Sálmarnir 102
1 Drottinn, heyrðu bæn mína! Hlustaðu á ákall mitt!
Usliši mojo molitev, oh Gospod in moje vpitje naj pride do tebe.
2 Snúðu ekki baki við mér á ógæfutímum. Hneigðu eyra þitt að mér og svaraðu mér fljótt.
Svojega obraza ne skrivaj pred menoj na dan, ko sem v stiski; nagni k meni svoje uho. Na dan, ko kličem, mi naglo odgovori.
3 Ævi mín líður svo hratt, dagarnir fljúga hver af öðrum.
Kajti moji dnevi so použiti kakor dim in moje kosti so sežgane kakor ognjišče.
4 Heilsan er búin, hjartað er sjúkt – ég er eins og visið strá. Maturinn er bragðlaus, ég er hættur að finna bragð.
Moje srce je prizadeto in ovenelo kakor trava, tako da pozabljam jesti svoj kruh.
5 Ég er ekkert nema skinn og bein.
Zaradi glasu mojega stokanja se moje kosti lepijo na mojo kožo.
6 Ég er líkastur pelikan í eyðimörk eða uglu í húsarúst.
Podoben sem pelikanu iz divjine; podoben sem sovi v puščavi.
7 Ég ligg andvaka og styn eins og einmana fugl á þaki.
Bedim in sem kakor vrabec sam na strehi.
8 Óvinir mínir hæða mig og spotta dag eftir dag.
Moji sovražniki me ves dan grajajo in tisti, ki so besni name, prisegajo zoper mene.
9 Fæða mín er aska, ekki brauð, og drykkur minn blandast tárum mínum.
Kajti pepel sem jedel kakor kruh in svojo pijačo sem mešal z jokom,
10 Þú ert mér reiður Drottinn og hefur varpað mér burt frá þér.
zaradi tvojega ogorčenja in tvojega besa, kajti vzdignil si me in me vrgel dol.
11 Líf mitt líður burt eins og kvöldskuggi. Ég visna eins og gras
Moji dnevi so kakor senca, ki se zmanjšuje in izsušen sem kakor trava.
12 en þú Drottinn ríkir í dýrð þinni að eilífu. Þinn orðstír mun lifa frá kynslóð til kynslóðar.
Toda ti, oh Gospod, boš ostal na veke in tvoj spomin vsem rodovom.
13 Ég veit að þú munt koma og vægja Jerúsalem. – Gerðu það núna! – Efndu loforð þitt um hjálp.
Vstal boš in imel usmiljenje do Siona, kajti čas, da mu [izkažeš] naklonjenost, da, določeni čas je prišel.
14 Því að þjóð þín elskar hvern stein í múr hennar og jafnvel rykið á strætum hennar.
Kajti tvoji služabniki uživajo v njegovih kamnih in so naklonjeni njegovemu prahu.
15 Þjóðirnar og konungar þeirra skjálfi fyrir Drottni og hans miklu dýrð,
Tako se bodo pogani bali Gospodovega imena in vsi kralji zemlje tvoje slave.
16 því að Drottinn mun endurreisa Jerúsalem og birtast þar í dýrð!
Ko bo Gospod zgradil Sion, se bo prikazal v svoji slavi.
17 Hann hlustar á bænir fátæklinganna, gefur gaum að beiðni þeirra.
Upošteval bo molitev revežev in ne bo preziral njihove molitve.
18 Þetta hef ég skráð til þess að komandi kynslóðir lofi Drottin fyrir öll hans verk. Fólk sem enn hefur ekki séð dagsins ljós mun vegsama hann.
To bo zapisano za prihajajoči rod; in ljudstvo, ki bo ustvarjeno, bo hvalilo Gospoda.
19 Segið þeim að Drottinn leit niður frá musteri sínu á himnum.
Kajti on je pogledal dol iz višine svojega svetišča, z nebes je Gospod pogledal zemljo,
20 Hann heyrði stunur þjóðar sinnar í ánauðinni – hún var dauðans matur – og hann frelsaði hana!
da usliši stokanje jetnika, da osvobodi tiste, ki so določeni za smrt,
21 Þess vegna streyma þúsundir til musteris hans í Jerúsalem og lofa hann og vegsama um alla borgina.
da oznani Gospodovo ime na Sionu in njegovo hvalo v Jeruzalemu,
22 Konungar jarðarinnar eru í þeim hópi.
ko se zberejo skupaj ljudstva in kraljestva, da služijo Gospodu.
23 Hann hefur tekið frá mér lífskraftinn og stytt ævi mína.
Oslabil je mojo moč na poti, skrajšal je moje dneve.
24 En ég hrópaði til hans: „Þú, Guð sem lifir að eilífu, láttu mig ekki deyja fyrir aldur fram!
Rekel sem: »Oh moj Bog, ne odstrani me v sredi mojih dni; tvoja leta so skozi vse rodove.«
25 Í upphafi lagðir þú undirstöður jarðarinnar og himnarnir eru verk handa þinna.
Od davnine si položil temelj zemlji in nebo je delo tvojih rok.
26 Þau munu hverfa en þú ert að eilífu. Þau fyrnast, líkt og slitin föt sem lögð eru til hliðar.
Ta [dva] bosta izginila, toda ti boš ostal. Da, vsa se bosta postarala kakor obleka; zamenjal ju boš kakor suknjo in bosta zamenjani,
27 En þú ert hinn sami og ár þín taka aldrei enda.
toda ti si isti in tvoja leta ne bodo imela konca.
28 En afkomendur okkar munu lifa og þú munt varðveita þá, kynslóð fram af kynslóð.“
Otroci tvojih služabnikov bodo nadaljevali in njihovo seme bo utrjeno pred teboj.
