni sín,
The sun comes up, and they come together, and go back to their secret places to take their rest.
23 en mennirnir ganga út til starfa og vinna allt til kvölds.
Man goes out to his work, and to his business, till the evening.
24 Drottinn, hvílík fjölbreytni í öllu því sem þú hefur skapað! Allt á það upphaf sitt í vísdómi þínum! Jörðin er full af því sem þú hefur gert!
O Lord, how great is the number of your works! in wisdom you have made them all; the earth is full of the things you have made.
25 Framundan mér teygir sig blikandi haf, iðandi af alls konar lífi!
There is the great, wide sea, where there are living things, great and small, more than may be numbered.
26 Og sjá! Þarna eru skipin! Og þarna hvalirnir! – þeir leika á alls oddi!
There go the ships; there is that great beast, which you have made as a plaything.
27 Allar skepnur vona á þig, að þú gefir þeim fæðu þeirra á réttum tíma.
All of them are waiting for you, to give them their food in its time.
28 Þú mætir þörfum þeirra og þau mettast ríkulega af gæðum þínum.
They take what you give them; they are full of the good things which come from your open hand.
29 En snúir þú við þeim bakinu er úti um þau. Þegar þú ákveður, deyja þau og verða að mold,
If your face is veiled, they are troubled; when you take away their breath, they come to an end, and go back to the dust.
30 en þú sendir líka út anda þinn og vekur nýtt líf á jörðinni.
If you send out your spirit, they are given life; you make new the face of the earth.
31 Lof sé Guði að eilífu! Drottinn gleðst yfir verkum sínum!
Let the glory of the Lord be for ever; let the Lord have joy in his works:
32 Þegar hann lítur á jörðina, skelfur hún og eldfjöllin gjósa við snertingu fingra hans.
At whose look the earth is shaking; at whose touch the mountains send out smoke.
33 Ég vil lofsyngja Drottni svo lengi sem ég lifi, vegsama Guð á meðan ég er til!
I will make songs to the Lord all my life; I will make melody to my God while I have my being.
34 Ó, að ljóð þetta mætti gleðja hann, því að Drottinn er gleði mín og fögnuður.
Let my thoughts be sweet to him: I will be glad in the Lord.
35 Ó, að misgjörðarmenn hyrfu af jörðinni og að óguðlegir yrðu ekki framar til. En Drottin vil ég vegsama að eilífu! Hallelúja!
Let sinners be cut off from the earth, and let all evil-doers come to an end. Give praise to the Lord, O my soul. Give praise to the Lord.